نسخه چاپی
ارسال به دوستان
گاردین: افغان ها در ایران آزار می بینند/ایران، افغان ها را از یک طرف جمع می کند و به آن طرف مرز می ریزد
گاردین نوشت: طبق گزارش دیده بان حقوق بشر، دولت ایران باعث جدایی خانواده هاي مهاجران افغان شده است و در تلاش براي کاستن تعداد آنهایی که از مرز وارد ایران شده اند، بزرگسالان را آزار و وادار به کار اجباري مي کند.
به گزارش سرویس بین الملل سایت خبری تیک Tik.ir، بین ۲.۴ تا ۳ میلیون افغان در ایران زندگی می کنند که ترکیبی از پناهجویان و مهاجران اقتصادی هستند و اکثرشان با فقدان مدارک رسمی مواجه هستند و مهمان های ناخوانده محسوب می شوند.
افغان ها یکی از بزرگ ترین جمعیت های مهاجر در دنیا هستند که بر اقتصاد ایران که با سال ها تحریم دست و پنجه نرم می کند، فشار می آورند.
در گزارش دبده بان حقوق بشر آمده است: "محدودیتهای قانونی و موانع دیوان سالاری در ایران امکان ارائه درخواست پناهندگی و یا ثبت نام برای دریافت اَشکال دیگر حمایت هایی را که در حقوق بینالملل تعیین شده و بر پایه شرایط موجود در افغانستان است.عملاً برای افغان هایی که جدیداً وارد ایران میشوند غیر ممکن ساخته است".
جو استروک، معاون بخش خاورمیانه دیده بان حقوق بشر، گفت: "ایران هزاران افغان را به کشوری بر می گرداند که خطر موجود در آن هم واقعی و هم جدی است. ایران ملزم است به درخواستهای پناهندگی این مردم گوش فرا دهد، نه اینکه آنها را از یک طرف جمع کند و به آن طرف مرز، در افغانستان بریزد."
افغان هایی که سال ها پیش از کشورشان فرار کرده،به ایران رفته و در آنجا فرزندانی به دنیا آورده اند که افغانستان برایشان کشوری بیگانه محسوب می شود.
استورک می گوید: "افغانستان امروز خطرناک تر هم شده است و ایران نباید در حال حاضر اقدام به بازگرداندن افغان ها بکند."
ایران ازسی سال پیش که مناقشات در افغانستان آغاز شد، میزبان ۸۰۰۰۰۰ افغان است که اکنون به عنوان پناهنده رسمی محسوب میشوند،و این شانس وجود دارد که فرزندانشان به تحصیلات بهتر و زنانشان به آزادی بیشتر دست پیدا کنند.
اما در پنج سال گذشته، خط مشی های ایران امکان اعتراض قانونی نسبت به اخراج از کشور را برای صدها هزار افغان ساکن ایران که ممکن است با بازگشت به افغانستان در معرض آزار و اذیت و یا آسیب جدی قرار داشته باشند از آنها سلب کرده است.
در گزارش دیده بان حقوق بشر آمده است که این سازمان با والدینی که از فرزندانشان جدا می شوند مصاحبه کرده است.آنها نمی دانند در روند جداسازی آنها از فرزندانشان، می توانند آنها را بار دیگر ببینند یا نه؛ زنان و مردان جوانی که در ایران به دنیا آمده اند، عملا اجازه ندارند ملیت ایرانی بگیرند و از این کشور اخراج می شوند و به کشوری می روند که هرگز آن را ندیده اند.
یکی از این موارد عارف است. خانواده آنها به مدت ۱۰ سال در ایران زندگی کرده بودند و به هنگام اخراج دارای کارت معتبر طرح جامع ساماندهی بودند. آنها در مینی بوس دستگیر و به افغانستان بازگردانده شدند و یک فرزند نوزاد و دو فرزند ۱۰ و ۱۲ ساله شان را در ایران جا گذاشتند. وی می گوید: "من نمی دانم چکار بکنم. برای گرفتن پاسپورت و ویزا هم پولی ندارم. هیچ کس را نداریم که به ما کمک بکند."
چرا این همه کشور متمول غربی آن ها را جای نمی دهند، چند مهندس و پزشک افغان در ایران حضور دارند، چرا این همه کارگر ساده و خانواده آن ها سهم ایرانند؟ چرا به مشکل بی کاری برای ایرانیان اشاره نمی شود؟
پاسخ افاغنه به این پذیرایی بیش از سه ده توسط ایران چه بوده؟
سهم ایران از رودخانه مرزی را قطع کرده اند، آن تعداد محدودی که پس از حضور و کار در ایران موفق به اخذ پناهندگی کشورهای غربی می شوند، بلافاصله پس از ورود به کشور میزبان تبدیل به دشمن سرسخت ایران و ایرانی می شوند. و در مصاحبه باشبکه هایی نظیر بی بی سی و صدای آمریکا از ایران به عنوان بدترین دوران زندگی خود نام می برند و فراموش می کنند که آرزویشان ورود به ایران حتی به طور غیرقانونی بوده و از دول غربی نمی پرسند که چرا برای آن ها هیچ کاری به جز تهیه برنامه های تلویزیونی نمی کنند.آقایان اگر ایران بد است چرا تلاش برای حضور در این کشور را دارند. و با جسارت و پررویی به کنسولگری و سفارت ایران در افغانستان حمله می کنند، پرچم ایران را به آتش می کشند، به مقامات ما توهین می کنند که چرا صدور روادید برای آن ها طول می کشد اما به خاطر سال ها انتظار برای دریافت وقت مصاحبه توسط کشورهای غربی هیچ اعتراضی ندارند.
ایران کشوری است که برای تامیم شغل و مایحتاج مردم خود مشکل دارد حال چرا و تا کی باید پذیرای این میمانان اجباری باشد که در نهایت نمک را خورده و نمکدان را شکسته اند. یادمان نرفته که سال گذشته نماینده مجلس افغانستان که جیره خوار عربستان است ایران را به حمله تهدید کرد و یادمان نرفته تجاوزهای گروهی و قتل ها ی فجیع نوامیس ایرانیان را. فراموش نکرده ایم سربریدن اعضای سفارتخانه ایران توسط حیوانات طالبان و جیره خواران عربستان را. وقاحت تا چه حد؟
چرا این همه کشور متمول غربی آن ها را جای نمی دهند، چند مهندس و پزشک افغان در ایران حضور دارند، چرا این همه کارگر ساده و خانواده آن ها سهم ایرانند؟ چرا به مشکل بی کاری برای ایرانیان اشاره نمی شود؟
پاسخ افاغنه به این پذیرایی بیش از سه ده توسط ایران چه بوده؟
سهم ایران از رودخانه مرزی را قطع کرده اند، آن تعداد محدودی که پس از حضور و کار در ایران موفق به اخذ پناهندگی کشورهای غربی می شوند، بلافاصله پس از ورود به کشور میزبان تبدیل به دشمن سرسخت ایران و ایرانی می شوند. و در مصاحبه باشبکه هایی نظیر بی بی سی و صدای آمریکا از ایران به عنوان بدترین دوران زندگی خود نام می برند و فراموش می کنند که آرزویشان ورود به ایران حتی به طور غیرقانونی بوده و از دول غربی نمی پرسند که چرا برای آن ها هیچ کاری به جز تهیه برنامه های تلویزیونی نمی کنند.آقایان اگر ایران بد است چرا تلاش برای حضور در این کشور را دارند. و با جسارت و پررویی به کنسولگری و سفارت ایران در افغانستان حمله می کنند، پرچم ایران را به آتش می کشند، به مقامات ما توهین می کنند که چرا صدور روادید برای آن ها طول می کشد اما به خاطر سال ها انتظار برای دریافت وقت مصاحبه توسط کشورهای غربی هیچ اعتراضی ندارند.
ایران کشوری است که برای تامیم شغل و مایحتاج مردم خود مشکل دارد حال چرا و تا کی باید پذیرای این میمانان اجباری باشد که در نهایت نمک را خورده و نمکدان را شکسته اند. یادمان نرفته که سال گذشته نماینده مجلس افغانستان که جیره خوار عربستان است ایران را به حمله تهدید کرد و یادمان نرفته تجاوزهای گروهی و قتل ها ی فجیع نوامیس ایرانیان را. فراموش نکرده ایم سربریدن اعضای سفارتخانه ایران توسط حیوانات طالبان و جیره خواران عربستان را. وقاحت تا چه حد؟
هرچه زودتر فکری بکنید
از این فکرهای قجری نجات بده ولی محمودجان 8،5ایرانی تواین
دنیا مهاجران ولی چند درصدشون خودشون ایرانی میدوند چندتا کودک
ایرانی توممالک دیگه بدون اموزش ماندن!؟دوست من افغان بودن چهره
شرقی نیست اتفاقا اینا که منظور شما میباشد تو افغانستان تو اقلیتند
عجب دنیا ناعادلانه است!!!