روزنامه السفیر: محمد جواد ظریف؛ چهره گشاده ایران/انتخاب این مرد اتفاقی نبود

روزنامه السفیر لبنان نوشت:‌ عبارت "قرار گرفتن شخص مناسب در جایگاه مناسب" درباره محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران صدق می کند. او در شرایطی مناسب ماموریت خود را در نوک هرم دیپلماسی ایران آغاز کرد.

به گراش سرویس بین الملل تیک Tik.ir، اگر رویکردهای سیاست تهران با رئیس جمهور شدن حسن روحانی در تابستان گذشته تغییر نکرده بود، ظریف در جایگاه برجسته دیپلماتیک کنونی خود قرار نمی گرفت.

مهندس سیاست خارجی ایران با وجود حمایت آیت الله خامنه ای رهبر معظم ایران، با مخالفت تندروهای داخلی مواجه است که با درازکردن دست دوستی به سوی غرب مخالف هستند. برخی نمایندگان مجلس ایران از جمله این مخالفان هستند که اخیرا ظریف را تهدید به استیضاح کرده اند.

اما انتخاب ظریف برای به دست گرفتن سکان وزارت امور خارجه ایران در شرایط بین المللی و منطقه ای استثنایی و سرنوشت ساز و در بحبوحه مذاکرات سخت هسته ای، اتفاقی نبود. انتخاب او به علت تجربه دیپلماتیکش به ویژه در سازمان ملل متحد و شخصیت گشاده روی او و داشتن روابط گسترده بین المللی و حرفه ای بودن در مذاکرات هسته ای بود؛ به ویژه که او از اعضای سابق تیم مذاکره کننده ایران درباره برنامه هسته ای این کشور بوده است.

زندگی نامه ظریف نشان می دهد او شخصیتی آگاه در زمینه حقوق و روابط بین الملل و کشورهای اسلامی است بنابراین او برای دوران رویکرد باز ایران در برابر جهان وزیری مناسب است. ایران می تواند از تجربه ها و روابط بین المللی او به ویژه در آمریکا استفاده کند، زیرا او بیش از نیمی از عمر خود را در این کشور زندگی کرده است. عملکرد او در بخش های دیپلماتیک، آکادمیک و سیاسی به او توانایی تعامل و خطاب قرار دادن غرب و کشورهای همسایه را با لحن دیپلماتیک نرم داده است، بدون آن که از اصول انقلاب اسلامی روی گرداند.

ظریف در تاریخ 22 دسامبر سال گذشته در روزنامه الشرق الاوسط مقاله ای با عنوان "همسایگان ما اولویت ما هستند" نوشت. او در این مقاله خطاب به کشورهای عربی خلیج فارس نوشت: "ایران از مساحت و موقعیت جغرافیایی و منابع انسانی و طبیعی خود راضی است و روابط دینی و تاریخی و فرهنگی مشترکی با همسایگان خود دارد. ایران نزدیک به سه قرن است که به هیچ کشوری حمله نکرده است. ما به سوی همسایگانمان دست دوستی دراز می کنیم و خواستار وحدت اسلامی هستیم. به آنها اطمینان می دهیم که می توانند به ما به عنوان شریکی قابل اعتماد تکیه کنند".

ظریف به نوشتن مقاله در روزنامه عربستانی بسنده نکرد، بلکه به کشورهای حاشیه خلیج فارس شامل امارات متحده عربی، کویت، قطر و عمان با هدف اطمینان دادن به آنان درباره توافق هسته ای ژنو سفر کرد. همچنین در مدتی که او وزیر امور خارجه ایران شده است خانم "اما بونینو"، وزیر امور خارجه ایتالیا در سفری که در ده سال گذشته بی سابقه بوده است به ایران سفر کرد. همچنین هفته گذشته یک هیئت پارلمانی اروپایی به ریاست جک استراو، وزیر امور خارجه اسبق انگلیس در اقدامی که در چند سال اخیر بی سابقه بوده است به تهران سفر کرد.

ظریف در خانواده ای مذهبی و سنتی در هفتم ژانویه 1959 میلادی به دنیا آمد. او متاهل و دارای دو فرزند است که در ایران کار می کنند. او زودهنگام و پس از فارغ التحصیل شدن از دبیرستان علوی، ایران را به مقصد ایالات متحده ترک کرد. او دوره نوجوانی خود را در آمریکا گذراند و در آنجا فعالیت های دانشجویی خود را آغاز کرد و به علت شخصیتش یکی از مسئولان "انجمن اسلامی دانشجویان" در آمریکا و کانادا شد.

سیاست بین الملل خیلی زود او را به خود جذب کرد. ظریف در سال 1977 میلادی در رشته روابط بین الملل در دانشگاه سان فرانسیسکو به تحصیل پرداخت. او مدرک دکترای خود را از دانشگاه دنور در رشته روابط و حقوق بین الملل در سال 1988 میلادی دریافت کرد.

ظریف یک سال پیش از پیروزی انقلاب به رهبری امام خمینی از دانشگاه مرخصی گرفت و پس از انقلاب برای این که بتواند تحصیلات خود را ادامه دهد به دفتر نمایندگی ایران در نیویورک پیوست. او به یکی از کارمندان محلی دفتر نمایندگی ایران تبدیل شد و به این ترتیب توانست به صورت قانونی در آمریکا زندگی کند. کمال خرازی، وزیر امور خارجه سابق ایران هنگامی که نماینده ایران در سازمان ملل بود، ظریف را فردی برجسته یافت. ظریف سپس به عنوان مشاور کنسولگری ایران در سان فرانسیسکو و بعد از آن به عنوان مشاور و کاردار در دفتر نمایندگی ایران در سازمان ملل و مشاور وزیر امور خارجه کار کرد. خرازی او را به عنوان سفیر و معاون نماینده دائم ایران در سازمان ملل در نیویورک در سال های 1992 تا سال 2002میلادی منصوب کرد.

ظریف مناصب بلندپایه دیپلماتیک را به دست آورد. سپس سفیر ایران و نماینده دائم این کشور در سازمان ملل در سال های 2002 تا سال 2007میلادی و بعد از آن دستیار ارشد وزیر امور خارجه در سال های 2007 تا 2010 میلادی شد. آخرین سمت اجرایی او قبل از آن که وزیر امور خارجه شود، مشاور سیاسی رئیس مرکز پژوهش های استراتژیک در سال های 2011 تا 2013 میلادی بود.

ظریف در سازمان ملل تجربه های زیادی به دست آورد. او هنگام فعالیت دیپلماتیک در سازمان ملل سمت های متعددی را عهده دار شد. همچنین در تهران تجارب زیادی کسب کرد و آخرین سمت او ریاست کمیته سیاسی هشتمین اجلاس سران سازمان همکاری اسلامی در تهران و رئیس گروه برگزاری مجمع موسسان اتحادیه پارلمان های بین المللی در تهران بود.

ظریف همچنین بیش از بیست سال است که به تدریس اشتغال دارد و به دو زبان فارسی و انگلیس تالیفات زیادی داشته است. وی همچنین مقاله های زیادی به زبان انگلیس در نشریات مشهور جهان از جمله "تایمز" و "اینترنشنال هرالد تریبیون" و "نیویورک تایمز" منتشر کرده است. ظریف همچنین کتاب ها و جزوه های دانشگاهی برای دانشگاه های معتبری مانند "هاروارد" نوشته است.