مردم تلويزيون ايران را تماشا نمي کنند

خبرگزاري آريا- پروانه معصومي بازيگر پيشکسوت سينما و تلويزيون که زماني در فيلم هاي بهرام بيضايي يکه تازي مي کرد، چند سالي است در سينما کم کار شده، بطوريکه در سال گذشته به جز در بازي در يک فيلم سينمايي، فعاليت سينمايي ديگري نداشته است. خبرنگار هنري آريا با هدف دانستن دليل دوري اين بازيگر از سينما، با وي به گفتگو نشسته است. متن کامل صحبت هاي پروانه معصومي را در ادامه مي خوانيد:

*در چه حالي هستيد؟ از اوضاع و احوال اين روزهايتان بگوئيد؟
در حال حاضر در همدان هستم و روزهاي پاياني يک فيلم سينمايي با نام «ترانه شرقي» را سپري مي کنم. مشغول بازي در سکانس هاي پاياني اين فيلم هستم.

*کارگردان فيلم چه کسي است؟
احسان صديقي. کار اول شان است. محمد غلامي هم تهيه کننده فيلم هستند.

*حتما بايد فيلمنامه جذابي داشته باشد که شما را بعد از چند سال دوري از سينما و کم کاري در آن...
بله. خيلي جذاب بود. نويسنده اين کار هم خود آقاي غلامي هستند. فيلم، قصه خاصي دارد.

*دليل افت کيفي برخي آثار سينمايي و تلويزيوني را چه مي دانيد؟
من بيشترين ضعف را در قصه فيلم ها مي بينم؛ چه در فيلم هاي تاريخي و چه در فيلم هاي اجتماعي و خانوادگي. قصه ها پرداخت نشده هستند. ببينيد، داستان ها خيلي از زندگي ما دور است. من با مردم زندگي مي کنم و مي بينم از زندگي آنها هم دور است. به ندرت فيلمنامه اي منطبق بر واقعيت به تصوير کشيده مي شود. اين دليل اصلي افت کيفي آثار سينمايي و تلويزيوني ما است. بازي در اين فيلم را هم به دليل داشتن قصه خوب قبول کردم. واقعا قصه جذابي دارد. زماني که فيلمنامه را قبول کردم، جمله اي به کارگردان گفتم: «بعضي از قصه ها هستند که خودشان، خودشان را جلو مي برند و احتياج چنداني به کارگردان حرفه اي ندارد.» و برعکس اين فيلم هم قصه زيبايي دارد و هم نياز دارد کارگردان حضور داشته باشد. قصه خيلي خاص است، آنقدر که من را بعد از سالها به سينما بازگرداند.

*مدتي است تلويزيون به فکر تاثير ماهواره و برنامه هاي آن بر مردم و زندگي شخصي آنها افتاده است و برنامه اي با هدف قرار دادند ماهواره به عنوان يک معضل اجتماعي ساخته اند. شما چطور فکر مي کنيد، آيا واقعا همه برنامه هاي ماهواره اي مضر هستند و مخرب؟
من تهران زندگي نمي کنم و در جاي دور افتاده اي هستم. در آنجا من تنها کسي هستم که تلويزيون ايران را نگاه مي کند. مردم واقعا تلويزيون ايران را تماشا نمي کنند. اين يک مشکل بزرگ است که براي رفع آن بايد محقق بياورند و ريشه يابي اش کنند. با داد و تهديد و بگير و ببند نمي توان چيزي را درست کرد. اتفاقا با اين مدل برخورد کردن، مردم را به سمت آن تشويق کرده ايم. بايد ديد چرا مردم اشتياقي براي تماشاي تلويزيون ايران ندارد. حتي اخبار داخلي را هم گوش نمي کنند! اين براي من جاي تعجب دارد. حتما آن برنامه ها جذابيت دارند که مردم به سوي آنها هجوم برده اند. بايد برنامه خوب تحويل مردم داد. برنامه هايي که در خور مردم ما باشند. من يادم مي آيد تازه وارد اين محله شده بودم. باورتان نمي شود تلويزيون ايران فيلم دوبله شده پخش مي کرد، مردم با آن ارتباط برقرار نمي کردند و متوجه نمي شدند، اما وقتي فيلم ايراني پخش مي کرد، همه آن را تماشا مي کردند. مگر ماهواره چه دارد که مردم ما جذب آنها شده اند؟ آن هم از نوع خيلي خيلي پيش پا افتاده اش. ببينيد زماني فردي اخبار انگليسي، فرانسوي و يا آلماني نگاه مي کند براي تقويت زبان؛ اين ايرادي ندارد. اما تماشاي برنامه ها و سريال هايي از نوع پست ترين موضوع، به شدت باعث تاسف است. در جايي که من زندگي مي کنم مردم آخرين مدل لباس هاي روز دنيا را به تن مي کنند!! وقتي مردم شب به خانه برمي گردند، دوست دارند يک برنامه سالم و جذاب تماشا کنند. بايد فکر اساسي براي رفع اين معضل اجتماعي کنند. من نمي گويم اين کار، کارِ راحتي است اما ناممکن هم نيست.