کد خبر: ۱۱۸۶۳۱
تاریخ انتشار: ۲۲ بهمن ۱۳۹۴ - ۰۹:۲۷
printنسخه چاپی
sendارسال به دوستان
تعداد بازدید: ۴۷۰۲
السفیر:

ریاض - تهران؛ قرار ملاقات پرمخاطره در سرزمین سوریه / سعودی: از درگیری با ایران فرار نمی کنیم!

اعلام آمادگی ریاض برای اعزام نیروی زمینی به سوریه از سوی احمد عسیری، مشاور وزیر دفاع عربستان سعودی جنجال گسترده ای در ابعاد مختلف به راه انداخت زیرا کشور پادشاهی عربستان که وارد جنگ های زیادی در طول تاریخ خود نشده همچنان به طور مستقیم درگیر جنگ در یمن است. افزون بر این، در تعدادی از درگیری های دیگر منطقه ای به صورت غیر مستقیم از طریق حمایت از طرف هایی در جنگ مشارکت دارد.

السفیر نوشت: اعلام آمادگی ریاض برای اعزام نیروی زمینی به سوریه از سوی احمد عسیری، مشاور وزیر دفاع عربستان سعودی جنجال گسترده ای در ابعاد مختلف به راه انداخت زیرا کشور پادشاهی عربستان که وارد جنگ های زیادی در طول تاریخ خود نشده همچنان به طور مستقیم درگیر جنگ در یمن است. افزون بر این، در تعدادی از درگیری های دیگر منطقه ای به صورت غیر مستقیم از طریق حمایت از طرف هایی در جنگ مشارکت دارد.

به گزارش پایگاه خبری «تیک»، از سوی دیگر، بودجه اخیر عربستان سعودی، بزرگ ترین کسری در تاریخ این کشور را آشکار کرد آن چنان که این کشور مجبور به اجرای سیاست های ریاضتی شده است که به احتمال پی آمدهای داخلی خواهد داشت. در ضمن، هزینه های جنگ در یمن افزایش می یابد. افزون بر این، هزینه حمایت از نیروها و نظام های درگیر در منطقه وجود دارد. این یعنی افزایش هزینه اقدامات نظامی کشور پادشاهی عربستان در خارج به افزایش مشکلات اقتصادی این کشور منجر خواهد شد و این در حالی است که کاهش قیمت نفت به شدت ادامه دارد. 

اما مهم ترین جنبه این است که درگیری در سوریه به طور کامل با درگیری در یمن متفاوت است. در یمن عربستان سعودی با جنبش حوثی "انصار الله" روبرو است که مورد حمایت ایران مهم ترین دشمن و رقیب این کشور در منطقه می باشد.

در حالی که در سوریه نیروهای ایران در میدان نبرد حضور دارند. همچنین سوریه کانون درگیری میان چندین طرف است و این مسئله به احتمال رویارویی های بسیار بزرگ تری از رویارویی با گروه "داعش" ایجاب می کند و احتمال آن می رود که بین این دو دشمن [عربستان و ایران] در خاک سوریه درگیری رخ دهد. این رویارویی احتمالاً به معنای پایان بحران سوریه نخواهد بود بلکه بحران بزرگ تری را در کل منطقه رقم خواهد زد. به ویژه رویارویی [میان عربستان و ایران در سوریه] در صورتی که اتفاق افتد در زمانی انجام خواهد شد که بحران اقتصادی عربستان سعودی آغاز می شود در حالی که ایران خروج از بحران را پس از لغو تحریم ها آغاز می کند. این مسئله و مسائل مرتبط به آن یعنی صادرات نفت و آزاد سازی دارایی های مسدود شده این کشور، احتمالاً پیش بینی نتایج درگیری را دشوار تر می کند.

آنچه دشواری وضعیت ذکر شده را افزایش می دهد این است که نمی توان مصر، متحد مهم عربستان سعودی را از محاسبات مداخله زمینی کنار گذاشت علی رغم این که این کشور در قبال بحران سوریه موضع متفاوتی از موضع عربستان سعودی دارد. همچنین اوضاع داخلی مصر و خطوط آشکار درگیری با تروریسم در مرزهای شرقی و غربی احتمالاً اجازه اضافه شدن مشکلات جدید را برای این کشور در سوریه نمی دهد هرچند که شورای ملی دفاع به تازگی مهلت حضور نیروهای مصری موجود در خارج از این کشور را به مدت شش ماه تمدید کرد. 

انور عشقی، مدیر مرکز پژوهش های راهبردی و سیاسی در ریاض که به محافل تصمیم گیرنده در عربستان نزدیک است دیدگاه متفاوتی دارد. او در گفتگو با روزنامه "السفیر" گفت: "تصمیم کشور پادشاهی عربستان روشن است. آمادگی برای مشارکت در مداخله زمینی در چارچوب ائتلافی بین المللی و نه به صورت انفرادی. در مورد یمن نیز همین طور است. اقدامات عربستان در یمن در چارچوب ائتلافی است که از نیروهای مشروع در میدان پشتیبانی می کند و [جنگ عربستان در یمن] به معنای جنگ متعارف نیست.

انور عشقی افزود: "در مورد اوضاع اقتصادی، تفاوت زیادی میان بحران بودجه و بحران اقتصادی وجود دارد. کسری در بودجه [عربستان] بروز کرد اما اقتصاد [این کشور] قدرتمند است و کشور پادشاهی عربستان اوراق بهاداری در آمریکا در حدود ٢,٥ هزار میلیارد دلار دارد. حتی با وجود قیمت پایین نفت، عربستان سعودی به علت هزینه پایین استخراج، از درآمد نفتی خوبی برخوردار است. اما درباره رویارویی با ایران، مداخله ائتلاف بین المللی با مشارکت عربستان [در سوریه] ضد "داعش" خواهد بود. و عربستان سعودی برای درگیری [با ایران] تلاش نمی کند اما هم زمان از آن فرار نیز نمی کند. باید در نظر گرفته شود تمام کشورهای منطقه از جمله عربستان از سوی داعش هدف قرار گرفته اند. ایران از این امر مستثنی است که این مسئله معنای خاص خود را دارد."

به اعتقاد عشقی "اختلافی میان موضع مصر و عربستان درباره سوریه وجود ندارد. شاید در دیدگاه های دو کشور تفاوت هایی وجود داشته باشد اما به معنای اختلاف نیست." وی تأکید کرد: "مشارکت مصر به ارزیابی این کشور درباره شرایط داخلی و اقتصادی خود بستگی دارد و عربستان سعودی موضع مصر را در هر صورت درک خواهد کرد زیرا مصر متحد اصلی عربستان است."

اعلام آمادگی عربستان برای اعزام نیروی زمینی به سوریه با شکست مذاکرات "ژنو ٣" همراه بود. امیدهای بسیاری به دستیابی این مذاکرات به فرمول حل و فصلی برای درگیری در سوریه وجود داشت و شکست آن به احتمال به معنای آغاز موج جدید تشدید تنش ها خواهد بود به ویژه با کسب پیروزی های پیاپی از سوی ارتش سوریه با حمایت روسیه و ایران و این امر یعنی مرحله بعدی و آغاز جدید درگیری های بی پایان. 

سرلشکر جمال مظلوم، کارشناس مسائل نظامی به روزنامه "السفیر" گفت: "مسئله به این سادگی نیست. اعلام آمادگی عربستان سعودی برای مداخله زمینی در سوریه با مشارکت ٢٠ کشور عربی و اسلامی و میزبانی از رزمایش نظامی در خاک این کشور همه مسائل را روشن نمی کند. نیاز به اندیشیدن و بررسی شایسته مسئله وجود دارد."

مظلوم افزود: "باید با قدرت های بزرگ توافق شود. روسیه و نیز ترکیه و ایران وجود دارند و مداخله حساب نشده احتمالاً بحران را افزایش می دهد. باید اهداف روشن شوند. آیا مداخله برای از میان بردن درگیری یا برای پاسداری از صلح یا مبارزه با داعش یا حمایت از ارتش آزاد سوریه خواهد بود. تعیین هدف ها طرف های رویارویی را مشخص می کند."

به اعتقاد مظلوم قاهره در ارائه کمک به منظور حمایت از امنیت ملی عربی تردید نخواهد کرد. وی گفت: "میان موضع مصر و عربستان درباره مسئله سوریه تفاوت وجود دارد اما همچنین ائتلافی قوی میان دو کشور وجود دارد و مصر در کنار عربستان در طوفان قاطعیت در یمن حضور دارد. هدف دو کشور یکی است گردهم آوردن کشورهای عربی. از این رو تأخیر نکردن مصر در دراز کردن دست یاری برای حمایت از امینت عربی را پیش بینی می کنم."

نشست ژنو که می توانست به درگیری در سوریه پایان دهد مرحله جدیدی از درگیری را به راه انداخت. طرف هایی که از دور با طرفین درگیر در سوریه ارتباط داشتند امروز برای عبور از مرزهای [سوریه] دست به کار می شوند بدون این که راه بازگشتی برای خود باقی بگذارند. با وجود این که برنامه ریزی خوب 

مهم ترین چیزی است که جنگ ها به آن نیاز دارند اما مهم ترین ویژگی جنگ ها این است که به طور معمول طبق آنچه برنامه ریزی شده پیش نمی روند و به محض این که شروع شوند قانون خاص خود را تحمیل می کنند.