رمزگشایی از طرح فرانسه در قبال برجام؛ پیشنهاد پاریس محصول رایزنی با آمریکاست

اخیرا ژان ایو لودریان، وزیر امور خارجه فرانسه به تشریح کلی طرح کشورش در قبال برجام و فراتر از آن، واسطه گری میان ایران و ایالات متحده آمریکا پرداخته است.

ایجاد تفکیک و تمایز میان ایالات متحده آمریکا و فرانسه و بازی این دو در قبال ایران، یک خطای استراتژیک و راهبردی محسوب می شود.در اثبات این موضوع می توان  به اصرار مکرون بر لزوم مذاکره در خصوص فعالیتهای موشکی ایران، طرح موضوع اعمال محدودیتهای فرازمانی در برجام از سوی مقامات فرانسوی و در نهایت، اطاله وفت در خصوص ارائه ساز و کار مالی ویژه اتحادیه اروپا از سوی فرانسوی ها اشاره کرد. ژان ایو لودریان»، وزیر امور خارجه فرانسه در مصاحبه با روزنامه «فیگارو» برخی مطالبات فراتر از «برجام»، مانند مذاکرات منطقه‌ای با ایران و آینده توافق هسته‌ای بعد از سال2025 را هدف طرح ابتکاری رئیس‌جمهور کشورش برای نجات توافقی دانسته که ایران به مفاد آن پایبند بوده است.

وی در عین حال، برداشته شدن گامهای کاهنده تعهدات برجامی ایران را تهدیدی برای عملیاتی شده این طرح دانسته است. بر این اساس، فرانسوی ها مدعی هستند که در ازای بازگشت ایران به تعهدات برجامی خود( بازگشت کامل به تعهدات مندرج و مورد توافق در برجام) و آغاز مذاکرات منطقه ای و گفت و گو بر سر سرنوشت توافق هسته ای برای بعد از سال2025 میلادی، تحریم‌های اعمال شده از سوی ایالات متحده پس از خروج ترامپ از برجام به صورت تدریجی تعلیق شود. فرانسوی ها سعی دارند از این طرح، به عنوان طرح ابتکاری خود یاد کنند، این در حالیست که چنین طرح نامتوازن و مدت داری،محصول رایزنی های مستمر کاخ سفید و کاخ الیزه بوده است.

در کنار ارائه این طرح، مقامات کاخ الیزه از یک سو جمهوری اسلامی ایران را نسبت به وضع تحریم‌های بیشتر و سخت تر در قبال فعالیت‌های موشکی کشورمان تهدید کرده و از سوی دیگر، سعی در بزرگنمایی موضوع ثبت کانال مالی اروپا دارند! این خود به معنای مخابره آدرسی غلط از سوی مقامات کاخ الیزه است. نباید فراموش کرد که مقامات فرانسوی از ابتدای سال 2017 میلادی، به ایالات متحده آمریکا و رژیم صهیونیستی در خصوص "مهار موشکی ایران" تعهد داده اند.

طرح مکرر موضوع "تحدید توان موشکی ایران " و " مغایرت فعالیت‌های موشکی ایران با قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد" در همین راستا قابل تحلیل و ارزیابی است. امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه نخستین بازیگر اروپایی بود که موضوع مهار موشکی ایران و لزوم مذاکره با ایران در این خصوص را صراحتا مطرح کرد. بعدها این خواسته بارها از سوی ژان ایو لودریان وزیر امور خارجه فرانسه تکرار شد.

آنچه مسلم است اینکه  رصد هوشمندانه بازی برجامی و موشکی فرانسوی ها  در برهه فعلی یک الزام محسوب می شود. نباید فراموش کرد که دولت فرانسه علی رغم خروج دونالد ترامپ از برجام، همچنان به تعهدات پشت پرده خود به تل آویو و واشنگتن در مهار فعالیت‌های موشکی و تقابل با برنامه‌های منطقه ایران پایبند مانده است. همین مسئله، نشان از بازی مستمر  و البته ناشیانه ای دارد که از سوی ماکرون و لودریان دنبال می‌شود. در این معادله لازم است میان "اختلافات سطحی آمریکا و فرانسه " و " تقابل مطلق فرانسه و ایران "نوعی تفکیک هوشمندانه قائل شویم . قطعا این "تفکیک هوشمندانه" مقدمه ای برای مواجهه صحیح و دقیق با دولت فرانسه محسوب می شود.

نکته مهم تر اینکه استفاده از لفظ " برداشته شدن تدریجی تحریمها" از سوی دولت ترامپ، آن هم در ازای لغو همه گامهای برداشته شده برجامی از سوی جمهوری اسلامی ایران، دارای منطق و توازن نبوده و اتفاقا، نشان دهنده تلاش مشترک فرانسه و ایالات متحده برای مانور بیشتر در برابر جمهوری اسلامی ایران است. ترامپ بارها از مقامات فرانسوی، انگلیسی و آلمانی خواسته است تا هزینه ابطال برجام به صورت مشترک میان آمریکا- اروپا پرداخته شود. امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه در آگوست سال گذشته برای نخستین بار اعلام کرد که می توان با ایران بر سر موضوعاتی مانند توان موشکی کشورمان و نحوه اعمال تحریم های هسته ای پس از پایان مدت مشخص شده در برجام، وارد مذاکره شد. 

در ادامه و در جریان برگزاری نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک (شهریور ماه سال 1396) نیز رایزنی های فشرده مقامات آمریکایی و صهیونیستی با تروییکای اروپایی در این خصوص ادامه یافت. بدیهی است که یکی از اصلی ترین اهداف واشنگتن و تل آویو از از چنین رایزنی هایی، تقسیم هزینه ابطال برجام میان آمریکا و متحدان اروپایی واشنگتن است. رفتار تروییکای اروپایی در مقابل اصرار ایالات متحده و دولت ترامپ مبنی بر تغییر برجام و انفعال خاص آن ها در برابر واشنگتن سبب شد تا کاخ سفید همچنان اروپای واحد را در میان دو راهی "تغییر برجام" یا "لغو توافق هسته ای" قرار دهد. این در حالی بود که تروییکای اروپایی، یعنی آلمان، انگلیس و فرانسه، به عنوان سه کشوری که در جریان سلسله مذاکرات هسته ای با ایران نقش پررنگی ایفاکرده بودند، از ابتدا نباید با واشنگتن بر سر تغییر برجام وارد معامله می شدند.

منبع:نامه نیوز