واکنشها به تهدید و شعار علیه رئیس جمهور و دولت در قم
روزنامه ایران نوشت، قریب ۱۰۰ روز پس از آنکه یک پلاکارد در تجمع طلاب مدرسه فیضیه قم جنجالساز شده بود، حالا نهضت پلاکاردهایی با مضمون مشابه علیه دولت در قم راه افتاد؛ آن هم در مراسم ملی ۱۳ آبان.
حاشیهسازان یکبار دیگر یک مراسم ملی را آلوده به مطامع جناحی و سیاسی خود کردند. مخالفان دولت در بیان انتقادات و حتی اتهامات و ادعاهای اثبات نشده خود علیه کابینه کم تریبون ندارند. از رسانههای مکتوب گرفته تا خبرگزاریها و سایتها و فضای مجازی و در رأس آنها شبکههای مختلف صدا و سیما در خدمت آنهاست. چنان که یکشنبه شب برنامه «متن حاشیه» شبکه سوم تلویزیون تبدیل به تریبون یکطرفه حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه کیهان و از مخالفان سر سخت دولت بود. با این حال گویا تحرکات و اقدامات مختلف آنها در سیاهنمایی علیه دولت روحانی کارگر نیفتاده و محبوبیتی نزد افکار عمومی برای آنها به همراه نیاورده که به فکر سوء استفاده از یک مراسم ملی افتاده و روز استکبار ستیزی را نیز به مطامع سیاسی و جناحی خود آلوده کردند. گزارشهای منتشر شده از حاشیههای مراسم روز ۱۳ آبان در شهر قم و تهران حکایت از حرکتهای تفرقه افکنانه و بیان اتهامات و تهدیدهایی علیه مقامات دولتی و شخص رئیس جمهوری است.
در تهران و مقابل سفارت سابق امریکا اگرچه تحرکات ضد دولتی به بلند کردن پلاکاردهایی علیه پیوستن به «افای تی اف» و این ادعا که تأیید لوایح مرتبط با این موضوع بر خلاف منافع ملی کشور است، محدود ماند، اما در حاشیه مراسم راهپیمایی قم مخالفان کار را به تهدید رئیس جمهوری هم کشاندند.
قریب ۱۰۰ روز پس از آنکه یک پلاکارد در تجمع طلاب مدرسه فیضیه قم جنجالساز شده بود، حالا نهضت پلاکاردهایی با مضمون مشابه علیه دولت در قم راه افتاد؛ آن هم در مراسم ملی ۱۳ آبان. «ای مدعی بهشت برجام/ استخر فرح تو را سرانجام»، «ای لرزه بر اندام تو از فیضیه؛ استخر فرح نماد بدعاقبتی است»، «قیامی که مانده هنوز/ تسخیر لانه نفوذ»، «از دولت پیر پر هزینه/ دلها همه گشته پر زکینه»، «معاون کلانتر/ تهمت نزن به رهبر»، «اینکه میگه رفراندوم/ دروغ میگه به مردم»، «ای که برجامت شده در گور و گیر/ کارپاکان را قیاس از خود مگیر» و «ای کدخدا پرستان/ لعنت به برجامتان» تنها بخشی از شعارهایی بود که در دست تعدادی از مردم و طلاب دیده میشد. پلاکاردهایی که بر تلاشهای گذشته مبنی بر اینکه پلاکارد «استخر فرح» حرکتی انفرادی و غیر سازمان یافته بود، خط باطل کشید.
روز پنجشنبه ۲۵ مرداد در مدرسه فیضیه قم گروهی از طلاب تجمعی در اعتراض به «فساد اقتصادی» با عنوان «مطالبه عدالت اقتصادی» برگزار کردند که طی آن طلبهای پلاکاردی با این مضمون حمل میکرد: «ای آنکه مذاکره شعارت/ استخر فرح در انتظارت» پلاکاردی که مرجع ضمیرش کسی جز حسن روحانی رئیس جمهوری ایران نبود و پیامش تهدیدی بود با یادآوری درگذشت آیتالله اکبر هاشمی رفسنجانی. اگرچه رئیس فقید مجمع تشخیص مصلحت نظام در استخری به نام «کوشک» متعلق به مجمع تشخیص مصلحت نظام درگذشته بود، اما یکی از چهرههای اصولگرا عنوان داشت که این استخر به فرح پهلوی همسر شاه مخلوع تعلق داشته است.
ادعایی که تکذیب شد، اما ۲۵ مرداد در تجمع طلاب عدهای با همین اسم استعاری رئیس جمهور را به مرگ تهدید کردند. تهدیدی که از نظر معاونت حقوقی ریاست جمهوری «از جنس جرم مشهود» بود. با این همه پنج نفر از شرکتکنندگان تجمع اعتراضی مدرسه فیضیه قم که از طریق تماس تلفنی به دادسرا احضار شده بودند، ظرف ۲۴ ساعت آزاد شدند. آن تجمع و حاشیههای پررنگ آن اگر چه با واکنشهای انتقادی زیادی روبه رو شد، اما آنچه دیروز در قم رخ داد به مراتب از آنچه در ۲۵ مرداد گذشته رخ داده بود، پرمعناتر بود؛ چرا که هم پلاکاردها پرتعدادتر بود و هم مضمونها تندتر و هم در حاشیه مراسمی بود که ۴ دهه است نماد استکبارستیزی است. این اقدام ضد دولتی در حالی است که اخیراً مجتبی ذوالنوری نماینده اصولگرای قم در مجلس نیز در گفت: گویی با انتقاد از رئیس جمهوری و برجام ادعا کرده بود که روحانی با برجام بر اقتصاد کشور قفل زده است.
حاشیه سازی تعدادی در این شهر مذهبی البته به مراسم ۱۳ آبان دیروز ختم نمیشود و پیش از این در نمونهای برجستهتر علی لاریجانی رئیس وقت مجلس هم در مراسم راهپیمایی ۲۲ بهمن سال ۹۱ مورد هجمه تندروها قرار گرفت و خوراک رسانهای مهمی برای رسانههای مخالف نظام تهیه کرد.
عصر ایران نوشت:
«ای که برجامت شده در گور و گیر/ کار پاکان را قیاس از خود مگیر»، «این که میگه رفراندوم، دروغ میگه به مردم»، «ای مدعیِ بهشتِ برجام، استخر فرح تو را سرانجام»... اینها شعارهای متفاوتی است که گروهی از راه پیمایان ۱۳ آبان امروز در قم در دست داشتند.
مخاطب «اِی» ها هم مشخص است: حسن روحانی رییس جمهوری ایران که مطابق اصل ۱۱۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، «عالی ترین مقام رسمی کشور پس از مقام رهبری» است.
توصیف رییس جمهوری کشور با صفاتی چون «ناپاک» و «دروغ گو» و تهدید او به سرانجامی که خود حاوی ادعایی دیگر است مهمترین مضمون این شعارهاست. از این رو میتوان چند نکته را طرح کرد:
۱. آیا «برجام» تنها متعلق به حسن روحانی و دولت اوست و جای دیگر مانند مجلس شورای اسلامی و شورای عالی امنیت ملی تصویب و تأیید نشده که می گویند: برجامَت؟
اگر، برجام، ازآنِ روحانی است چرا نمی تواند ضمایم آن را به تصویب برساند و «اف ای تی اف» به رغم تصویب نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی و به خاطر ایرادات شورای نگهبان، در مجمع تشخیص گیر افتاده و نه تأیید می کنند و نه رد؟
۲. اگر دیگرانی چنین اتهاماتی را متوجه مقامات مسؤول دیگر کنند آیا پذیرفتنی است یا اهانت ممنوع است منتها توهین به رییس جمهوری آزاد است؟ آن هم آزادِ آزادِ آزاد؟
۳. یکی به اینها بگوید راه پیمایی ۱۳ آبان برای محکوم کردن آمریکا و خروج دونالد ترامپ از برجام است یا امضا کنندگان توافق هسته ای؟ آیا ترامپ و روحانی را با هم اشتباه نگرفته اند؟
۴. یکی از شعارها این است: دولتِ پیر پُر هزینه، دل ها همه گشته پُر ز کینه.
اگر مشکل شان با وزرای پا به سن گذاشته است چرا وزیر جوان ارتباطات را برنمی تابند؟ آیا نمی دانند امکان سپردن امور به جوانان علاقه مند به خاطر فقدان ساز و کار حزبی و مراجع متعدد امنیتی و کنترلی بسیار دشوار شده یا منظورشان از جوانان، تنها خودشان اند؟
۵. اگر وعدۀ رفراندوم، دروغ روحانی است خوب بگذارید برگزار کند تا سیه روی شود هر که در او غش باشد. با رفراندوم برجام اگر رد شد دیگر لازم نیست به برجام لعنت بفرستند. با خود رفراندوم مشکل دارند یا با نتیجه احتمالی یا در عزم روحانی تردید دارند؟
۶. اگر همفکران اینان در غیاب اکثریت مردم و با حضور اقلیت مجلس بعد را در دست بگیرند و دولت را موظف به خروج از برجام کنند و آبان سال بعد، ترامپ از رقیب خود شکست بخورد و سندرز یا دیگری قصد بازگشت به برجام را داشته باشند، آیا در این صورت منافع ما تأمین شده است؟
۷. با خروج ترامپ از برجام و تشدید تحریم ها درآمد ایران از صادرات نفت به شدت کم شده و اتفاقا بیشترین آسیب متوجه نهادهایی است که از بودجه های قابل توجه برخوردار بوده اند. با این حساب برجام برای برخی از منتقدین خود نان و آب بیشتری داشته تا حامیان و مشخص نیست چرا به آن لعنت می فرستند.
۸. اگر محبوبیت دولت روحانی کم شده و به تعبیر وزیر سابق او در مصاحبه با همین سایت، بخشی از پایگاه اجتماعی خود را از دست داده اتفاقا به خاطر مماشات با هم فکران همین توهین کنندگان است و از این نظر هشداری است به او تا بداند در غیاب حامیان دو سال دشوار را در پی دارد و مردم را با شرح وقایع می تواند پای صندوق بیاورد.
۹. برجام اگر هم در گورو گیر افتاده باشد اصل ضرورت تعامل با دنیا را مردم ایران کنار نمی گذارند. دولت کنونی آمریکا نقض عهد کرده اما اتفاقا هدف آنها انزوای ایران بوده و خودزنی بر سر برجام تأیید سیاست منزوی کردن ایران است.