واکاوی یک شکست در حد فاجعه

تیم فوتبال استقلال تهران با قبول شکست سنگین مقابل العین امارات از گردونه رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا حذف شد و نتوانست به جمع ۸ تیم برتر قاره راه یابد.

تیم فوتبال استقلال تهران با پذیرفتن سنگین ترین شکست خود در لیگ قهرمانان آسیا از گردونه این مسابقات حذف شد و از راهیابی به جمع ۸ تیم برتر قاره کهن محروم ماند تا فصل شیرین آبی‌ها پایانی تلخ داشته باشد. 

در شکل گیری این شکست که چیزی کم از فاجعه ندارد، عوامل متعدی نقش داشتند و فرایند این عوامل تبدیل به«سنگین ترین شکست آسیایی استقلال در تاریخ» شد.

آبی پوشان تهران در شب کابوس وار خود پایانی تلخ در آسیا داشتند. شبی که قطعا در تاریخ این باشگاه ثبت خواهد شد و هرگز از خاطره فوتبالی پاک نمی‌شود.

برای این شکست سنگین مقابل العین امارات اما می‌توان عوامل متعددی را برشمرد که در ذیل به این عوامل اشاره می شود:

تیمی که در ابتدای فصل هافبک های میانی تخصصی زیادی داشت، به طور اتفاقی در این بازی حساس حتی یک هافبک تخصصی هم نداشت. منصوریان ناچار شد در غیاب امید نورافکن، امید ابراهیمی و فرشید اسماعیلی سه هافبک تخصصی‌اش که قادر به استفاده از آنها نبود، به زوج فرشید باقری و مجید حسینی دل ببندد که از این میان تنها باقری یک هافبک میانی تخصصی بود. بدشانسی‌های استقلال وقتی تکمیل شد که باقری هم در همان دقایق ابتدایی نیمه اول بازی با العین دچار آسیب دیدگی شد تا زمین را ترک کند.

در عمده دقایق این بازی دو مدافع مثل مگویان و حسینی به ناچار زوج خط میانی آبی پوشان را تشکیل دادند و همین موضوع باعث شد تا میانه زمین به طور کامل در اختیار هافبک‌های نابغه العین با رهبری عبدالرحمن قرار بگیرد. تمام گل‌های العین بعد از مصدوم شدن باقری شکل گرفت و قطع به یقین حتی اگر این بازیکن دچار مصدومیت نمی‌شد آبی پوشان به این شکل بازی را واگذار نمی‌کردند. 

البته «دیکته نانوشته غلط ندارد» و تنها پس از پایان دیکته است که می‌توان غلط ها آن را گرفت. لذا الان و پس از پایان دیدار استقلال و العین می‌توان گفت استفاده از وریا غفوری بعد از هفته‌ها دوری از ترکیب استقلال به دلیل مصدومیت در آن بازی حساس جواب نداد و همچنین جابجایی پست مگویان از ابتدای بازی و محول کردن وظیفه یارگیری «نفر به نفر» با عبدالرحمن با این بازیکن نیز از تصمیماتی بود که در روند این بازی تاثیر داشت.

شاید اگر از ابتدای بازی مگویان در پست دفاع راست به جای غفوری به میدان می‌رفت و یک عنصر تهاجمی‌تر نسبت به مگویان در مرکز میدان استقلال بازی می‌کرد، شرایط به شکل بهتری پیش می‌رفت.

مهدی رحمتی کاپیتان آبی پوشان که با امید به کلین شیت در این میدان حضور یافته بود، بیشترین تعداد گل را دریافت کرد. البته رحمتی در همان دقایق ابتدایی بازی رفت دو تیم از ناحیه کشاله پای چپ دچار آسیب دیدگی شد و چند روز هم به همین دلیل به جای تمرین به درمان پرداخت. رحمتی شب گذشته هم با همین مصدومیت در میدان حضور یافت. پزشکان برای آنکه او قادر به بازی باشد نه تنها عضله آسیب دیده اش را «تِیپ» کامل کرده بودند، بلکه عضله او را هم بی حس کرده بودند. اما همه این اتفاقات توجیه خوبی برای دریافت ۶ گل در یک بازی نیست. 

دروازه بان کهنه کار آبی پوشان روی تعداد قابل ملاحظه ای از این گل ها مقصر بود و می توانست با عملکرد هوشمندانه ترش از سنگینی این شکست بکاهد. 

شاید آبی پوشان بیشتر از آن که تحت تاثیر بازی حریف قرار داشته باشند، قبل از آغاز مسابقه تحت تاثیر آوازه بازیکنان بزرگ این تیم به خصوص برادران عبدالرحمن و ناصر الشمرانی بودند. ترس از این بازیکنان پر آوازه و بزرگ باعث شد تا بسیاری از بازیکنان استقلال حتی قادر به ارائه توانایی های روزمره خودشان نبودند. 

*مهر