واشنگتن پست:
اتحادی بی سابقه طی دو دهه گذشته در تهران / روحانی راهبرد خود را کنار نمی گذارد / تندروهای تمام جناح ها طرد شده اند / رئیس جمهور نبودن احمدی نژاد به خودی خود از تنش ها کاسته است
کشور ایران در میانه یک دوره گذار قرار گرفته است و نشانه هایی حاکی از گرم شدن روابط آن کشور با ایالات متحده وجود دارد
واشنگتن پست نوشت: کشور ایران در میانه یک دوره گذار قرار گرفته است و نشانه هایی حاکی از گرم شدن روابط آن کشور با ایالات متحده وجود دارد
به گزارش سرویس بین الملل تیک Tik.ir، محمد مرندی – استاد موسسه مطالعات امریکای شمالی و اروپا در دانشگاه تهران – با اشاره به رئیس جمهور سابق که با اظهارات جنجالی و اغلب آتشین خود غرب را به خشم می آورد، گفت:« من فکر می کنم که بدون توجه به خوب یا بد بودن احمدی نژاد، این حقیقت که او دیگر رئیس جمهور نیست به خودی خود، به میزان زیادی از تنش ها کاسته است.»
ایران روز یک شنبه توافق کرد که اطلاعات و توضیحاتی را به ویژه در مورد ساخت چاشنی ها به آژانس بین المللی انرژی اتمی ارائه دهد. این اقدام یک حرکت اعتماد ساز تلقی می شود که موجب برگزاری دور های تازه مذاکرات پیشنهادشده برای ماه جاری در وین خواهد شد.
تغییر رویکرد ایران به سوی دیپلماسی بین المللی، به ایجاد قدرتمندترین اجماع نظر درون تشکیلات سیاسی در طول سال های متمادی گذشته انجامیده است که به دنبال یک دوره طولانی از مبارزه تلخ درونی در جریان دوره دوم ریاست جمهوری احمدی نژاد حاصل می شود - این مبارزه درونی میان متحدان احمدی نژاد که سیاست های عوام گرایانه را ترجیح می دادند و آن کسانی در جریان بود که یک چنین سیاست هایی را خطری برای کشور می دانستند.
ایران دارای اختلافات دیگری با قدرت های جهانی به ویژه بر سر حمایت خود از بشار اسد - رئیس جمهور سوریه - در جریان جنگ داخلی در آن کشور است. روحانی هنوز هم با موانع داخلی در اجرای سیاست های اقتصادی خود و تماس دولت او با قدرت های جهانی مواجه است.
دولت روحانی از نظر داخلی، توجه خود را بر اصلاح وضعیت بی ثبات اقتصادی ایران معطوف کرده است که متاثر از نرخ بالای بیکاری و تورمی است که در ماه ژانویه نزدیک به 40 درصد بود.
روحانی در مورد مناقشه هسته ای ایران با غرب از حمایت آیت الله خامنه ای برخوردار است که دست رئیس جمهور را برای انجام مذاکره با قدرت های جهانی باز گذاشته است.
ایران می گوید که انرژی هسته ای آن کشور صرفاً برای مقاصد صلح آمیز منظور شده است، اگرچه قدرت های غربی نگران آنند که تهران احتمالاً در حال کسب توانایی ساخت تسلیحات هسته ای است.
کارشناسان می گویند با توجه به افزایش انتظارات مردم در مورد کاهش تحریم ها و یک بهبود مرتبط با آن در عرصه اقتصاد، بعید به نظر می رسد که ایران راهبرد تازه خود را کنار بگذارد.
سوزان مالونی – عو پژوهشی ارشد در مرکز سابان ویژه سیاست خاورمیانه در موسسه بروکینگز – می گوید:«تهران قصد ادامه این مسیر را دارد، زیرا آنها به دستیابی به نتیجه در انتهای این فرایند نیاز دارند.»
از هنگام ریاست جمهوری علی اکبر هاشمی رفسنجانی - متحد نزدیک روحانی در طول سال های 1989 – 1997 میلادی - ایران از یک چنین اجماع نظری که میان محافظه کاران و سیاستمداران عمل گراتر به وجود آمده، بهره مند نبوده است.
مرندی می گوید:«جمهوری اسلامی در یک پارچه ترین وضعیت خود در طول دو دهه گذشته قرار دارد. در حال حاضر، تندروهای همه احزاب و جناح ها به گونه ای قابل توجه طرد شده اند. جناح میانه رو به طور کلی قوی تر و کسانی که در حاشیه آنها قرار دارند، تضعیف شده اند.»
مالونی می گوید:«روحانی در درجه اول و مهم تر ازهمه، یک عمل گرا محسوب می شود و در جایی که اصلاحات داخلی در جهت مقاصد او باشد، خواستار انجام آنها خواهد شد. ولی این بسیار متفاوت از آن نوع تعهد فلسفی است که خاتمی ابراز می کرد.»
مسائل داخلی احتمالاً در طول ماه های آینده و به ویژه اگر یک توافق نهایی هسته ای منعقد شود، نمود بیشتری خواهند داشت. ولی در حال حاضر، به نظر می رسد که ایران چنین برآورد کرده است که پرداختن به مسائل سیاست خارجی ارجحیت دارد.
به گزارش سرویس بین الملل تیک Tik.ir، محمد مرندی – استاد موسسه مطالعات امریکای شمالی و اروپا در دانشگاه تهران – با اشاره به رئیس جمهور سابق که با اظهارات جنجالی و اغلب آتشین خود غرب را به خشم می آورد، گفت:« من فکر می کنم که بدون توجه به خوب یا بد بودن احمدی نژاد، این حقیقت که او دیگر رئیس جمهور نیست به خودی خود، به میزان زیادی از تنش ها کاسته است.»
ایران روز یک شنبه توافق کرد که اطلاعات و توضیحاتی را به ویژه در مورد ساخت چاشنی ها به آژانس بین المللی انرژی اتمی ارائه دهد. این اقدام یک حرکت اعتماد ساز تلقی می شود که موجب برگزاری دور های تازه مذاکرات پیشنهادشده برای ماه جاری در وین خواهد شد.
تغییر رویکرد ایران به سوی دیپلماسی بین المللی، به ایجاد قدرتمندترین اجماع نظر درون تشکیلات سیاسی در طول سال های متمادی گذشته انجامیده است که به دنبال یک دوره طولانی از مبارزه تلخ درونی در جریان دوره دوم ریاست جمهوری احمدی نژاد حاصل می شود - این مبارزه درونی میان متحدان احمدی نژاد که سیاست های عوام گرایانه را ترجیح می دادند و آن کسانی در جریان بود که یک چنین سیاست هایی را خطری برای کشور می دانستند.
ایران دارای اختلافات دیگری با قدرت های جهانی به ویژه بر سر حمایت خود از بشار اسد - رئیس جمهور سوریه - در جریان جنگ داخلی در آن کشور است. روحانی هنوز هم با موانع داخلی در اجرای سیاست های اقتصادی خود و تماس دولت او با قدرت های جهانی مواجه است.
دولت روحانی از نظر داخلی، توجه خود را بر اصلاح وضعیت بی ثبات اقتصادی ایران معطوف کرده است که متاثر از نرخ بالای بیکاری و تورمی است که در ماه ژانویه نزدیک به 40 درصد بود.
روحانی در مورد مناقشه هسته ای ایران با غرب از حمایت آیت الله خامنه ای برخوردار است که دست رئیس جمهور را برای انجام مذاکره با قدرت های جهانی باز گذاشته است.
ایران می گوید که انرژی هسته ای آن کشور صرفاً برای مقاصد صلح آمیز منظور شده است، اگرچه قدرت های غربی نگران آنند که تهران احتمالاً در حال کسب توانایی ساخت تسلیحات هسته ای است.
کارشناسان می گویند با توجه به افزایش انتظارات مردم در مورد کاهش تحریم ها و یک بهبود مرتبط با آن در عرصه اقتصاد، بعید به نظر می رسد که ایران راهبرد تازه خود را کنار بگذارد.
سوزان مالونی – عو پژوهشی ارشد در مرکز سابان ویژه سیاست خاورمیانه در موسسه بروکینگز – می گوید:«تهران قصد ادامه این مسیر را دارد، زیرا آنها به دستیابی به نتیجه در انتهای این فرایند نیاز دارند.»
از هنگام ریاست جمهوری علی اکبر هاشمی رفسنجانی - متحد نزدیک روحانی در طول سال های 1989 – 1997 میلادی - ایران از یک چنین اجماع نظری که میان محافظه کاران و سیاستمداران عمل گراتر به وجود آمده، بهره مند نبوده است.
مرندی می گوید:«جمهوری اسلامی در یک پارچه ترین وضعیت خود در طول دو دهه گذشته قرار دارد. در حال حاضر، تندروهای همه احزاب و جناح ها به گونه ای قابل توجه طرد شده اند. جناح میانه رو به طور کلی قوی تر و کسانی که در حاشیه آنها قرار دارند، تضعیف شده اند.»
مالونی می گوید:«روحانی در درجه اول و مهم تر ازهمه، یک عمل گرا محسوب می شود و در جایی که اصلاحات داخلی در جهت مقاصد او باشد، خواستار انجام آنها خواهد شد. ولی این بسیار متفاوت از آن نوع تعهد فلسفی است که خاتمی ابراز می کرد.»
مسائل داخلی احتمالاً در طول ماه های آینده و به ویژه اگر یک توافق نهایی هسته ای منعقد شود، نمود بیشتری خواهند داشت. ولی در حال حاضر، به نظر می رسد که ایران چنین برآورد کرده است که پرداختن به مسائل سیاست خارجی ارجحیت دارد.
احمدي نژاد خار چشم اصلاح طلب .