بلومبرگ: آیا ایران می تواند سود دهی کاشت پسته در کالیفرنیا را از بین ببرد؟

به گزارش پایگاه خبری «تیک»، با توجه به برداشته شدن تحریم های ایران، مشتریان در دو کشور ممکن است به زودی بتوانند از محصولات عالی یکدیگر، از آی پد و لوازم آرایش گرفته تا پسته و فرش ایرانی، بیشتر بهره ببرند.

چند دهه ای است که کالیفرنیا بازار پسته آمریکا را در دست گرفته است و کشاورزان این منطقه از وقتی خشکسالی شده است، روی این محصول پر سود سرمایه گذاری بیشتری کرده اند: با کمیاب تر شدن آب، آنها مجبور اند چاه های آب عمیق تری حفر کنند. تا دهه ١٩٨٠ میلادی، پسته های ایرانی در سراسر جهان سرآمد بود (و هنوز در کنار رقبای آمریکایی خود نیز سرآمد است ).

زمانی که آمریکایی ها با پسته های بزرگتر و "پر مغز تر" ایرانی روبرو شوند، ممکن است برخی از دوستداران [پسته] به محصول داخلی روی نیاورند که به گفته یکی از افراد خبره در این امر، مثل "مقوا" است.

به هر روی، آنها باید این بها را بپردازند. در جریان بحران گروگان گیری سال ١٩٧٩ که برای نخستین بار واردات پسته از ایران ممنوع شد، وضعیت تحریم آن در آمریکا متغیر بوده، اما بالا بودن تعرفه های گمرکی تغییری نکرده است. برای حمایت از تولید کنندگان آمریکایی در برابر یارانه های دولت ایران برای کشاورزان خود، تعرفه ای ٣٠٠ درصدی تعیین شد (گر چه ممکن است هم زمان با تنظیم دوباره روابط تجاری دو کشور، در این عوارض بازنگری شود).

احتمال بازگشت به بازار پر مشتری ایران که یکی از بزرگترین و ثروتمند ترین کشور های خاور میانه است، [فعالان] بسیاری از صنایع را هیجان زده کرده است. کالا های آمریکایی از فیلم های قاچاق گرفته تا کوکا کولا و حتی "ویکتوریا سکرت" که (به طور غیر مستقیم خریداری و با احتیاط تبلیغ شد) و از مبادی رسمی به صورت قاچاق [وارد ایران] شده اند، ایرانیان را برای محصولات غربی آماده کرده اند.

رامین ربیعی، مدیر عامل گروه خدمات مالی "شرکای فیروزه" در تهران، حدود یک سال پیش از امضای توافق هسته ای تاریخی ایران در تابستان گذشته، به "بی بی سی" گفت: «ایران آخرین بازار نوظهور بزرگ و دست نخورده در جهان است.»

اشتیاق تنها یکی از حس های مثبت بسیاری از ایرانیان به "شیطان بزرگ" است (رهبران ایران آمریکا را "شیطان بزرگ" نامیده اند)؛ وقتی پای شهروندان عادی در میان باشد، تصویر بی اعتمادی و دشمنی آمریکا و ایران شاید بیشتر یک طرفه باشد. نزدیک به ٨٤ درصد مردم آمریکا دیدگاهی منفی یا بسیار منفی درباره ایران دارند. اما با وجود دیدگاه مبهم بسیاری از ایرانیان درباره دولت آمریکا، تقریباً نیمی از مردم ایران دیدگاهی بسیار مطلوب یا تا اندازه ای مطلوب درباره خود آمریکایی ها دارند.

"وال استریت ژورنال" در گزارشی در ماه ژوئیه، این طور خلاصه کرد: «در تهران معاصر، ضدیت با آمریکا وجود دارد؛ اما میل شدید به هر چیز آمریکایی بیشتر به نظر می رسد.»

اما اگر آمریکایی ها هم در مقابل به همین اندازه اشتیاق نشان دهند، کشاورزان کالیفرنیا به دردسر می افتند. در بحبوحه خشکسالی تاریخی چند ساله، "هجوم به [کاشت] پسته" در "ایالت طلایی" افزایش یافته و کشت مزارع به پسته ای تغییر یافته است که قیمت بالای آن به کشاورزان کمک می کند برای دستیابی به اندک آب موجود، چاه حفر کنند. موضوعی عجیب: خود پسته یکی از تشنه ترین و خشک ترین محصولات است.

اما این راهبرد تأثیر خود را آغاز کرده است. به گزارش "بلومبرگ"، کشاورزان کالیفرنیا در سال ٢٠١٤ میلادی، ٥١٣ میلیون پوند پسته تولید کرده اند که محصول آنها از سال ٢٠٠٤ سه برابر شده است و ١ میلیارد و ٣٠٠ میلیون دلار از این طریق درآمد داشته اند. اما چاه های جدید به تنهایی نمی توانند از پس آب و هوای خشک بر آیند و محصول سال ٢٠١٥ میلادی به ٢٧٥ [میلیون] پوند کاهش یافت.

در حال حاضر، پسته‌ کاران آمریکایی می ‌گویند که نگرانی چندانی از ورود پسته ایران، به ویژه تا زمانی که تعرفه ها برقرار است، ندارند. باب کلین، رئیس "کمیته اجرایی پسته" در فرسنو، به "بلومبرگ" گفت احتمالاً مقدار آفلاتوکسین که نوعی قارچ آن را به وجود می آورد، در پسته های ایرانی بیشتر است و این موضوع حتی سرسخت ترین طرفداران پسته ایران را از [مصرف] آن منصرف می کند.

و حتی اگر آشپز ها و مصرف کنندگان آمریکایی آن به عنوان میان وعده، به پسته های خارجی علاقمند شوند، پسته کاران شرط می بندند که گونه های کالیفرنیا می توانند جای خود را در خارج باز کنند.

برایان بلکول، پسته ‌کار آمریکایی به "رادیو ملی" (ان پی آر) گفت: «این روز ها، بازاری جهانی شکل گرفته است. بنابراین اگر ایران یک میلیون پوند پسته به آمریکا صادر کند، بدان معنا است که یک میلیون پوند پسته وجود دارد که به بازار چین یا اروپا عرضه نشده است».