نسخه چاپی
ارسال به دوستان
نکته‌اي جا مانده از حضور ستارگان در ايران
با ورود ستارگان جهان به ايران، همه سعي کردند از حضور آنها استفاده کرده و نامي براي خود دست و پا کنند. وقتي اعلام شد 800 خبرنگار براي اين بازي آي دي کارت دريافت کرده‌اند، مشخص بود چقدر اوضاع به هم ريخته است. حضور اين تعداد خبرنگار براي پوشش يک بازي در کشورمان به هيچ عنوان قابل درک نيست.
به گزارش پايگاه خبري «تيک» (Tik.ir)،اگر در کشورمان 10 روزنامه ورزشي، 20 روزنامه سياسي که بخش ورزشي فعالي داشته باشند، 10 خبرگزاري، 20 سايت ورزشي و 20 پايگاه خبري تحليلي ورزشي هم که داشته باشيم، و از هر رسانه، 3 نفر – دو خبرنگار و يک عکاس – براي پوشش اين بازي رفته باشند باز هم 240 خبرنگار بايد به استاديوم آزادي مي رفتند، اين عدد را دو برابر هم که کنيم باز فاصله عجيبي با صادر شدن 800 آي دي کارت داريم.
برخي از اين خبرنگاران اما تلاشي به مراتب بيشتر از سايرين داشتند. سوالاتي کاملا هدايت شده تا نشان دهند همه فوتباليست‌هاي معروف دنيا رابطه اي خوب با کي روش دارند.
در برنامه نود پنجشنبه شب، عادل فردوسي‌پور تلاش کرد نتيجه نگرفتن سرمربي تيم ملي کشورمان با رويايي ترين رئال تاريخ را به مسائلي غير فني ربط دهد و بگويد عده‌اي دوست نداشتند اين مربي پرتغالي در مادريد موفق شود که اين موضوع با واکنش روبرتو کارلوس و سالگادو همراه شد. عادل البته زير بار نرفت و باز هم قبول نکرد که باخت‌هاي کي‌روش با آن تيم کهکشاني، در زمين بازي رخ داده باشد!
موضوع ربط دادن کي‌روش به تيم ستارگان جهان اما قبل از ورود عادل به اين قضيه رسانه‌اي شده بود. عده‌اي در تلاش بودند تا بگويند ستارگان جهان خواستار مربيگري کي‌روش در تيم‌شان هستند. بارها در رسانه‌ها اين خبر منتشر شد و حتي از بازيکنان اين تيم چنين سوالاتي شد که آنها هر بار سعي کردند با عنوان جملاتي چون «کي روش مربي بزرگي است» و « ما هم دوست داريم او را ببينيم»
از اين سوال بگذرند. در نهايت کي روش بدون تاييد ستارگان جهان از سوي رسانه‌هاي داخلي به عنوان سرمربي تيم ستارگان جهان معرفي شد. روز بازي اما خبري از کي روش نبود تا باز هم برخي از سالگادو در اين خصوص سوال کنند. او که از سماجت خبرنگاران ايراني و سوالات تمام نشدني در مورد مربيگري کي روش در تيمش به تنگ آمده بود عنوان کرد: دوست داشتيم کي‌روش را ببينيم اما نشد. شنيدم او از دست ما دلخور است اما ما مي‌خواستيم او در کنارمان باشد. به نظر مي‌رسد دعوتنامه ما به دست او نرسيده باشد!
از صحبت‌هاي سالگادو مشخص بود دعوتنامه اي در کار نبوده است. کافي بود سالگادو و دوستانش به صورت لفظي اعلام رضايت مي‌کردند تا کي روش بدون دعوتنامه به استاديوم آزادي برود و روي نيمکت اين تيم بنشيند.
منظور از نوشتن اين چند خط آن بود که به يک جمله برسيم. کاش ياد بگيريم موضوعي که مدنظرمان است را به ديگران تلقين نکنيم. اگر کي‌روش را مربي خوبي مي‌دانيم قرار نيست تمام اشتباهات او را ناديده بگيريم، مي‌توانيم از خوبي‌هايش بگوييم اما با گفتن خوبي‌ها، روزهاي بد او پاک نمي‌شود. اين ها در کنار هم کي‌روش را ساخته است.
عکس اين موضوع نيز صدق مي‌کند. بايد آموخت که در روزهاي خوب مربي هم از او انتقاد – البته منطقي – داشته باشيم و در روزهاي بد هم طوري انتقاد کنيم که اگر فردا نتيجه‌اي بهتر گرفت، تمجيد از او غيرممکن نباشد. افتادن از اين ور و آن‌طرف بام را سال‌هاست که تجربه مي‌کنيم اما درسي نمي‌گيريم.
کاش اين يک نکته را از سفر تيم ستارگان به ايران مي‌آموختيم.
*جام نيوز
به گزارش پايگاه خبري «تيک» (Tik.ir)،اگر در کشورمان 10 روزنامه ورزشي، 20 روزنامه سياسي که بخش ورزشي فعالي داشته باشند، 10 خبرگزاري، 20 سايت ورزشي و 20 پايگاه خبري تحليلي ورزشي هم که داشته باشيم، و از هر رسانه، 3 نفر – دو خبرنگار و يک عکاس – براي پوشش اين بازي رفته باشند باز هم 240 خبرنگار بايد به استاديوم آزادي مي رفتند، اين عدد را دو برابر هم که کنيم باز فاصله عجيبي با صادر شدن 800 آي دي کارت داريم.
برخي از اين خبرنگاران اما تلاشي به مراتب بيشتر از سايرين داشتند. سوالاتي کاملا هدايت شده تا نشان دهند همه فوتباليست‌هاي معروف دنيا رابطه اي خوب با کي روش دارند.
در برنامه نود پنجشنبه شب، عادل فردوسي‌پور تلاش کرد نتيجه نگرفتن سرمربي تيم ملي کشورمان با رويايي ترين رئال تاريخ را به مسائلي غير فني ربط دهد و بگويد عده‌اي دوست نداشتند اين مربي پرتغالي در مادريد موفق شود که اين موضوع با واکنش روبرتو کارلوس و سالگادو همراه شد. عادل البته زير بار نرفت و باز هم قبول نکرد که باخت‌هاي کي‌روش با آن تيم کهکشاني، در زمين بازي رخ داده باشد!
موضوع ربط دادن کي‌روش به تيم ستارگان جهان اما قبل از ورود عادل به اين قضيه رسانه‌اي شده بود. عده‌اي در تلاش بودند تا بگويند ستارگان جهان خواستار مربيگري کي‌روش در تيم‌شان هستند. بارها در رسانه‌ها اين خبر منتشر شد و حتي از بازيکنان اين تيم چنين سوالاتي شد که آنها هر بار سعي کردند با عنوان جملاتي چون «کي روش مربي بزرگي است» و « ما هم دوست داريم او را ببينيم»
از اين سوال بگذرند. در نهايت کي روش بدون تاييد ستارگان جهان از سوي رسانه‌هاي داخلي به عنوان سرمربي تيم ستارگان جهان معرفي شد. روز بازي اما خبري از کي روش نبود تا باز هم برخي از سالگادو در اين خصوص سوال کنند. او که از سماجت خبرنگاران ايراني و سوالات تمام نشدني در مورد مربيگري کي روش در تيمش به تنگ آمده بود عنوان کرد: دوست داشتيم کي‌روش را ببينيم اما نشد. شنيدم او از دست ما دلخور است اما ما مي‌خواستيم او در کنارمان باشد. به نظر مي‌رسد دعوتنامه ما به دست او نرسيده باشد!
از صحبت‌هاي سالگادو مشخص بود دعوتنامه اي در کار نبوده است. کافي بود سالگادو و دوستانش به صورت لفظي اعلام رضايت مي‌کردند تا کي روش بدون دعوتنامه به استاديوم آزادي برود و روي نيمکت اين تيم بنشيند.
منظور از نوشتن اين چند خط آن بود که به يک جمله برسيم. کاش ياد بگيريم موضوعي که مدنظرمان است را به ديگران تلقين نکنيم. اگر کي‌روش را مربي خوبي مي‌دانيم قرار نيست تمام اشتباهات او را ناديده بگيريم، مي‌توانيم از خوبي‌هايش بگوييم اما با گفتن خوبي‌ها، روزهاي بد او پاک نمي‌شود. اين ها در کنار هم کي‌روش را ساخته است.
عکس اين موضوع نيز صدق مي‌کند. بايد آموخت که در روزهاي خوب مربي هم از او انتقاد – البته منطقي – داشته باشيم و در روزهاي بد هم طوري انتقاد کنيم که اگر فردا نتيجه‌اي بهتر گرفت، تمجيد از او غيرممکن نباشد. افتادن از اين ور و آن‌طرف بام را سال‌هاست که تجربه مي‌کنيم اما درسي نمي‌گيريم.
کاش اين يک نکته را از سفر تيم ستارگان به ايران مي‌آموختيم.
*جام نيوز
