کد خبر: ۱۷۳۳۲۵
تاریخ انتشار: ۱۵ تير ۱۳۹۶ - ۱۲:۲۶
printنسخه چاپی
sendارسال به دوستان
تعداد بازدید: ۱۳۳۷

شرط اول شهردار شدن چیست؟

نگاه تحليلگران: "شرط اول شهردار جدید جانشین پروری است" بهراد بهشتی، فعال سیاسی اصلاح طلب، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت: جدی شدن حمایت حزب اتحاد ملت از آقای مهندس محمود حجتی برای تصدی شهرداری تهران، برای من احساس دوگانه ای در پی داشت. از سویی شخصا به آقای حجتی علاقه مندم و او را مدیری توانمند و پاکدست، شخصیتی متواضع و دلسوز و اصلاح طلبی خدوم و محکم می دانم و شاید عرق همشهری گری و برخی علاقه مندی های مشترک مذهبی و سیاسی نیز در افزایش این ارادت بی تاثیر نباشد. اما از سوی دیگر وقتی به کارنامه و عملکرد ایشان بویژه در دولت روحانی می نگرم، علیرغم وجود توانمندی های مدیریتی، یک عنصر و شاخص بسیار مهم را در کارنامه ایشان چندان پررنگ ندیده، بلکه غایب می بینم.
بهراد بهشتی، فعال سیاسی اصلاح طلب، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:

جدی شدن حمایت حزب اتحاد ملت از آقای مهندس محمود حجتی برای تصدی شهرداری تهران، برای من احساس دوگانه ای در پی داشت.

از سویی شخصا به آقای حجتی علاقه مندم و او را مدیری توانمند و پاکدست، شخصیتی متواضع و دلسوز و اصلاح طلبی خدوم و محکم می دانم و شاید عرق همشهری گری و برخی علاقه مندی های مشترک مذهبی و سیاسی نیز در افزایش این ارادت بی تاثیر نباشد.

اما از سوی دیگر وقتی به کارنامه و عملکرد ایشان بویژه در دولت روحانی می نگرم، علیرغم وجود توانمندی های مدیریتی، یک عنصر و شاخص بسیار مهم را در کارنامه ایشان چندان پررنگ ندیده، بلکه غایب می بینم.

توضیح اینکه به باور من اصلاح طلبان در طول این سال ها، هم به علت بی توجهی های گذشته، هم به علت پاره ای فشارها و محدودیت های سیاسی و هم به علت دوری هشت ساله از مناصب قدرت، وارد دوره "بحران جانشینی" و "گسست نسلی" شده اند و این بحران آینده اصلاحات را به شدت تهدید می کند.

آمار نشان می دهد که کابینه های پس از انقلاب، 19 سال پیرتر شده اند؛ یعنی همزمان با طول عمر انقلاب، به طول عمر کابینه ها هم افزوده شده و این خطری جدی است که آینده مدیریتی کشور و اصلاحات را با بحران جدی مواجه می کند و چه بسا همین امروز هم در میانه این بحران خانمان سوز باشیم.

البته در دولت احمدی نژاد با همه اما و اگرها و انتقادها، حداقل در مدیریت های میانی و پایه، میانگین سنی کاهش یافت و با نوعی جوان سازی مدیریت مواجه بودیم و از همین رو نیز برای بسیاری از جوانان تشکیلاتی اصولگرا -حتی بعضا بدون داشتن صلاحیت های لازم- رزومه های بلند مدیریتی ساخته  و پرداخته شد که در آینده به کار آنان خواهد آمد. (نمونه آنکه امروز فردی چون مهرداد بذرپاش مدعی و نامزد ریاست جمهوری می شود).

اما با هزار افسوس و دریغ این روند در دولت تدبیر و امید وارونه شد و به ویژه در مدیریت های میانی و پایه سن مدیریت به شدت افزایش یافت و به پیری میل کرد.

بهره گیری زیاده از حد این دولت از بازنشستگان شاهدی بر این مدعاست که برخی با شوخی ای که عناصر بارزی از جدیت در آن وجود دارد، دولت روحانی را "سرای سالمندان" و "کانون بازنشستگان" نامیدند!

شاید از بسیاری از مدیران بلندپایه این دولت که بعضا در لوای شعار اعتدال و میانه روی، وادادگی را پیشه خود ساخته بودند و انگیزه ای برای تربیت نیرو و جانشین پروری از میان اصلاح طلبان و حتی اعتدالگرایان نداشتند، انتظار و توقعی نباشد؛ اما از آقای مهندس حجتی بعنوان یک اصلاح طلب تشکیلاتی، این انتظار به جد وجود داشت.

امروز در آستانه اتمام کار دولت نخست روحانی، بعید می دانم که آقای حجتی در زمینه جانشین پروری، کارنامه روشن و دستاورد قابل قبولی داشته باشد.

آقای حجتی باید به بدنه حزب و تشکیلات توضیح دهد که در دوران وزارت چهارساله خود، چه تعداد جوان اصلاح طلب تشکیلاتی (بر صفت "تشکیلاتی" تاکید جدی دارم) را در زیرمجموعه خود به کار گرفت و ارتقا داد و امروز پس از سپری شدن دوران وزارت او چند نیروی جوان اصلاح طلب "تشکیلاتی" در زیرمجموعه آقای وزیر هست که بدون دغدغه بتواند جایگزین وزارت و معاونت وزارت باشد؟

آیا ایشان در طول دوره وزارت خود بر جانشین پروری تاکید داشت و اساسا باور عمیقی به این مهم دارد؟

✍ چندبار به مدیران ستادی و استانی خود برای به کارگیری و استفاده از جوانان شایسته اصلاح طلب تشکیلاتی در پستهای مدیریتی تاکید کرده است؟

تردید ندارم که این معضل در نام های دیگری که برای شهرداری تهران مطرح می شود، هم وجود دارد؛ اما انتظار از آقای حجتی بعنوان یک عنصر تشکیلاتی بسیار بیشتر است.

به باور بنده مصلحت فوری و غیرقابل چشم پوشی آینده اصلاحات اقتضا می کند که امروز تصمیم سازان و تصمیم گیران حزب اتحاد ملت و جبهه اصلاحات، در کنار توجه به صلاحیت های عمومی و مدیریتی برای حمایت از نامزدهای وزارت و شهرداری ها، مهمترین اولویت را به باور و عزم و برنامه نامزد مورد حمایت برای جانشین پروری از میان نیروهای اصلاح طلب تشکیلاتی بدهند و حمایت از هر فرد را مشروط و منوط به وجود این باور در سابقه مدیریتی و عزم و برنامه او در مدیریت آینده اش بدانند و به جد بر این امر نظارت کرده و آن را پیگیری کنند.

نکته مهم اینکه به این مطالبه جدی نباید بعنوان یک جاه طلبی و قدرت خواهی حزبی نگاه کرد و از کنار آن با شرم و بی توجهی گذشت، بلکه این خواسته را باید در پیوند جدی با آینده اصلاحات دید و آن را وظیفه ای مهم و بلکه مهمترین وظیفه برای بزرگان حزب و جبهه اصلاحات تلقی کرد که به هیچ وجه قابل معامله و چشم پوشی نیست.