نسخه چاپی
ارسال به دوستان
امریکن انترپرایز:
خوب، بد و محرمانه ی توافق هسته ای ایران و 1+5
هنگامی که خبر رسید «جان کری» ، وزیر امور خارجه، در حال بازگشت به ژنو است، شکی نبود که توافقنامه‌ای با ایران حاصل شده و در ازای لغو برخی از تحریم‌ها، برخی مصالحات و امتیازات هسته‌ای دریافت شده است.
«امریکن انترپرایز» نوشت: هنگامی که خبر رسید «جان کری» ، وزیر امور خارجه، در حال بازگشت به ژنو است، شکی نبود که توافقنامه‌ای با ایران حاصل شده و در ازای لغو برخی از تحریم‌ها، برخی مصالحات و امتیازات هسته‌ای دریافت شده است.
به گزارش سرویس بین الملل سایت خبری تیک Tik.ir، واکنش اکثر جناح‌ها قابل پیش‌بینی بود، کسانی که در مورد حسن نیت ایران مطمئن نبودند، حداقل الزامات توافقنامه را نیز مورد انتقاد قرار دادند؛ به ویژه عدم موفقیت آن در توقف کامل غنی‌سازی ایران، که در همه قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل یکی از مطالبات کلیدی بود. طبیعتاً هم دوستان ایران و هم دوستان «اوباما» در واشنگتن هر دو به سرعت این «توافقنامه تاریخی» را ستایش کردند.
- نکات خوب از مواردی که در مورد این توافقنامه گزارش شد به وضوح عبارتند از:
· توقف کار در رآکتور آب سنگین اراک که یک مسیر جایگزین برای ساخت بمب در اختیار ایران قرار می‌دهد
· تعلیق نصب و راه‌اندازی سانتریفیوژهای جدید
· بازرسی‌های سرزده جدید
· محدودیت بر ذخایر اورانیوم غنی‌شده
- نکات بد مربوط به مواردی است که تحت پوشش توافقنامه قرار نگرفته‌اند:
· غنی‌سازی
· همکاری در افشای جزئیات اقدامات نظامی ایران در پارچین
· ساخت (نه نصب) سانتریفیوژهای جدید
· بازگشت از پیشرفت‌های هسته‌ای
هفته گذشته هنگام صحبت با یک کارشناس هسته‌ای برجسته در واشنگتن (یک دموکرات) ، در مورد مشکلات قرارداد احتمالی سخن گفتیم. از قضا کاملاً با نظر یکدیگر موافق بودیم:
· قراردادهای چند مرحله‌ای مانند این توافقنامه، زمان بیشتری برای کشوری که در آستانه هسته‌ای است می‌خرند تا بدان واسطه بتواند برنامه خود را جلو برده و در عین حال امتیازاتی را از لحاظ تحریم‌ها به دست آورد.
· توافقنامه‌های متوالی مانند این توافقنامه، موفق عمل نمی‌کنند (مثلاً کره شمالی) .
· دولت برای امضای توافقنامه بیش از حد مستأصل و درمانده بود.
· مرحله دومی وجود نخواهد داشت.
در واقعیت، ایران چیزی به جز یک «توقف» در برنامه خود به ما ارائه نداده است. دولت امریکا کارهای سخت، از جمله پارچین و نظارت و تأیید را به عهده آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گذاشته است. در رابطه با سوءظن به این که ممکن است ایران به کارهای خود در یک پایگاه مخفی که هنوز افشا نشده است ادامه دهد، هیچ اقدامی صورت نگرفته است. در عوض، در حالی که امتیازاتی که در زمینه تحریم‌ها به ایران تعلق گرفت به خودی خود چندان چشمگیر نیست، اما بازگشت مسیر تحریم‌ها و از بین رفتن دیدگاه نفوذناپذیر بودن آن‌ها، برای تهران بی‌نهایت ارزشمند است.
قراردادنویسان باز خواهند گشت، اعتبارنامه‌ها بار دیگر در دسترس قرار خواهند گرفت، و این شروع پایان یافتن همکاری‌های بین‌المللی در زمینه تحریم‌ها خواهد بود. با این حال نکته بدتر این است که دولت امریکا از ترس این که توافقنامه از هم بپاشد، مایل نیست از ایران بخواهد امتیازات بیشتری را در توافقنامه ارائه کند، و این امر آسیب زیادی به وجهه و اعتبار رئیس جمهور وارد خواهد ساخت. دولت امریکا، که زمانی از پایان یافتن برنامه هسته‌ای ایران دفاع می‌کرد، تبدیل به مدافع ایران خواهد شد. این ادعا را باور ندارید؟ نگاهی به نظرات هفته گذشته مقامات ایران در مورد اسرائیل بیندازید. «کری» آن زمان کجا بود؟ نگاهی به مخالفت دولت با تصویب تحریم‌های جدید بیندازید.
به طور خلاصه، اگر بگوییم ایران هیچ چیز ارائه نکرده است سخت در اشتباهیم؛ ایران امتیازاتی داده، اما چیزهایی نیست که بتواند پیشرفتش به سوی قابلیت تسلیحات هسته‌ای را متوقف سازد. ایران فقط زمان ساخت بمب را عقب انداخته است. در عوض، چیزی بسیار ارزشمندتر از آن چه که ارائه کرده، به دست آورده است: دفاع کاخ سفید از حکومت کنونی.
نکته آخر این که: امریکن انترپرایز اکنون ماه‌هاست گزارش می‌کند که گفتمانی مخفیانه میان کاخ سفید و ایران در جریان است. بارها این حرف را شنیده‌ایم. آن‌ها در مورد چه موضوعی صحبت می‌کنند؟ من شنیده‌ام که علاوه بر معضل هسته‌ای، در خصوص «اسد» به منظور روی کار آمدن یک حکومت جدید در سوریه که دقیقاً شبیه به حکومت کنونی، به جز وجود «اسد» ، باشد نیز مذاکراتی کرده‌اند.
به گزارش سرویس بین الملل سایت خبری تیک Tik.ir، واکنش اکثر جناح‌ها قابل پیش‌بینی بود، کسانی که در مورد حسن نیت ایران مطمئن نبودند، حداقل الزامات توافقنامه را نیز مورد انتقاد قرار دادند؛ به ویژه عدم موفقیت آن در توقف کامل غنی‌سازی ایران، که در همه قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل یکی از مطالبات کلیدی بود. طبیعتاً هم دوستان ایران و هم دوستان «اوباما» در واشنگتن هر دو به سرعت این «توافقنامه تاریخی» را ستایش کردند.
- نکات خوب از مواردی که در مورد این توافقنامه گزارش شد به وضوح عبارتند از:
· توقف کار در رآکتور آب سنگین اراک که یک مسیر جایگزین برای ساخت بمب در اختیار ایران قرار می‌دهد
· تعلیق نصب و راه‌اندازی سانتریفیوژهای جدید
· بازرسی‌های سرزده جدید
· محدودیت بر ذخایر اورانیوم غنی‌شده
- نکات بد مربوط به مواردی است که تحت پوشش توافقنامه قرار نگرفته‌اند:
· غنی‌سازی
· همکاری در افشای جزئیات اقدامات نظامی ایران در پارچین
· ساخت (نه نصب) سانتریفیوژهای جدید
· بازگشت از پیشرفت‌های هسته‌ای
هفته گذشته هنگام صحبت با یک کارشناس هسته‌ای برجسته در واشنگتن (یک دموکرات) ، در مورد مشکلات قرارداد احتمالی سخن گفتیم. از قضا کاملاً با نظر یکدیگر موافق بودیم:
· قراردادهای چند مرحله‌ای مانند این توافقنامه، زمان بیشتری برای کشوری که در آستانه هسته‌ای است می‌خرند تا بدان واسطه بتواند برنامه خود را جلو برده و در عین حال امتیازاتی را از لحاظ تحریم‌ها به دست آورد.
· توافقنامه‌های متوالی مانند این توافقنامه، موفق عمل نمی‌کنند (مثلاً کره شمالی) .
· دولت برای امضای توافقنامه بیش از حد مستأصل و درمانده بود.
· مرحله دومی وجود نخواهد داشت.
در واقعیت، ایران چیزی به جز یک «توقف» در برنامه خود به ما ارائه نداده است. دولت امریکا کارهای سخت، از جمله پارچین و نظارت و تأیید را به عهده آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گذاشته است. در رابطه با سوءظن به این که ممکن است ایران به کارهای خود در یک پایگاه مخفی که هنوز افشا نشده است ادامه دهد، هیچ اقدامی صورت نگرفته است. در عوض، در حالی که امتیازاتی که در زمینه تحریم‌ها به ایران تعلق گرفت به خودی خود چندان چشمگیر نیست، اما بازگشت مسیر تحریم‌ها و از بین رفتن دیدگاه نفوذناپذیر بودن آن‌ها، برای تهران بی‌نهایت ارزشمند است.
قراردادنویسان باز خواهند گشت، اعتبارنامه‌ها بار دیگر در دسترس قرار خواهند گرفت، و این شروع پایان یافتن همکاری‌های بین‌المللی در زمینه تحریم‌ها خواهد بود. با این حال نکته بدتر این است که دولت امریکا از ترس این که توافقنامه از هم بپاشد، مایل نیست از ایران بخواهد امتیازات بیشتری را در توافقنامه ارائه کند، و این امر آسیب زیادی به وجهه و اعتبار رئیس جمهور وارد خواهد ساخت. دولت امریکا، که زمانی از پایان یافتن برنامه هسته‌ای ایران دفاع می‌کرد، تبدیل به مدافع ایران خواهد شد. این ادعا را باور ندارید؟ نگاهی به نظرات هفته گذشته مقامات ایران در مورد اسرائیل بیندازید. «کری» آن زمان کجا بود؟ نگاهی به مخالفت دولت با تصویب تحریم‌های جدید بیندازید.
به طور خلاصه، اگر بگوییم ایران هیچ چیز ارائه نکرده است سخت در اشتباهیم؛ ایران امتیازاتی داده، اما چیزهایی نیست که بتواند پیشرفتش به سوی قابلیت تسلیحات هسته‌ای را متوقف سازد. ایران فقط زمان ساخت بمب را عقب انداخته است. در عوض، چیزی بسیار ارزشمندتر از آن چه که ارائه کرده، به دست آورده است: دفاع کاخ سفید از حکومت کنونی.
نکته آخر این که: امریکن انترپرایز اکنون ماه‌هاست گزارش می‌کند که گفتمانی مخفیانه میان کاخ سفید و ایران در جریان است. بارها این حرف را شنیده‌ایم. آن‌ها در مورد چه موضوعی صحبت می‌کنند؟ من شنیده‌ام که علاوه بر معضل هسته‌ای، در خصوص «اسد» به منظور روی کار آمدن یک حکومت جدید در سوریه که دقیقاً شبیه به حکومت کنونی، به جز وجود «اسد» ، باشد نیز مذاکراتی کرده‌اند.
