نسخه چاپی
ارسال به دوستان
بیماری هپاتیت یک مشکل بهداشت عمومی در دنیا است
با توجه به چالش ها و مشکلاتی که این بیماری در حوزه اقتصادی، اجتماعی، بهداشتی و فرهنگی به وجود می آورد، ریشه کن کردن آن تا سال 2030 جزو اولویت های سازمان جهانی بهداشت بوده است.
دکتر داود پور مرزی، در حاشیه کنگره هپاتیت ویروسی به میزبانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در ساری اظهار کرد: بیماری هپاتیت یک مشکل بهداشت عمومی در دنیا است که یکی از اهداف سازمان جهانی بهداشت(WHO) ریشه کنی هپاتیتC می باشد و واقعیت این است زمانی این سازمان برای ریشه کنی یک بیماری تصمیم می گیردکه ضرورت حذف آن به اثبات رسیده باشد تا منابع را به این سمت سوق و آن را جزو اولویت های خود قرار دهد.
وی افزود: با توجه به چالش ها و مشکلاتی که این بیماری در حوزه اقتصادی، اجتماعی، بهداشتی و فرهنگی به وجود می آورد، ریشه کن کردن آن تا سال 2030 جزو اولویت های سازمان جهانی بهداشت بوده است.
محقق درمان هپاتیت c در جامعه استرالیا هپاتیت را یکی از علت های بیماری کبد عنوان کرد و گفت:در این شرایط بیمار برای ادامه زندگی مجبور به پیوند کبد می شود که این مسئله هزینه های بهداشتی را بر سیستم بهداشتی کشورها تحمیل و ریشه کن کردن آن را توجیح می کند، بنابراین حذف آن باید در برنامه کشورها قرار گیرد و راهکاری مناسب برای مقابله با آن اتخاذ کنند.
وی افزود: هپاتیت انواع مختلف A، B، C، D، E دارد که شایع ترین آن هپاتیت B و C است که سازمان بهداشت جهانی برنامه ریزی کرده تا سال 2030 آن را ریشه کن کند.
پور مرزی ادامه داد: هپاتیت های مختلف راه های انتقال متفاوتی دارند که بررسی من بیشتر در حوزه هپاتیت C بوده که بیشتر در گروه معتادان تزریقی شایع است که از سرنگ های مشترک استفاده می کنند یا وسایل مصرف مواد را با هم به اشتراک می گذارند.
وی افزود: همچنین مطالعات نشان داده است که به اشتراک گذاشتن قاشق ها نیز می تواند هپاتیت C را منتقل کند کما اینکه درصد پایینی از افراد نیز از طریق ارتباط جنسی به آن مبتلا می شوند.
پورمرزی با بیان اینکه امروزه اقدامات خوبی در حوزه بهداشت و درمان شده است،گفت: ولی واقعیت این است که درکشور ایران مطالعات مبتنی بر جامعه که اولین قدم مطالعه جامع در این زمینه است وجود ندارد که میزان شیوع آن در کشور را محاسبه کند که چند درصد از بیماران شناسایی شدند؟ البته در کشورهای دنیا براساس مدل های ریاضی آن را انجام می دهند یعنی برآورد می کنند که براساس مطالعاتی که انجام شده چند درصد افراد ممکن است به آن مبتلا شده باشند بر این اساس گروه های مختلف را طبقه بندی و پیش بینی می کنند؛ بر اساس مطالعات انجام شده انتظار داریم که در گروه های معتادان تزریقی و ... شیوع چقدر باشد؟
وی ادامه داد: همچنین در بسیاری از کشور ها از جمله ایران درمان هپاتیت C در بیمارستان انجام می شود در حالی که بیمارستان ها مراکز محدودی در همه کشورها هستند و شانس این که بیمار برای دریافت خدمات بهداشتی و درمانی به مراکز درمانی مراجعه کند بسیار پایین است و کشورهایی که به حذف هپاتیت فکر می کنند از جمله کشور استرالیا که نخستین کشوری خواهد بود که قبل از 2030 و در سال 2026 هپاتیت را حذف خواهد کرد، خدمات فقط در بیمارستان ها انجام نمی شود بلکه گروه های مختلف درمانی این کار را انجام می دهند.
محقق درمان هپاتیت C در جامعه استرالیا ،گفت: کشوری مانند استرالیا درمان هپاتیت C را از بیمارستان خارج کرده و تنها برای بیمارانی که باید در مراکز بیمارستانی خدمات دریافت کنند خدمت ارائه می دهد ولی برای سایر افراد درمان در مراکز پزشک عمومی، مراکز ترک اعتیاد، خدمات بیماری های منتقله از طریق جنسی، تیم های سیار ارائه می شود که افراد مختلف جامعه می توانند خدمات را به راحتی دریافت کنند.
پورمرزی ادامه داد: با این روش موفقیت و مشارکت در درمان افزایش پیدا می کند زیرا بیمار زمانی که به پزشک خانواده خود مراجعه و درمان دریافت می کند اعتماد او نیز افزایش یافته وسبب موفقیت درمان می شود و همه ی دنیا نیز به این مسئله پی بردند بنابراین در کشور ما اگر هدف حذف هپاتیت C است نباید تنها به مراکز درمانی و متخصصین اکتفا کرد.
وی اظهار کرد: در گذشته درمان بیماری هپاتیت بسیار سخت بود و حدود 50-60 درصد افراد درمان می شدند و داروها تزریقی و عوارض زیادی داشتند که این مسئله سبب نارضایتی و عدم تمایل فرد برای دریافت خدمات درمانی می شد بنابراین میزان مراجعه افراد حتی در کشورهایی مانند استرالیا بسیار کم بود ولی از سال 2014داروهای جدیدی برای درمان هپاتیت تولید و وارد بازار شده است که بر اساس نوع بیماری داروها تجویز می شود ؛ طبق مطالعات انجام شده میزان درمان با داروهای جدید 95-100 درصد می باشدکه امروزه این داروها فرشته نجاتی برای بیماران هپاتیت C می باشند.
پورمرزی افزود: درحال حاضر نیز داروهایی تحت پوشش کشور استرالیا وارد بازار شده که فرد در شبانه روز یک قرص مصرف می کند که برای انواع مختلف هپاتیت C کاربرد دارد و نیازی به شناسایی نوع هپاتیت نیست و با آگاهی به اینکه بیمار هپاتیت Cمزمن دارد با یک قرص در روز برای 12 هفته بیمار درمان می شود و فرد 95-100درصد شانس موفقیت درمان دارد.
*ایلنا
دکتر داود پور مرزی، در حاشیه کنگره هپاتیت ویروسی به میزبانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در ساری اظهار کرد: بیماری هپاتیت یک مشکل بهداشت عمومی در دنیا است که یکی از اهداف سازمان جهانی بهداشت(WHO) ریشه کنی هپاتیتC می باشد و واقعیت این است زمانی این سازمان برای ریشه کنی یک بیماری تصمیم می گیردکه ضرورت حذف آن به اثبات رسیده باشد تا منابع را به این سمت سوق و آن را جزو اولویت های خود قرار دهد.وی افزود: با توجه به چالش ها و مشکلاتی که این بیماری در حوزه اقتصادی، اجتماعی، بهداشتی و فرهنگی به وجود می آورد، ریشه کن کردن آن تا سال 2030 جزو اولویت های سازمان جهانی بهداشت بوده است.
محقق درمان هپاتیت c در جامعه استرالیا هپاتیت را یکی از علت های بیماری کبد عنوان کرد و گفت:در این شرایط بیمار برای ادامه زندگی مجبور به پیوند کبد می شود که این مسئله هزینه های بهداشتی را بر سیستم بهداشتی کشورها تحمیل و ریشه کن کردن آن را توجیح می کند، بنابراین حذف آن باید در برنامه کشورها قرار گیرد و راهکاری مناسب برای مقابله با آن اتخاذ کنند.
وی افزود: هپاتیت انواع مختلف A، B، C، D، E دارد که شایع ترین آن هپاتیت B و C است که سازمان بهداشت جهانی برنامه ریزی کرده تا سال 2030 آن را ریشه کن کند.
پور مرزی ادامه داد: هپاتیت های مختلف راه های انتقال متفاوتی دارند که بررسی من بیشتر در حوزه هپاتیت C بوده که بیشتر در گروه معتادان تزریقی شایع است که از سرنگ های مشترک استفاده می کنند یا وسایل مصرف مواد را با هم به اشتراک می گذارند.
وی افزود: همچنین مطالعات نشان داده است که به اشتراک گذاشتن قاشق ها نیز می تواند هپاتیت C را منتقل کند کما اینکه درصد پایینی از افراد نیز از طریق ارتباط جنسی به آن مبتلا می شوند.
پورمرزی با بیان اینکه امروزه اقدامات خوبی در حوزه بهداشت و درمان شده است،گفت: ولی واقعیت این است که درکشور ایران مطالعات مبتنی بر جامعه که اولین قدم مطالعه جامع در این زمینه است وجود ندارد که میزان شیوع آن در کشور را محاسبه کند که چند درصد از بیماران شناسایی شدند؟ البته در کشورهای دنیا براساس مدل های ریاضی آن را انجام می دهند یعنی برآورد می کنند که براساس مطالعاتی که انجام شده چند درصد افراد ممکن است به آن مبتلا شده باشند بر این اساس گروه های مختلف را طبقه بندی و پیش بینی می کنند؛ بر اساس مطالعات انجام شده انتظار داریم که در گروه های معتادان تزریقی و ... شیوع چقدر باشد؟
وی ادامه داد: همچنین در بسیاری از کشور ها از جمله ایران درمان هپاتیت C در بیمارستان انجام می شود در حالی که بیمارستان ها مراکز محدودی در همه کشورها هستند و شانس این که بیمار برای دریافت خدمات بهداشتی و درمانی به مراکز درمانی مراجعه کند بسیار پایین است و کشورهایی که به حذف هپاتیت فکر می کنند از جمله کشور استرالیا که نخستین کشوری خواهد بود که قبل از 2030 و در سال 2026 هپاتیت را حذف خواهد کرد، خدمات فقط در بیمارستان ها انجام نمی شود بلکه گروه های مختلف درمانی این کار را انجام می دهند.
محقق درمان هپاتیت C در جامعه استرالیا ،گفت: کشوری مانند استرالیا درمان هپاتیت C را از بیمارستان خارج کرده و تنها برای بیمارانی که باید در مراکز بیمارستانی خدمات دریافت کنند خدمت ارائه می دهد ولی برای سایر افراد درمان در مراکز پزشک عمومی، مراکز ترک اعتیاد، خدمات بیماری های منتقله از طریق جنسی، تیم های سیار ارائه می شود که افراد مختلف جامعه می توانند خدمات را به راحتی دریافت کنند.
پورمرزی ادامه داد: با این روش موفقیت و مشارکت در درمان افزایش پیدا می کند زیرا بیمار زمانی که به پزشک خانواده خود مراجعه و درمان دریافت می کند اعتماد او نیز افزایش یافته وسبب موفقیت درمان می شود و همه ی دنیا نیز به این مسئله پی بردند بنابراین در کشور ما اگر هدف حذف هپاتیت C است نباید تنها به مراکز درمانی و متخصصین اکتفا کرد.
وی اظهار کرد: در گذشته درمان بیماری هپاتیت بسیار سخت بود و حدود 50-60 درصد افراد درمان می شدند و داروها تزریقی و عوارض زیادی داشتند که این مسئله سبب نارضایتی و عدم تمایل فرد برای دریافت خدمات درمانی می شد بنابراین میزان مراجعه افراد حتی در کشورهایی مانند استرالیا بسیار کم بود ولی از سال 2014داروهای جدیدی برای درمان هپاتیت تولید و وارد بازار شده است که بر اساس نوع بیماری داروها تجویز می شود ؛ طبق مطالعات انجام شده میزان درمان با داروهای جدید 95-100 درصد می باشدکه امروزه این داروها فرشته نجاتی برای بیماران هپاتیت C می باشند.
پورمرزی افزود: درحال حاضر نیز داروهایی تحت پوشش کشور استرالیا وارد بازار شده که فرد در شبانه روز یک قرص مصرف می کند که برای انواع مختلف هپاتیت C کاربرد دارد و نیازی به شناسایی نوع هپاتیت نیست و با آگاهی به اینکه بیمار هپاتیت Cمزمن دارد با یک قرص در روز برای 12 هفته بیمار درمان می شود و فرد 95-100درصد شانس موفقیت درمان دارد.
*ایلنا
