نسخه چاپی
ارسال به دوستان
فايننشال تايمز: روسيه در مديترانه پيشروي کرده است
نشریه فایننشال تایمز در گزارشی به افزایش حضور اقتصادی روسیه در منطقه مدیترانه پرداخت.
به گزارش تیک،این روزنامه انگلیسی در مقاله ای به قلم نیک باتلر خود نوشت: ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه سال میلادی را با تحکیم کنترل روسیه در اوکراین و کسب امتیاز برای خودش از طریق آزاد کردن برخی زندانیان مثل خودورکوفسکی تمام کرد. پوتین همچنین جایگاه روسیه را در یکی از جدیدترین مناطق نفت و گاز در شرق مدیترانه گسترش داد.
در روز کریسمس یک شرکت روسی قرارداد نود میلیون دلاری برای حفاری در آبهای سوریه به مدت 25 سال امضا کرد. طبق اولین برآوردهایی که چند سال پیش توسط موسسه تحقیقاتی زمین شناسی آمریکا انجام شده این منطقه می تواند محل مناسبی برای اکتشافات گازی باشد. مطمئنا سوریه به چنین سرمایه گذاری نیاز دارد اما این توافق فقط برای سوریه نیست. این سرمایه گذاری به روسیه این امکان را می دهد که در توسعه آن منطقه پیشرو باشد و کنترل گاز آن جا را بدست بگیرد. میدانهای کوچکتری هم در آبهای اسرائیل و قبرس پیدا شده است.
اکتشاف و توسعه هر بخش از این میدان به مسائل جغرافیایی و سیاسی منطقه وابسته است. ترکها هیچ فعالیتی در منطقه قبرس را قبول نخواهند کرد. سوریه هم که اکنون درگیر جنگ داخلی است. هیچ تعجبی نیست که شرکتهای مهم غربی می خواهند از این منطقه اجتناب کنند. در مورد ایجاد تاسیسات ال ان جی (گاز مایع) برای انتقال گاز این منطقه به بازارهای جهانی صحبتهایی شده است اما به دلیل نبود برآوردی دقیق درباره منابع این امر دور از ذهن به نظر می رسد.
هیچکس حاضر نیست قبل از اینکه منابع موجود دقیقا ارزیابی شود در حدود هشت تا ده میلیارد دلار برای ساخت چنین تاسیساتی سرمایه گذاری کند. بازار گاز اروپا اشباع شده و با توجه به مسیری که باید طی شود اگر گاز منطقه شرق مدیترانه به بازارهای شرق آسیا راه پیدا کند قیمتش ارزان خواهد بود. انتقال گاز به ترکیه و مصر ارزان تر خواهد بود اما بی ثباتی سیاسی در این دو کشور انتخاب را سخت خواهد کرد.
دخالت روسیه می تواند شرایط را تغییر دهد. از آنجائیکه گزینه دیگری وجود ندارد همه طرفها با اینکه شرکتهای روسی روند توسعه این منطقه را در دست بگیرند موافق خواهند بود. ارتباطات روسیه تنها به سوریه محدود نمی شود. روسیه می تواند هیچ اعتنایی به مناقشات بین قبرس و ترکیه نداشته باشد. شرکتهای روسی می توانند برای گاز بدست آمده در بخش انرژی و پتروشیمی در منطقه مشتری پیدا کند. برای این کار آنها می توانند جریان گاز در بازارهای جهانی را محدود و منافع گازپروم را حفظ کنند. برای بسیاری ها در منطقه روسیه در مقایسه با آمریکائی ها و اروپائی ها متحد مطمئن تری خواهد بود. پوتین با آمدن به این منطقه خلائی را پر می کند. حرکت به سمت سوریه نه تنها از نظر اقتصادی و سیاسی منطقی به نظر می رسد بلکه نشانه تغییر در توازن قدرت جهانی است.
به گزارش تیک،این روزنامه انگلیسی در مقاله ای به قلم نیک باتلر خود نوشت: ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه سال میلادی را با تحکیم کنترل روسیه در اوکراین و کسب امتیاز برای خودش از طریق آزاد کردن برخی زندانیان مثل خودورکوفسکی تمام کرد. پوتین همچنین جایگاه روسیه را در یکی از جدیدترین مناطق نفت و گاز در شرق مدیترانه گسترش داد.
در روز کریسمس یک شرکت روسی قرارداد نود میلیون دلاری برای حفاری در آبهای سوریه به مدت 25 سال امضا کرد. طبق اولین برآوردهایی که چند سال پیش توسط موسسه تحقیقاتی زمین شناسی آمریکا انجام شده این منطقه می تواند محل مناسبی برای اکتشافات گازی باشد. مطمئنا سوریه به چنین سرمایه گذاری نیاز دارد اما این توافق فقط برای سوریه نیست. این سرمایه گذاری به روسیه این امکان را می دهد که در توسعه آن منطقه پیشرو باشد و کنترل گاز آن جا را بدست بگیرد. میدانهای کوچکتری هم در آبهای اسرائیل و قبرس پیدا شده است.
اکتشاف و توسعه هر بخش از این میدان به مسائل جغرافیایی و سیاسی منطقه وابسته است. ترکها هیچ فعالیتی در منطقه قبرس را قبول نخواهند کرد. سوریه هم که اکنون درگیر جنگ داخلی است. هیچ تعجبی نیست که شرکتهای مهم غربی می خواهند از این منطقه اجتناب کنند. در مورد ایجاد تاسیسات ال ان جی (گاز مایع) برای انتقال گاز این منطقه به بازارهای جهانی صحبتهایی شده است اما به دلیل نبود برآوردی دقیق درباره منابع این امر دور از ذهن به نظر می رسد.
هیچکس حاضر نیست قبل از اینکه منابع موجود دقیقا ارزیابی شود در حدود هشت تا ده میلیارد دلار برای ساخت چنین تاسیساتی سرمایه گذاری کند. بازار گاز اروپا اشباع شده و با توجه به مسیری که باید طی شود اگر گاز منطقه شرق مدیترانه به بازارهای شرق آسیا راه پیدا کند قیمتش ارزان خواهد بود. انتقال گاز به ترکیه و مصر ارزان تر خواهد بود اما بی ثباتی سیاسی در این دو کشور انتخاب را سخت خواهد کرد.
دخالت روسیه می تواند شرایط را تغییر دهد. از آنجائیکه گزینه دیگری وجود ندارد همه طرفها با اینکه شرکتهای روسی روند توسعه این منطقه را در دست بگیرند موافق خواهند بود. ارتباطات روسیه تنها به سوریه محدود نمی شود. روسیه می تواند هیچ اعتنایی به مناقشات بین قبرس و ترکیه نداشته باشد. شرکتهای روسی می توانند برای گاز بدست آمده در بخش انرژی و پتروشیمی در منطقه مشتری پیدا کند. برای این کار آنها می توانند جریان گاز در بازارهای جهانی را محدود و منافع گازپروم را حفظ کنند. برای بسیاری ها در منطقه روسیه در مقایسه با آمریکائی ها و اروپائی ها متحد مطمئن تری خواهد بود. پوتین با آمدن به این منطقه خلائی را پر می کند. حرکت به سمت سوریه نه تنها از نظر اقتصادی و سیاسی منطقی به نظر می رسد بلکه نشانه تغییر در توازن قدرت جهانی است.
