نسخه چاپی
ارسال به دوستان
بار نشاء برنج بر دوش زنان شالی‌کار گیلان
بار سنگین نشاء برنج بر دوش زنانی با پاهای گل‌آلود است که نقششان در تولید ثروت دیده اما سهمشان از اقتصاد برنج نادیده گرفته می‌شود.
به گزارش پايگاه خبري «تيک» (TIK.ir)؛منطقه گیلان، برنج، دومین محصول استراتژیک پس از گندم است.
نامی که همواره با درد و رنج بسیار درآمیخته و نبود آن بر سر سفره ایرانی شاید زندگی را غیر ممکن نکند اما بسیار سخت و دشوار می‌کند.
برنجی که حاصل مشقت‌های شیرزنانی است که پا به پای مردان و در اوج سختی اما دلی پرنشاط و چهره‌ای خندان نشاء برنج را بر پهنه شالیزارهای گیلان می‌کارند.
زنانی که مانند تمام هم‌نوعان خود حق حیات و عمر طبیعی را دارند اما به‌علت نوع شغل سختشان و قرار گرفتن در معرض آب‌های آلوده و انواع سموم و کودهای شیمیایی دچار پیری و فرسودگی زودرس شده و از انواع بیماری‌های مزمن مفصلی و پوستی رنج می‌برند. این در حالی است که اکثر آنها از طبقه ضعیف جامعه بوده و تنها چشم امیدشان به فصل برداشت و فروش محصول است.
آنان هر روز با آغاز فصل نشاء برنج که از اوایل اردیبهشت‌ماه آغاز و به مدت دو ماه ادامه می یابد، از سپیده دم صبح تا غروب آفتاب در شالیزارها در داخل آب گل آلود کار نشاء را انجام می دهند، کاری که بسیار سخت، طاقت‌فرساست.
زنان گیلانی نه دوشادوش مردان بلکه پیش‌تاز آنان، وارد زمین‌های کشاورزی می‌شوند و با به جان خریدن آسیب‌هایی که سلامت آنها را به خطر می‌اندازد، بی‌آنکه بهره‌مند از اقدام‌های حمایتی باشند، بار سنگین تولید برنج را به دوش می‌کشند.
«فهیمه فرهمندپور» مشاور امور بانوان وزیر کشور در سفر خود به گیلان گفت: طبق گزارشی که دریافت کردم بیش از 50 درصد شالی‌کاران و چای‌کاران استان را زنان تشکیل می‌دهند اما در مبادلات تجاری سهم زنان در استان کمتر از 10 درصد است و این یعنی این‌که زنان شالی‌کار و زنان چایکار به کارگران ساده‌ای تبدیل شده‌اند و سهمشان از تولید این محصولات نادیده گرفته می‌شود.
وی با اشاره به این‌که اگر نقش زنان در تولید ثروت دیده شود اما در بهره‌برداری از اقتصاد خانواده دیده نشود شاهد کاهش انگیزه زنان برای ورود به عرصه‌های تولیدی خواهیم بود، افزود: نایده گرفتن سهم زنان آسیب‌های جبران‌ناپذیری را به همراه خواهد داشت.
فرهمندپور با تأکید بر ضرورت ارتقای امکانات ورزشی و فضاهای ورزشی برای زنان در استان‌ها یادآور شد: تا زمانی که ایجاد پارک بانوان تشریفات تلقی شود باید به فکر افزایش ساخت کمپ‌های اعتیاد زنان باشیم.
*ایسنا
به گزارش پايگاه خبري «تيک» (TIK.ir)؛منطقه گیلان، برنج، دومین محصول استراتژیک پس از گندم است.
نامی که همواره با درد و رنج بسیار درآمیخته و نبود آن بر سر سفره ایرانی شاید زندگی را غیر ممکن نکند اما بسیار سخت و دشوار می‌کند.
برنجی که حاصل مشقت‌های شیرزنانی است که پا به پای مردان و در اوج سختی اما دلی پرنشاط و چهره‌ای خندان نشاء برنج را بر پهنه شالیزارهای گیلان می‌کارند.
زنانی که مانند تمام هم‌نوعان خود حق حیات و عمر طبیعی را دارند اما به‌علت نوع شغل سختشان و قرار گرفتن در معرض آب‌های آلوده و انواع سموم و کودهای شیمیایی دچار پیری و فرسودگی زودرس شده و از انواع بیماری‌های مزمن مفصلی و پوستی رنج می‌برند. این در حالی است که اکثر آنها از طبقه ضعیف جامعه بوده و تنها چشم امیدشان به فصل برداشت و فروش محصول است.
آنان هر روز با آغاز فصل نشاء برنج که از اوایل اردیبهشت‌ماه آغاز و به مدت دو ماه ادامه می یابد، از سپیده دم صبح تا غروب آفتاب در شالیزارها در داخل آب گل آلود کار نشاء را انجام می دهند، کاری که بسیار سخت، طاقت‌فرساست.
زنان گیلانی نه دوشادوش مردان بلکه پیش‌تاز آنان، وارد زمین‌های کشاورزی می‌شوند و با به جان خریدن آسیب‌هایی که سلامت آنها را به خطر می‌اندازد، بی‌آنکه بهره‌مند از اقدام‌های حمایتی باشند، بار سنگین تولید برنج را به دوش می‌کشند.
«فهیمه فرهمندپور» مشاور امور بانوان وزیر کشور در سفر خود به گیلان گفت: طبق گزارشی که دریافت کردم بیش از 50 درصد شالی‌کاران و چای‌کاران استان را زنان تشکیل می‌دهند اما در مبادلات تجاری سهم زنان در استان کمتر از 10 درصد است و این یعنی این‌که زنان شالی‌کار و زنان چایکار به کارگران ساده‌ای تبدیل شده‌اند و سهمشان از تولید این محصولات نادیده گرفته می‌شود.
وی با اشاره به این‌که اگر نقش زنان در تولید ثروت دیده شود اما در بهره‌برداری از اقتصاد خانواده دیده نشود شاهد کاهش انگیزه زنان برای ورود به عرصه‌های تولیدی خواهیم بود، افزود: نایده گرفتن سهم زنان آسیب‌های جبران‌ناپذیری را به همراه خواهد داشت.
فرهمندپور با تأکید بر ضرورت ارتقای امکانات ورزشی و فضاهای ورزشی برای زنان در استان‌ها یادآور شد: تا زمانی که ایجاد پارک بانوان تشریفات تلقی شود باید به فکر افزایش ساخت کمپ‌های اعتیاد زنان باشیم.
*ایسنا
