کد خبر: ۱۳۰۱۹۵
تاریخ انتشار: ۰۶ تير ۱۳۹۵ - ۰۹:۰۳
printنسخه چاپی
sendارسال به دوستان
تعداد بازدید: ۶۵۳

آیا بخشی از انتقادها به قرارداد نفتی به جا بود؟/ سه نکته ای که برای سرمایه گذاران خارجی مهم است

« به نظر من بخشی از اشکالاتی که در موارد حقوقی به قراردادهای نفتی وارد شد،به جا بود؛ به خصوص درباره مالکیت. مالکیت میدان نفتی برای ایران است ولی مالکیت تجهیزاتی که سرمایه گذار خارجی می آورد متعلق به کیست؟»
رضا پدیدار گفت: « به نظر من بخشی از اشکالاتی که در موارد حقوقی به قراردادهای نفتی وارد شد،به جا بود؛ به خصوص درباره مالکیت. مالکیت میدان نفتی برای ایران است ولی مالکیت تجهیزاتی که سرمایه گذار خارجی می آورد متعلق به کیست؟»

به گزارش تیک، رضا پدیدار، عضو هیئت نماندگان اتاق تهران در گفت و گو با خبرآنلاین در باره انتقاد هایی که به قرارداد های نفتی وارد شده، اظهار داشت:« انتقاد هایی که اخیرادرباره مالکیت قراردادهای نفتی مطرح می شود و عنوان شده که این قرارداد ها منافع خارجی ها را تقویت می کند،قابل تایید نیست و دقیقا این قرارداد برد- برد است. »

وی افزود:« اما یک سری انتقاد هایی وجود دارد،در مورد شرکت های ایرانی  است که می خواهند معرفی شوند، چه کسی آن ها را معرفی می کند؟ پشنهاد من این است که شرکت های نفتی را  وزارت نفت رتبه بندی و ارزیابی می کند. به طور مثال  در کشور ۷۰۰ شرکت سازنده تجهیزات داریم، ولی تنها ۵۰ شرکت می توانند در سطح بین المللی کار کنند. درحال حاضر اصلاحاتی درباره معرفی مشاوران، پیمانکاران و سازندگان انجام شده است. »

پدیدار ادامه داد:«مشکل دیگری که وجود داشت درباره این است که سرمایه گذار، نفتی که استخراج می کند قیمت آن را چگونه محاسبه کند؟ با  قیمت میانگین ۱۲ ماه منتهی به قرارداد ،می توان قیمت کل را حساب کرد. به طور مثال پایین ترین قیمت نفت ۲۵ دلار بوده و بالا ترین آن ۷۵ دلار. میانگین قیمت ۴۰ الی ۵۰ دلار می شود. وقتی این قیمت را بدست آوردیم ،محاسبه می کنیم که این میدان اگر روزی ۱۰۰ هزار بشکه نفت تولید می کند، چند سال دیگر می خواهد پول آن ها را بازگرداند.بنابراین باید به یک عددی برسیم که خارجی ها پینشهاد دادند؛ ۲۰ سال  روزی ۲۰ هزار بشکه برای سرمایه گذاری .»

وی گفت:« به نظر من بخشی از ایراد ها که در موارد حقوقی وارد کردند به جا بو؛خصوصا انتقادهایی که راجع به مالکیت صورت گرفت. مالکیت میدان برای ایران است؛ ولی مالکیت تجهیزاتی که سرمایه گذار خارجی با خود می آوردند برای کیست؟ آیا شرکت ها می توانند تجهیزات خود را ببرند ؟ یا اینکه تجهیزاتشان را بگذارند و  پولش را از ما بگیرند و به اندازه مبلغ این تجهیزات نفت ببرند. در این زمینه در حال گفت و گو و بررسی هستیم. بعد از اینکه نتایج بدست آید می توانیم قرارداد را اجرایی کنیم. تصور من این است که برای سپتامبر و اکتبر بتوانیم کار را با خارجی ها شروع کنیم.» 

پدیدار عنوان کرد:«‌ در حال حاضر مشکلی که وجود دارد در حوزه روابط مالی است. شرکت های بین المللی باید بتوانند در چارچوب فوق قرارداد بندند و با اطمینانی که بعد از برجام ایجاد شده،کار را شروع کنند. باید بحث مبادلات  حل شود. البته باید در نظر داشت که سوییفت باز است ولی هیچ بانک اروپایی حاضر به کار کردن با ما نیست. هنوز توجیه نشده اند. باید ظرف یک الی دو ماه آینده  به شرکت های خارجی اطمینان داده شود تا می توانند پول خود را انتقال دهند.» 

وی ادامه داد:« سرمایه گذار های خارجی برایشان اهمیت دارد که قرارداد ها شفاف باشد. نکته دوم شرکت های ایرانی که برای مشارکت معرفی می شوند  را خوب بشناسند. آنها می خواهند از نظر دانش، سرمایه، کار و شناخت پروژه اطمینان داشته باشند. موضوع سوم، ضمانت برگشت اصل و سود سرمایه است که باید مورد توجه قرار بگیرد. »