مراسم تشیع عزت‌الله انتظامی برپا شد / بوسه پرستویی بر تابوت / اشک‌های علی نصیریان: عزت جان! من به عهدم وفا کردم اما تو ما را تنها گذاشتی / معتمدآریا: دلیلی برای گریه کردن نیست؛ برای تاریخ ملی ایران نباید گریه کرد +تصاویر

مراسم با قرارگیری تابوت عزت الله انتظامی در جایگاه و بوسه پرویز پرستویی بر تابوت و اجرای او آغاز شد.

پرستویی: از خواب که بیدار شدیم،دیدیم عزت سینما رفته است

پرویز پرستویی در ابتدا بیان کرد: همیشه سخنرانی برایم سخت بود چون آدم حرافی نیستم اما امروز روز دیگری است و من هستم و یک‌سینه حرف. مگر این سینما چند عزت الله انتظامی داشت که داریم‌ او را راهی می‌کنیم؟ مگر در تمام این سینما چند بازیگر هست که بتواند "مش حسن" را بازی کنند که رخت بر بستن "مش حسن" را تماشا کنیم؟ پس امروز روز تریبون و سخنرانی است.

او گفت: از خواب که بیدار شدیم دیدیم "عزت سینما" رفته است؛ عزتی که هر چقدر قدر بودی به پای او نمی‌رسیدی. ما دیروز بعد از بیداری، خواب دیدیدم پیر دیر، بار سفر بسته و گذاشتیم او مثل آب از میان انگشتان ما بگذرد. خواب دیدیدم سینمای کم جان ما یتیم‌ شده است. امروز مناسب ترین زمان برای سخن گفتن از پدر سینما است و وای که چقدر دلم پُر است.

پرستویی ادامه داد: او با طنازی مختص خودش مرام و مسلک‌اش را از جان و دل آموزش می‌داد. برای شخص من عزت الله انتظامی مُرادی بود که کلمانش را سُرمه چشم‌ می‌کردم پس برای من شاگرد؛ استادی رفته است که دیگر کسی همانند او را نخواهم شناخت.

وی افزود: به یادش که می افتم حیرت می کنم از اینهمه صبوری ولی حتما بخاطر همراهی عزیزانش بوده است.

پرستویی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به جمشید مشایخی و محمد علی کشاورز و آرزوی سلامتی برای آن‌ها گفت: خاک استاد انتظامی را بقای عمر استاد نصیریان می کنم و از ایشان می خواهم صحبت کنند.

علی نصیریان: عزت جان تو بدجور ما را تنها گذاشتی

علی نصیریان با تشکر از حضور مردم بیان کرد: او متعلق به مردم است و این روح و جانی که در نقش‌هایش بود بر دل مردم نشست. او نمرده، زنده است با کارهایی که کرد. آقای انتظامی انتظار نداشتم، اینجا (تالار وحدت) برای تشییع بیایم. می‌خواستم اینجا با هم یک بار دیگر کار کنیم.

او یادآور شد: یک شبی با هم بودیم و من آوازی خواندم، او گفت که وقتی مُردم می‌خواهم ‌تو سر قبرم آواز بخوانی. حالا من هم می‌خوانم: دلم تنگ و آسمان تنگ و...

نصیریان پس از آواز کوتاهی که با صدایی حُزن انگیز خواند، افزود: عزت جان من به عهدم وفا کردم اما تو بدجور ما را تنها گذاشتی.

او در ادامه به شروع همکاری و سابقه فعالیت عزت الله انتظامی در تئاتر اشاره کرد.

نصیریان با تاکید براینکه حس خاصی به این هنرمند داشته، اظهار کرد: به نظر من عزت الله انتظامی یکی از رکن های اصلی سینمای جدید بود و امیدوارم نسل‌های بعد از ما موفق شوند؛ هر چند کسی نمی تواند جایگزین کسی شود ولی به لحاظ فرهنگی این اتفاق می‌تواند، بیفتد.

در ادامه فاطمه معتمدآریا روی صحنه آمد و عنوان کرد: ما امروز همه اینجا جمع شدیم که کسی را بدرقه کنیم که بیشترین امید و انظباط را به ما آموخت. با خودم گفتم دلیلی برای گریه کردن نیست زیرا می بینم او در تاریخ ملت ایران ثبت شده است. او عزت ملی بود و نشان او را در همه جای شهر می بینیم. ‌ او مردی بود که بیشترین دستور را داد تا به هنرمندان احترام بگذارند. او هنرمندی بود که در تاریخ ملی ایران ثبت شد برای تاریخ ملی ایران نباید گریه کرد، خوشحال باشیم زیرا او یگانه بود و به ما آموخت که هنرمند در مقام والایی قرار دارد و نامیرا است. در قلب خودم گریه می کنم اما آرزو می کنم همه هنرمندان عمری مانند عزت الله انتظامی داشته باشند.

عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی سخنران بعدی بود که روی صحنه آمد و اظهار کرد: فرهنگ و هنر آیینه تمام نمای تاریخ ایران است و چهره زیبای ایران امروز را نشان می دهد و عزت الله انتظامی یکی از ستاره های این آسمان بود. او خاطره نسل های پیوسته زمانه ما است. او بیش از هفت دهه کوشید و درخشید و بر صدر نشست و در اوج ماند. انتظامی از دل مردم برخاست با مردم زندگی کرد و مردمی بودن او باعث شد بر دل مردم بنشیند. متانت و وقار، او را در قاب هنرمندان مردمی جاودان کرد. او ریشه در فرهنگ و مرز و بوم داشت و در این ترکیب میوه ها چید. او با هنر زیست، قدر این گوهر را شناخت و هنر خود را ارزان فروشی نکرد، در انتخاب نقش دقت داشت و به نقش جان می داد.

وی تاکید کرد که انتظامی نرفته است و با ما همچنان هست.

پس از سخنرانی وزیر، مجید انتظامی آهنگساز و پسر عزت الله انتظامی در مقام سخنران دیگر با یاد پرسشی از پدرش که چگونه می‌شود مردمی بود، گفت: پدرم می‌گفت عاشق باش و من به حرفش فکر می‌کنم.

او با یادی از روزهای پیش از فوتش گفت: به من گفت نگران نباش تو عاشق مردم باش مردم به تو کمک می‌کنند و من تمام تلاشم را کرده‌ام مردم را دوست داشته باشم. در این چند ماهه برای چند روز بیشتر داشتنش بیمارستان‌های بسیاری رفتم. جواهری بود که به عنوان پسر نتوانستم به خوبی از او مراقبت کنم.

وی سپس ضمن تشکر از خانه سینما، شهرداری و دیگر نهادها عنوان کرد: آنها به کمک کردند و نگذاشتند در این روزهای آخر تنها باشیم.

پرستویی در پایان عنوان کرد: او واقعا عاشق مردم بود. سینمای ایران با رفتن این بزرگمرد، یتیم شد. او هرگز نمی میرد و تمام نمی شود، تا این سینما هست عزت او هم هست.

نماز میت بر پیکر انتظامی را حجت‌الاسلام دعایی خواند.

برای این مراسم محل جداگانه‌ای در حیاط تالار برای خانواده انتظامی و برخی هنرمندان و مدیران تدارک دیده شده که علاوه بر مجید انتظامی (پسر عزت‌الله انتظامی) به علی نصیریان، بهمن فرمان آرا، ابوالحسن تهامی، داریوش اسدزاده، احترام برومند، منوچهر شاهسواری، همایون اسعدیان، احمد مسجد جامعی، سید محمد بهشتی، جمشید گرگین، شکرخدا گودرزی، هادی مرزبان، پرویز پرستویی،فاطمه معتمدآریا،حبیب رضایی،پوری بنایی، باران کوثری، جهانگیر کوثری، مازیار میری، قطب الدین صادقی، شهداد روحانی، سید مجتبی حسینی معاون هنری وزارت ارشاد، علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی،محمد مهدی حیدریان رئیس سازمان سینمایی وزارت ارشاد و.... می‌توان اشاره کرد.