ابتکاری جالب برای جلوگیری از گرمایش زمین
با یک فرآیند نسبتاً ساده میتوان هم وضعیت تغییرات اقلیمی را معکوس کرد و هم مزایای دیگری را برای سلامتی بهدست آورد. این فرآیند توسط دانشگاه استنفورد کشف شده و طی آن یک گاز گلخانهای به گاز دیگری تبدیل میشود. این مطالعه در مجلهی Sustainability به چاپ رسیده و فرآیند بالقوهای را برای تبدیل گاز «متان» به «دیاکسیدکربن» شرح میدهد. پتانسیل ایجاد حالت گلخانهای گاز متان بسیار بیشتر از دیاکسیدکربن است.
«راب جکسون» از دانشگاه استنفورد، میگوید: «اگر این فرآیند بهطور کامل انجام شود، میتواند غلظت متان و دیگر گازها را به وضعیت قبل از انقلاب صنعتی برگرداند.» ایدهی اصلی این است که منابع انتشار متان، بهعنوان مثال از طریق کاشت برنج، را به سختی میتوان متوقف کرد. «کریس فیلد» محقق نیز میگوید: «راه جایگزینی برای مقابله با این انتشارات میتواند حذف خود متان باشد و به این ترتیب از گرمایش اتمسفر جلوگیری کرد.»
در سال ۲۰۱۸ مقدار متان در اتمسفر به ۲.۵ برابر مقدار آن قبل از انقلاب صنعتی رسید. مقدار دیاکسیدکربن نیز در اتمسفر بسیار بیشتر شده است. گاز متان تا بیست سال پس از انتشار آن، ۸۴ برابر دیاکسیدکربن در گرمایش اتمسفر تاثیر دارد. تا کنون بیشتر تلاشها بر کاهش میزان دیاکسیدکربن برای ثابت نگه داشتن دمای اتمسفر تا ۲ درجه بالاتر از دمای آن قبل از انقلاب صنعتی متمرکز بوده است. به هر حال، حذف دیگر گازهای گلخانهای مانند متان میتواند رویکردی تکمیلی محسوب شود.
حذف صدها میلیارد تن دیاکسیدکربن از اتمسفر باعث برگرداندن غلظت آن به مقادیر قبل از صنعتی شدن نشده است، ولی حذف ۳.۲ میلیارد تن متان میتواند غلظت آنرا در اتمسفر به مقادیر قبل از صنعتی شدن برساند. اگر این کار با موفقیت انجام شود، در واقع یک ششم از دلایل گرمایش زمین را از بین برده است.
مجله ایلیاد: گرفتن متان از هوا به خاطر غلظت پایین آن چالشبرانگیز است، ولی محققین میگویند که «زئولیت» که یک مادهی کریستالی تشکیل شده از آلومینیوم، سیلیکون و اکسیژن است، میتواند مانند یک اسفنج متان را از هوا جذب کند. «اد سولومون» پروفسور شیمی، میگوید: «ساختار مولکولی و متخلخل با سطح تماس بسیار بزرگ زئولیت و همچنین قابلیت آن در داشتن مس و آهن، آنرا تبدیل به کاتالیزوری بسیار خوب برای جذب متان و دیگر گازها کرده است.»
فرآیند پیشبینی شده توسط محققین به این صورت است که هوا به وسیلهی فنهای الکتریکی بزرگ از ستونهای بزرگ حاوی کاتالیزور عبور داده میشود. متانهای گیر افتاده روی کاتالیزور با گرما دادن و به شکل دیاکسیدکربن از آن جدا میشوند.
«راب جکسون» از دانشگاه استنفورد، میگوید: «اگر این فرآیند بهطور کامل انجام شود، میتواند غلظت متان و دیگر گازها را به وضعیت قبل از انقلاب صنعتی برگرداند.» ایدهی اصلی این است که منابع انتشار متان، بهعنوان مثال از طریق کاشت برنج، را به سختی میتوان متوقف کرد. «کریس فیلد» محقق نیز میگوید: «راه جایگزینی برای مقابله با این انتشارات میتواند حذف خود متان باشد و به این ترتیب از گرمایش اتمسفر جلوگیری کرد.»
در سال ۲۰۱۸ مقدار متان در اتمسفر به ۲.۵ برابر مقدار آن قبل از انقلاب صنعتی رسید. مقدار دیاکسیدکربن نیز در اتمسفر بسیار بیشتر شده است. گاز متان تا بیست سال پس از انتشار آن، ۸۴ برابر دیاکسیدکربن در گرمایش اتمسفر تاثیر دارد. تا کنون بیشتر تلاشها بر کاهش میزان دیاکسیدکربن برای ثابت نگه داشتن دمای اتمسفر تا ۲ درجه بالاتر از دمای آن قبل از انقلاب صنعتی متمرکز بوده است. به هر حال، حذف دیگر گازهای گلخانهای مانند متان میتواند رویکردی تکمیلی محسوب شود.
حذف صدها میلیارد تن دیاکسیدکربن از اتمسفر باعث برگرداندن غلظت آن به مقادیر قبل از صنعتی شدن نشده است، ولی حذف ۳.۲ میلیارد تن متان میتواند غلظت آنرا در اتمسفر به مقادیر قبل از صنعتی شدن برساند. اگر این کار با موفقیت انجام شود، در واقع یک ششم از دلایل گرمایش زمین را از بین برده است.
مجله ایلیاد: گرفتن متان از هوا به خاطر غلظت پایین آن چالشبرانگیز است، ولی محققین میگویند که «زئولیت» که یک مادهی کریستالی تشکیل شده از آلومینیوم، سیلیکون و اکسیژن است، میتواند مانند یک اسفنج متان را از هوا جذب کند. «اد سولومون» پروفسور شیمی، میگوید: «ساختار مولکولی و متخلخل با سطح تماس بسیار بزرگ زئولیت و همچنین قابلیت آن در داشتن مس و آهن، آنرا تبدیل به کاتالیزوری بسیار خوب برای جذب متان و دیگر گازها کرده است.»
فرآیند پیشبینی شده توسط محققین به این صورت است که هوا به وسیلهی فنهای الکتریکی بزرگ از ستونهای بزرگ حاوی کاتالیزور عبور داده میشود. متانهای گیر افتاده روی کاتالیزور با گرما دادن و به شکل دیاکسیدکربن از آن جدا میشوند.