اصلاحات پوست مياندازد؟
جوانگرایی یکی از بحثهایی است که پس از روی کار آمدن حسن روحانی بهعنوان رئیس دولت یازدهم مطرح و روزبهروز بر اهمیت پیگیری چنین موضوعی افزوده شد. از سال 92 به بعد توجه بسیاری از فعالان سیاسی اصلاحطلب به سمت جوانگرایی معطوف شد. شاید یکی از مهمترین دلایل این حسن توجه، کنارگذاشتهشدن بسیاری از چهرههای اصلاحطلب از صحنه سیاسی کشور بود که پس از دولت دوم احمدینژاد رخ داد.
جوانگرایی یکی از بحثهایی است که پس از روی کار آمدن حسن روحانی بهعنوان رئیس دولت یازدهم مطرح و روزبهروز بر اهمیت پیگیری چنین موضوعی افزوده شد. از سال 92 به بعد توجه بسیاری از فعالان سیاسی اصلاحطلب به سمت جوانگرایی معطوف شد. شاید یکی از مهمترین دلایل این حسن توجه، کنارگذاشتهشدن بسیاری از چهرههای اصلاحطلب از صحنه سیاسی کشور بود که پس از دولت دوم احمدینژاد رخ داد.
این کمبود نیرو نیز باعث شد روحانی در کابینه نخست خود از مدیرانی استفاده کند که از ابتدای انقلاب در عرصههای مدیریتی کشور حضور، و علاوه بر آن، اغلب تجربه وزارت هم داشتند. افزایش میانگین سنی دولتی که با پایگاه اجتماعی اصلاحطلبی روی کار آمده بود، باعث شد توجهها به لزوم جوانگرایی بیشتر شود تا نیروهایی در این جریان تربیت شوند که بتوانند هم پرچم اصلاحطلبی را حمل کنند و هم چرخه تربیت مدیران از کار نیفتد و مدام خود را پالایش و روزآمد کند.
سهمیهبندی لیستهای انتخاباتی و کرسیهای مدیریتی در جریان اصلاحطلبی نیز از همین جا نشات گرفت که البته بسیاری از تحلیلگران نسبت به سازوکار جوانگرایی موجود در اصلاحات، نقدهایی داشتهاند و گاهی نقدها و کنایههایی نیز به رفتار برخی فرماندهان امروز اصلاحطلب وارد میکنند و معتقدند در این فضا، فرزندان آنها میداندار شدهاند و جوانگرایی به شیوه ناعادلانهای صورت گرفته است. یکی از این موارد نیز فرزند محمدرضا عارف، رئیس شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان است که سخنی از او در هفتههای گذشته حاشیههای فراوانی ایجاد کرد، تا جایی که علی مطهری، نماینده مجلس در خصوص سخنان فرزند عارف مورد سوال قرار گرفت. مطهری پاسخی زیرکانه داد و گفت: وارد این بحثها نشویم، اما اگر پسر عارف نبود، سروصدا نمیشد و این نشانه صفای باطن ایشان است که اینطور صحبت میکنند!
سازوکار جوانگرایی
به هرحال بررسی لیست اصلاحطلبان در مجلس و شوراهای شهر یا ترکیب کابینه دولت دوازدهم نشان میدهد که به بحث جوانگرایی توجه شده است، اما سازوکار مشخصی برای آن تعریف نشده است تا بحث رانت و چینشهای سفارشی به حداقل برسد.
محمدرضا عارف، رئیس فراکسیون امید مجلس و رئیس بنیاد امید ایرانیان، درباره وظیفه احزاب در کادرسازی و وارد کردن نیروی جوان به عرصه سیاسی به خبرآنلاین گفت: قطعا این وظیفه مسلم احزاب است و از این منظر ما با کمکاری مواجه هستیم. او گفت: این کمکاری از این بابت است که ابتدا احزاب از توانمندسازی جوانان در مرحله نخست غافل شدند و در گام بعدی نیز نسبت به معرفی آنها نیز کمکاری صورت گرفت. این یکی از جدیترین موضوعات مغفولمانده در دو دهه گذشته است. عارف تشریح کرد: اینکه جوانان بتوانند وارد عرصه شوند، یکی از دغدغههایی بود که در دهه 90 بهصورت جدی آن را پیگیری کردیم و در بنیاد امید که میتوان گفت بیشتر یک اتاق فکر است تا یک حزب، اولویت را به توانمندسازی جوانان دادیم که البته هنوز در این زمینه موفق نشدیم و امیدواریم با کار جدیتر و بیشتر بتوانیم این امر را محقق کنیم. رئیس فراکسیون امید درباره اینکه آیا وقت تعریف موضوع «بازنشستگی سیاسی» فرا نرسیده تا اینکه احزاب برای معرفی نیروی جدید گام بردارند، اظهار داشت: قطعا همه احزاب و نهادها باید مهمترین مساله خود را کادرسازی بدانند، چراکه ما اگر به همین روال بخواهیم پیش برویم، قطعا در چندسال آینده با یک بحران روبهرو خواهیم شد، لذا باید تمام همت احزاب معطوف به کادرسازی و توانمندسازی جوانان باشد.
عارف درباره راهکارهای اصلاحی جریان اصلاحات برای انتخابات مجلس سال 98 و رفع نواقص استراتژی که در انتخابات مجلس دهم به کار گرفته شده بود، گفت: این موضوع یک راهبرد است و نمیتوان بهطور خلاصه آن را تشریح کرد؛ ما اصلاحطلبان قطعا خودمان را اصلاح خواهیم کرد و هرجایی ایراد و اشکالاتی داشته باشد، با شهامت آنها را میپذیریم و خود را اصلاح میکنیم. یادمان نرود ما اصلاحطلبیم و و اصلاح را باید از خودمان شروع کنیم.