سومین سفر خارجی روحانی، سورپرایز ویژه خواهد داشت؟

حال هر چه این حوزه بسیط تر و دایره شمول آن گسترده تر باشد، بدیهی است که این گزیده پردازی و حرفه ای نگری تاثیر و تاثر مضاعف تری دارد. عرصه دیپلماسی یکی از این بزنگاه های خطیر است و طرفه آنکه در شرایط فعلی نحوه عملکرد سیاستمداران عالیرتبه ما در عرصه سیاست خارجی از اهمیت دو چندانی برخورداراست.

دنیا پس از هشت سال با توجه دو چندان به دولتمردان تازه می نگرد و در پی تحلیل رفتارورزی آنان و نوع گرایش ها و نگرش هایشان در تعامل با جامعه جهانی است. حسن روحانی که در افواه عمومی به عنوان شیخ دیپلمات هم از او یاد می شود با توجه به همین نکات و پس زمینه ها در طول چند ماه گذشته سعی کرده که بسیار حساب شده و نافذ در عرصه سیاست خارجی جلوه گر شود و با کمترین هزینه بیشترین دستاورد را رقم بزند.

نکته آنکه روحانی از یکسو با زیاده خواهی طرف های خارجی روبروست و باید به نحوی پیش برود که ضمن حفظ رویکردهای تعاملی از خط قرمزهای نظام و اصول اساسی آن عدول نکند و توازنی مرصوص در این زمینه برقرار سازد و از طرف دیگر تندروهای داخلی نیز با شمشیرهای آخته در پی بهانه جویی بوده و وی باید بسیار حساب شده و با طمانینه به پیش برود.

به گزارش خرداد، روحانی هم اکنون در سومین سفر خارجی خود بسر می برد و انتخاب های وی نشان می دهد که او حساب شده در این زمینه گام بر می دارد. او اولین حضورش را در بیشکک و برای حضور در اجلاس سازمان همکاری های شانگهای رقم زد و برای تقویت و استحکام روابط با دنیای شرق و شرکای استراتژیکی چون روسیه و چین گام برداشت.

وی سپس به آن سوی اقیانوس ها رفت تا در نیویورک حضور یافته و به سخنرانی در مجمع عمومی بپردازد. وی در این سفر علاوه بر طرح موضوع " مبارزه با افراط گری و خشونت" که به صدور قطعنامه در سازمان ملل متحد انجامید در یک اقدام راهبردی و بسیار حساب شده از رویارویی رودرو با رئیس جمهوری آمریکا پرهیز کرد اما پس از 35 سال درست در آخرین لحظات گفت و گوی تلفنی میان این دو رقم خورد و روحانی هم نشان داد که مایل به تفاهم و گفتگو است هم آنکه از اصول راهبردی و شان و منزلت جمهوری اسلامی عدول نمی کند.

او و وزیر خارجه کاربلد و حرفه ای اش با این کنش های خود صحنه معادلات را آنگونه دچار تغییر و تحول کرد که وزرای خارجه شش قدرت جهانی طی دو هفته دو بار به ژنو آمده و در نهایت توافق نامه هسته ای را به امضا رساندند.

با تصویب توافق نامه ژنو یکی از بزرگترین چالش های پیش پای جمهوری اسلامی در محاق مهار قرار گرفت و زمینه برای عرض اندام در حوزه های اقتصادی بیش از پیش فراهم شد. حال اکنون به موازات آنکه ساختار تحریم ها دچار شکست شده نیازمند بازسازی روابط و تعاملات در حوزه های اقتصادی هستیم و رئیس جمهوری با همین رویکرد به داووس رفته تا با غول های اقتصادی و فعالین شناخته شده این عرصه در ساختار جهانی به گپ و گفت بنشیند و طی حضور خود از رویکردهای تازه جمهوری اسلامی در این زمینه ها رونمایی کند.

روحانی علاوه بر سخنرانی در مراسم رسمی دیدارهای دو جانبه و چندجانبه غیر رسمی را هم تدارک دیده و ازطرف دیگر فرصت را هم غنیمت شمرده و علاوه بر اقتصاد در حوزه سیاست خارجی نیز فعال بوده است.

او همانند گذشته با گزینش های مختصر اما مفید رویکرد رسانه ای مطلوبی را برای تاثیر گذاری بر افکار عمومی و همچنین ارسال پیام ایران به جامعه جهانی و غرب برگزیده است.

او در گفتگو با تلویزیون "RTS”سوئیس در سخنانی هوشمندانه و حساب شده ضمن آنکه از رویکرد تعاملی ایران می گوید و حرکت بر مدار تفاهم را به جای تقابل مورد تاکید قرار می دهد، توپ را به زمین غرب انداخته و راه برون رفت از وضعیت تخاطمی را منوط به عملکردهای غرب عنوان می کند.

دکترروحانی با ظرافت مخاطبین خارجی را هدف گرفته  و تبلیغات مغرضانه را نقش بر آب کرده و تاکید می کند که دست دوستی ایران به سوی همه کشورهای جهان گشوده است و ما باید در مسیری نشاندن دوستی به جای دشمنی حرکت کنیم و این نکته نیاز به رویکرد دوجانبه دارد.

او همچنین بر اصول راهبردی سیاست خارجی جمهوری اسلامی مبنی بر حرکت متوازن و متقابل و عدم تبعیض اشاره کرده و خطاب به غرب می گوید: «هر اقدامی منوط به رفتارهاست. اگر دولت آمریکا به حقوق ملت ایران اعتراف کند و فضای مناسبی را برای پایان دادن به دشمنی فراهم کند در این صورت پاسخ ما مثبت است.» این یعنی ما بدنبال ایجاد تضاد و تقابل نیستیم و این آمریکاست که باید نشان بدهد تا چه حد در این زمینه حسن نیت دارد.

رئیس جمهوری در جوابی زیرکانه و هوشمندانه در پاسخ به این سئوال که اگر اوباما برای دست دادن باروحانی پیش قدم شود، چه خواهد کرد؛ خاطر نشان می کند: «همه باید باهم فعالیت کنیم تا صلح برقرار شود.» روحانی حتی بازشدن سفارت ایلات متحده را منکر نمی شود و آن را ممکن می داند چرا که او معتقد است هیچ دوستی و دشمنی ابدی و پایدار نیست. پاسخی که شاید در ادامه سومین سفر روحانی، دومین سورپرایژ ویژه روحانی- اوباما را در پیامد داشته باشد.  

حال باید دید سومین سفر روحانی چه دستاوردها و چه نتایج شگرفی برای ایران و اقتصاد کشور و حتی برای زدودن تعارضات چند دهه ای و راهبردی خواهد داشت.