نسخه چاپی
ارسال به دوستان
مي‌خواهند روحاني را با چالش رأي زنان مواجه کنند
آيا ورود زنان براي انتخابات رياست‌جمهوري، تاکتيک شکستن آراي روحاني است؟
شايعه ورود يک زن از طيف اصول‌گرايان به عرصه انتخابات رياست‌جمهوري سال 96 ، درحالي در يک ماه اخير دهان‌به‌دهان مي‌شود که بنا به پيشينه فکري اين جريان نسبت به مشارکت و حضور زنان در عرصه‌هاي سياسي و اجتماعي، به نظر مي‌رسد اصول‌گرايان با اين تاکتيک جديد خود به‌دنبال شکست آراي حسن روحاني هستند
سوسن نوري: شايعه ورود يک زن از طيف اصول‌گرايان به عرصه انتخابات رياست‌جمهوري سال 96 ، درحالي در يک ماه اخير دهان‌به‌دهان مي‌شود که بنا به پيشينه فکري اين جريان نسبت به مشارکت و حضور زنان در عرصه‌هاي سياسي و اجتماعي، به نظر مي‌رسد اصول‌گرايان با اين تاکتيک جديد خود به‌دنبال شکست آراي حسن روحاني هستند؛ اقدامي که به عقيده سهيلا جلودارزاده، نماينده مردم تهران، در صورت نيت شکست روحاني، به‌لحاظ سياسي و اخلاقي غير‌قابل قبول است. اگرچه اظهارات زنان فعال در عرصه‌هاي سياسي و اجتماعي کشور و حتي برخي مردان عالم سياست نشان مي‌دهد ورود يک زن به انتخابات رياست‌جمهوري مي‌تواند با استقبال خوبي روبه‌رو شود زيرا گام مثبتي براي ارتقاي جايگاه زنان در ساخت اجتماعي- سياسي ايران بعد از انقلاب به‌حساب مي‌آيد اما در اين ميان، برخي ديگر بر اين باور هستند که درواقع، اصول‌گرايان با اين کار از زن استفاده ابزاري مي‌کنند تا اين‌گونه روحاني را در رقابت انتخاباتي با چالش رأي زنان مواجه کنند.
يک نماينده اصلاح‌طلب مجلس در گفت‌وگو با «وقايع‌اتفاقيه» مي‌گويد: اگرچه حضور کانديداي زن در انتخابات رياست‌جمهوري، مشارکت و جايگاه زنان را بالا مي‌برد و الگويي فعال براي آنان محسوب می‌شود اما مشکل اساسي، اين است که روحاني به هيچ‌يک از دو طرف سياسي نقض عهد نکرده و هر دو جريان را در مجموعه کاري خود به‌کار گرفته است؛ بنابراين اگر عده‌اي بخواهند با به کار بستن شگردهايي، رأي روحاني را بشکنند، از نظر سياسي و اخلاقي پذيرفته نيست. به گفته جلودارزاده، ورود يک زن در وضعيت فعلي و با اين ترفند، ورودي بي‌موقع است اما پروانه سلحشوري، رئيس فراکسيون زنان مجلس، از زاويه ديگري به اين ماجرا نگريسته است. به گفته او، شايد خانم دستجردي کاريزما و فرهمندي لازم براي موفقیت در انتخابات رياست‌جمهوري را نداشته باشد اما باتوجه به اينکه اصول‌گرايان براي معرفي رقيب جدي مقابل روحاني با مشکل جدي روبه‌رو هستند، دستجردي مي‌تواند با روحاني به‌عنوان تنها نامزد اصلاح‌طلبان رقابت کند؛ موضوعي که جلودارزاده نسبت به آن واکنش نشان مي‌دهد و مي‌گويد: با توجه به زحمات زياد روحاني و کابينه‌اش در عرصه بين‌المللي و حل نسبي مشکلات اين بخش، شايسته نيست حالا که سختي‌ها کمتر شده و دوران سازندگي بايد آغاز شود، براي او سد و موانعي ايجاد شود.
روحاني بايد 4 سال ديگر باقي بماند
اگرچه جلودارزاده معتقد است براي قدرداني هم که شده بايد روحاني چهار سال ديگر سکاندار دولت باقي بماند اما سلحشوري عقيده ديگري دارد و مي‌گويد: اين استراتژي منطقي اصول‌گرايان بوده و هر کسي اين پيشنهاد را مطرح کرده، اقدام درستي کرده است؛ البته او در ادامه اظهاراتش تأکيد مي‌کند اصلاح‌طلبان نامزد خود را دارند و حمايت از روحاني در دستور کار جريان سياسي اصلاح‌طلب است و لزومي ندارد که کسي به جز روحاني را به ميدان بفرستند اما باتوجه به فقر نامزدهاي انتخاباتي در اردوگاه اصول‌گرايان، دستجردي مي‌تواند رقيب خوبي براي روحاني باشد اما اينکه رجل سياسي زن يا مرد است که مي‌تواند رئيس‌جمهوري شود، مسئله با‌اهميت‌تري است. آن‌طور که سهيلا جلودارزاده نيز معتقد است: اينکه تنها فضاي رقابتي انتخابات 96 چگونه خواهد بود، قابل بحث نيست زيرا عواقب تغيير دولت‌ها و مديريت‌ها را هم بايد مدنظر داشت. او بر اين باور است که روحاني تاکنون بسياري از کارها را پيش برده اما به اتمام نرسانده و ايجاد تغيير در رأس دولت، نوعي اتلاف منابع است. تأکيد جلودارزاده بر اين است که همه بايد با روحاني همراهي کنند تا کشور از مشکلاتي که دارد، نجات يابد.
بااين‌حال، به اعتقاد او، صحبت‌ها درباره حضور يک زن در عرصه انتخابات رياست‌جمهوري نشان‌دهنده اين است که جامعه درباره جايگاه و شخصيت زن در کشور به حد تعادل رسيده و برداشت‌هاي متعصبانه يا غرب‌گرايانه به برداشتي صحيح و منطقي تبديل شده است؛ موضوعي که در صحبت‌هاي اخير اشرف بروجردي، عضو شوراي فرهنگي، اجتماعي زنان و خانواده رياست‌جمهوري نيز که با ايلنا مطرح کرده، به آن اشاره شده است. او مي‌گويد: طرح اين مسئله نشان مي‌دهد فقهاي ما به مرور زمان به اين باور رسيده‌اند که کلمه رجال به معناي مرد‌‌بودن نيست و زنان هم مي‌توانند در عرصه‌هاي مهمي همچون سياست وارد شوند.
در نهايت مي‌گويند در زنان رجل سياسي وجود ندارد
اما در اين ميان، جلودارزاده توضيح مي‌دهد: اگر شوراي نگهبان و اصول‌گرايان با شايعه کانديداتوري زن در انتخابات رياست‌جمهوري، به‌دنبال تأييد مرضيه وحيددستجردي براي حضور در اين انتخابات هستند، ايرادي ندارد. اصلاح‌طلبان در‌اين‌زمينه، مي‌توانند به اشتراک با اصول‌گرايان برسند چون سال‌هاست که زنان خواستار تغيير در تفسير واژه «رجل سياسي» هستند. اگرچه از ديدگاه جلودارزاده از اين نظر اين اتفاق مثبت ارزيابي شده اما بروجردي چندان اميدوار نيست زيرا مي‌گويد: اعلام اينکه زنان هم مي‌توانند نامزد رياست‌جمهوري شوند، ترفندي است براي اينکه بعد‌ها بگويند در زنان رجل سياسي وجود ندارد و هنوز به جايي نرسيده‌اند که بتوانند رئيس‌جمهوري شوند.
همه اين اظهارنظرها درحالي است که جلودارزاده نسبت به حضور زنان در عرصه سياست خوشبين است. براي اين نگاه خود هم توضيح مي‌دهد زنان توانسته‌اند در مراتب عالي اداري و مديريتي توانايي‌هاي قابل‌توجهي از خود نشان دهند و در مقابل، مرداني رئيس‌جمهوري شده‌اند که در نهايت کارنامه بسيار بدي را از خود به جا گذاشته‌اند؛ به‌عنوان مثال، وحيددستجردي در زمان صدارت خود در وزارت بهداشت در مقابل جريان باطل ايستاد و به‌دليل حسن انجام کار و البته وجدان کاري، آماده شد تا پست خود را از دست بدهد اما خيانت نکند؛ اين اتفاق بيانگر آن است که زنان در هر جايگاهي قرار بگيرند سالم عمل مي‌کنند. وزيري که در دولت پرحاشيه احمدي‌نژاد، حاشيه‌اي نداشت و در تنگنا که قرار گرفت، به نفع مردم کار کرد، حالا هم موردي وجود ندارد که ايشان براي کانديداتوري رياست‌جمهوري مورد تأييد قرار نگيرد اما موضوعي که اهميت دارد، رأي و اعتماد مردم است زيرا لازمه رئيس‌جمهوري‌شدن، جلب آراي ملت است. در اين ميان، به‌نظر مي‌رسد مردم با توجه به عملکرد روحاني انتظار ندارند شخصي در مقابل او قرار بگيرد که از اين طريق بخواهد به آراي او لطمه بزند.
