کد خبر: ۱۰۶۱۹۵
تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۳۹۴ - ۰۹:۳۰
printنسخه چاپی
sendارسال به دوستان
تعداد بازدید: ۳۷۵

پروتکل‌ها و قوانین حمایتی می‌تواند زندگی کودکان را در فضاهای مجازی تسهیل کند



در نشست "کودک، سلامت و ایمنی" که در زمره نشست‌های تخصصی هفته ملی کودک برگزار شد، بر ایجاد و تنظیم پروتکل‌ها و قوانین حمایتی و حفاظتی از کودکان در فضاهای مجازی و دیجیتال تاکید شد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در نشست تخصصی کودک، سلامت و ایمنی که در زمره نشست‌های تخصصی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به مناسبت هفته ملی کودک بود، دکتر "محمدعلی شامانی" معاون فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، "نیما افشار نادری"، مختصص فضاهای مجازی و دیجیتال و "علیرضا کرمانی" معاون پژوهشی کانون به ابراز عقاید خود پرداختند.

محمدعلی شامانی در این نشست گفت: در دنیای حاضر بیسوادی و کم‌سوادی والدین نسبت به وسایل ارتباطی نوین و تسلطی که بچه‌ها نسبت به این ابزارها دارند اقتدار والدین را به چالش کشیده است و همین موضوع باعث شده است که نگرانی‌ها و اضطراب‌ها افزایش پیدا کند.

معاون فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تصریح کرد: امروزه به سبب تغییرات پی در پی و سریعی که در دنیای ارتباطات و اطلاعات رخ داده است، بحث حریم خصوصی و امنیت خاطر شهروندان به مخاطره کشیده شده و در این میان امنیت کودکان برای ما حائز اهمیت‌تر است. اگرچه که ما در عصری زندگی می‌کنیم که دنیای مجازی بخش انکارناپذیری از دنیای واقعی است ولی گویا نمی‌خواهیم باور کنیم که برای زندگی کردن در چنین دنیایی باید الزاما مجهز شویم. در دنیایی که همه چیز به سرعت تغییر می‌کند جهل ما مثل گلوله برفی است که هر روز بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود. ما در فضای مجازی نمی‌توانیم منطقه مجاز را از منطقه غیرمجاز تفکیک کنیم و فکر می‌کنیم راه گریز از ورود به این منطقه، رفتارهای آمرانه، سلبی و به طریق اولی بگیر و ببند است و در شکل خوب آن مارک قانون به آن می‌زنیم در حالی که راه غلبه بر هر هراسی فهم و آگاهی است.

وی افزود: این فهم و آگاهی باید از طریق تامین زیرساخت‌های جامعه محقق شود. آنان که معتقدند به صرف اینکه فضاهای مجازی می‌تواند رشد اقتصادی ما را تامین و برایمان درآمدزایی کند سخت در اشتباهند. ما جامعه‌ای هستیم که تجارمان هیچ آموزشی‌ ندیده‌اند. آموزش و پرورش‌ ما با فاصله 100 سال تاخیر از عموم مردم کار می‌کند و در کتاب‌های درسی‌مان هم خبری از این اطلاعات نیست. این در حالی است که اینترنت ریشه‌های خود را از مراکز نظامی و اطلاعاتی گرفته است پس نمی‌تواند نسبت به آن‌ها بی‌توجه باشد.

این نویسنده یادآور شد: ما به اینجا نیامده‌ایم که تعداد صفرهای حساب‌های بانکی‌مان را افزایش بدهیم یقینا ما به رشد اقتصادی نیازمندیم اما آنچه ثروت حقیقی یک جامعه را می‌سازد سرمایه‌های انسانی اوست که البته رسانه‌های ما اصلا به آن‌ها نپرداخته‌اند. وقتی ما انسان‌ها را خوب تربیت کنیم از دل این انسان‌ها تکنولوژی فهمیده می‌شود و زندگی از دل این تکنولوژی پدید می‌آید. زندگی توام با عشق ورزیدن و محبت کردن. اما در حال حاضر کار به جایی رسیده است که ما همه دانسته‌هایمان در کپی پیست کردن‌ها خلاصه می‌شود و جالب اینکه همیشه عده‌ای هستند که ما را فالو کنند.

شامانی گفت: ما در جامعه به جای افراد خودنما و خودبزرگ‌بین به دنبال کسانی هستیم که با افزایش آگاهی آموزش‌های لازم را به مردم بدهند. برای زنده ماندن در این جامعه که اطلاعات زیادی بر سر ما خراب شده، باید در ارتباط با کودکان ضمن افزایش سواد خود دیالوگ‌هایمان را جایگزین مونولوگ‌هایمان کنیم. محتوای آموزشی خود را به روز رسانی کنیم و پروتکل‌هایی را برای ایجاد فضاهای امن و قابل اعتماد برای به دست آوردن اطلاعات روز در فضاهای مجازی، تنظیم و تصویب کنیم و این کارهایی است که در جامعه‌های دیگر نیز انجام شده است.

به گزارش ایسنا، در ادامه، نیما افشار نادری، کارشناس فضاهای مجازی و دیجیتال گفت: در حال حاضر ما در فضای مجازی با دو بخش اطلاعات بین‌الملل و اطلاعات فارسی زبان مواجهیم. در این فضا اطلاعات مربوط به آنچه کنجکاوی کودکان ما را پاسخ می دهد به لحاظ محتوایی کمتر از آثار یک خواننده زیرزمینی است.

وی افزود: بررسی اطلاعات شبکه مجازی توییتر طی سه روز گذشته که در هفته کودکان قرار داشت نشان می‌دهد که ما حرف چندانی برای گفتن نداریم. در حالی که کودکان ما از سه سالگی با تبلت سر و کار دارند و 75 درصد بچه‌های ما به طور ناخودآگاه در فضاهای سایت‌های پورنو قرار می‌گیرند. این یعنی ما با فضایی مواجه هستیم که در آن دست خالی هستیم. البته رسانه‌ها می توانند در این زمینه کمک کنند. آن‌ها باید با مراجعه به سایت‌های مختلف و بررسی آمار بازدیدکنندگان رفتار و علایق کودکان را در فضاهای مجازی بررسی کنند تا بتوانند اطلاعات لازم را برای تولید محتوای موردنیاز کودکان فراهم کنند.

این کارشناس فضاهای مجازی و دیجیتال تصریح کرد: به لحاظ حقوقی کودکان حق دارند تا اطلاعات متناسب با خود را به دست آورند و این موضوعی است که جامعه ما آن را نادیده گرفته است. ما امروز با سبک زندگی آنلاین مواجهیم. با موبایل به رختخواب می‌رویم و هر روز فالوهای خود را چک می‌کنیم. باید در چنین فضایی آموزش دید. در این‌جا رسانه‌ها و آموزش و پرورش نیازمند حلقه های میانی هستند که بتوانند راهنمایی‌های لازم را برای حل مسایل ارتباطی جدید در اختیار مخاطبان قرار دهند. البته خود تکنولوژی هم می‌تواند در این زمینه به کمک بیاید. ما می‌توانیم تبلت‌ها را به گونه‌ای طراحی کنیم که بچه‌ها بتوانند صرفا نیازهای خود را در دنیای مجازی تامین کنند.

وی گفت: اینترنت شوخی نیست. از امتیازات فضاهای مجازی این است که شما در چنین فضاهایی انتخاب‌گر هستید و منفعل عمل نمی‌کنید. پس بچه‌ها باید با هنجارها و مرزهای اطلاعاتی آشنا شوند. شاید رده‌بندی‌ای مشابه رده‌بندی که کانون در مورد کتاب‌های تولیدی خود به کاربرده و آن‌ها را به گروه‌های الف ب ج و ... تقسیم کرده باشد در این زمینه راهگشا باشد مضاف بر اینکه فضاهایی هستند که به شدت جنبه تجاری دارند.

به گزارش ایسنا، دکتر علیرضا کرمانی نیز که معاونت پژوهشی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان را بر عهده دارد، در ابتدای این نشست گفت: کاستلز تکنولوژی ارتباطی را تکنولوژی‌ای می‌داند که سبب ظهور جامعه اطلاعاتی شده است و این جامعه اطلاعاتی شکل جدیدی از هویت را پدید آورده که خاصیت آن تغییر دائمی هویت است. ما دیگر در این جامعه با هویت ثابت و سنتی خاصی مواجه نیستیم کما اینکه امروز مرزهای دولت‌ها به شدت به چالش کشیده شده است.

معاون پژوهشی کانون تاکید کرد: از ویژگی‌های این جامعه این است که فرهنگ جامعه با فرهنگ واقعیت مجازی گره می‌خورد. فرهنگ از طریق نمادها و فضاهای مجازی منتقل می‌شود. واقعیت مجازی بی‌مکانی و بی‌زمانی را سبب می‌شود. ما امروز در دنیایی زندگی می کنیم که بار اطلاعاتی آن بسیار زیاد است و ما زیر این بار اطلاعاتی باید بدانیم که چه چیزهایی را نمی‌خواهیم به ویژه که کودک ما در چنین دنیایی زندگی می‌کند دنیایی که بار اطلاعاتی آن کمر بزرگ‌ترها را شکسته است. پس کودک ما در این چنین دنیایی باید مختصات روانی و اجتماعی ویژه ای داشته باشد تا بتواند از آن به سلامت عبور کند