نسخه چاپی
ارسال به دوستان
روزنامه روسی:
رفاه و پیشرفت ایران نه باب طبع اتحادیه اروپا است و نه امریکا/تهران قدرتمند، یعنی مسکو قدرتمند
دور نخست مذاکرات میان میانجی گران بین المللی و ایران در رابطه با تدوین توافقنامه جامع و نهائی در وین برگزار شد که هدف از آن بسته شدن پرونده هسته ای ایران می باشد. از این پس، رایزنی ها در سطح کارشناسان ادامه خواهد داشت.
روزنامه روسی وستنیک کافکازا نوشت: دور نخست مذاکرات میان میانجی گران بین المللی و ایران در رابطه با تدوین توافقنامه جامع و نهائی در وین برگزار شد که هدف از آن بسته شدن پرونده هسته ای ایران می باشد. از این پس، رایزنی ها در سطح کارشناسان ادامه خواهد داشت.
به گزارش سرویس بین الملل تیک Tik.ir، انتظار می رود که دیدار کارشناسی نمایندگان تهران و «گروه 1+5» (پنج عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد به علاوه آلمان) طی نشست شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی انجام شود که قرار است از روز 3 الی 7 مارس در پایتخت اتریش برگزار شود. آنان می خواهند مسائل مرتبط با روند غنی سازی اورانیوم در ایران و لغو تحریم های اعمالی علیه تهران را بررسی کنند.
اما، به اعتقاد رجب صفراف، مدیر مرکز مطالعات ایران معاصر، «فضای پیرامون تلاش ها برای رسیدن به توافق و امضای توافقنامه نهائی در رابطه با برنامه هسته ای ایران مبهم است. طرفین در فضائی از واکنش های بسیار منفی امریکا و کم کاری اتحادیه اروپا، وارد دور جدید مذاکرات شده اند. این کم کاری حتی در مواردی، به معنای نزدیک به برهم زدن این مذاکرات تعبیر می شود. اتحادیه اروپا به طور غیر منتظره ای خواستار انعقاد قرارداد های هسته ای بین ایران با شرکت های اروپایی شده است و این یک شانتاژ واقعی است.»
وی می افزاید: «در چنین اوضاع پیچیده ای، اروپایی ها منافع اقتصادی خود را از یاد نمی برند و تلاش می کنند، لقمه چرب و نرمی را در بازار هسته ای ایران از آن خود کنند. این همچنین بدان معناست که طرح های آینده همکاری روسیه – ایران در عرصه هسته ای بلوکه خواهد شد».
صفراف بر این باور است که دولت امریکا به حل و فصل مساله هسته ای ایران تمایلی ندارد و می خواهد ایران بلاتکلیف باقی بماند، تا بتواند این کشور را تحت فشار قرار دهد.
مدیر مرکز مطالعات ایران معاصر خاطر نشان کرد: «رفاه و پیشرفت این کشور، نه باب طبع اتحادیه اروپا است و نه امریکا. ایران قدرتمند به بازیگر اصلی در منطقه بدل خواهد شد و در حل و فصل مسائل بین المللی و جهانی نیز از وزنه مهمی برخوردار شده و هم پیمانان قدیمی امریکا را در منطقه کنار خواهد زد. ایران قدرتمند، یعنی روسیه قدرتمند».
الکساندر کوزنتسوف، معاون مدیر انستیتوی پیش بینی و حل و فصل مناقشات سیاسی، در این موضوع با صفراف هم عقیده است: «هدف امریکا درگیر کردن ایران در روند مذاکرات بی پایان با مطرح کردن مطالبات جدید و جدیدتر، مطالباتی برای کوتاه آمدن بیشتر و بیشتر این کشور که در توافقنامه مقدماتی ژنو پیش بینی نشده اند، می باشد، نه حل و فصل مساله هسته ای ایران و اعتماد سازی در جهت تشکیل سیستمی پایدار برای برقراری امنیت در منطقه».
به اعتقاد کوزنیتسوف، باراک اوباما، رئیس جمهور امریکا، تحت تاثیر لابی اسرائیل و عربستان سعودی قرار دارد: « کافی است فقط به بسیاری از بیانات اعضای خانواده سلطنتی عربستان سعودی، امتناع عربستان سعودی از داشتن جایگاهی در شورای امنیت در دسامبر سال گذشته، مصاحبه ولید بن طلال در دسامبر سال گذشته که خواستار پیشه کردن بی اعتمادی در قبال ایرانی ها در مذاکرات شده بود، اشاره کرد».
کوزنستوف در تشریح علت این که چرا فرانسه مذاکرات را بلوکه و موفقیت ها حاصل از این مذاکرات را انکار می کند، گفت که «باید به روابط ویژه فرانسه با عربستان سعودی توجه کرد که در این اواخر شدت یافته است و دیدار سال گذشته فرانسوا اولاند، رئیس جمهور فرانسه، از ریاض که در آنجا وجود قراردادهای چندین میلیاردی در عرصه اقتصادی و نیز واردات احتمالی تسلیحات فرانسوی توسط عربستان سعودی مجذوبش کرده بودند. به احتمال زیاد، اولاند منافع کوتاه مدت اقتصادی کشور خود را به برقراری امنیت در منطقه ترجیح می دهد. در روند مذاکرات، موانعی بسیاری ظاهر می شوند. برای فائق آمدن بر آنها، باید رویکردهای راهبردی کشورهای غربی را تغییر داد و همزمان با آن، از فرصت طلبی در روند مذاکرات چشم پوشی کرد».
به گزارش سرویس بین الملل تیک Tik.ir، انتظار می رود که دیدار کارشناسی نمایندگان تهران و «گروه 1+5» (پنج عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد به علاوه آلمان) طی نشست شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی انجام شود که قرار است از روز 3 الی 7 مارس در پایتخت اتریش برگزار شود. آنان می خواهند مسائل مرتبط با روند غنی سازی اورانیوم در ایران و لغو تحریم های اعمالی علیه تهران را بررسی کنند.
اما، به اعتقاد رجب صفراف، مدیر مرکز مطالعات ایران معاصر، «فضای پیرامون تلاش ها برای رسیدن به توافق و امضای توافقنامه نهائی در رابطه با برنامه هسته ای ایران مبهم است. طرفین در فضائی از واکنش های بسیار منفی امریکا و کم کاری اتحادیه اروپا، وارد دور جدید مذاکرات شده اند. این کم کاری حتی در مواردی، به معنای نزدیک به برهم زدن این مذاکرات تعبیر می شود. اتحادیه اروپا به طور غیر منتظره ای خواستار انعقاد قرارداد های هسته ای بین ایران با شرکت های اروپایی شده است و این یک شانتاژ واقعی است.»
وی می افزاید: «در چنین اوضاع پیچیده ای، اروپایی ها منافع اقتصادی خود را از یاد نمی برند و تلاش می کنند، لقمه چرب و نرمی را در بازار هسته ای ایران از آن خود کنند. این همچنین بدان معناست که طرح های آینده همکاری روسیه – ایران در عرصه هسته ای بلوکه خواهد شد».
صفراف بر این باور است که دولت امریکا به حل و فصل مساله هسته ای ایران تمایلی ندارد و می خواهد ایران بلاتکلیف باقی بماند، تا بتواند این کشور را تحت فشار قرار دهد.
مدیر مرکز مطالعات ایران معاصر خاطر نشان کرد: «رفاه و پیشرفت این کشور، نه باب طبع اتحادیه اروپا است و نه امریکا. ایران قدرتمند به بازیگر اصلی در منطقه بدل خواهد شد و در حل و فصل مسائل بین المللی و جهانی نیز از وزنه مهمی برخوردار شده و هم پیمانان قدیمی امریکا را در منطقه کنار خواهد زد. ایران قدرتمند، یعنی روسیه قدرتمند».
الکساندر کوزنتسوف، معاون مدیر انستیتوی پیش بینی و حل و فصل مناقشات سیاسی، در این موضوع با صفراف هم عقیده است: «هدف امریکا درگیر کردن ایران در روند مذاکرات بی پایان با مطرح کردن مطالبات جدید و جدیدتر، مطالباتی برای کوتاه آمدن بیشتر و بیشتر این کشور که در توافقنامه مقدماتی ژنو پیش بینی نشده اند، می باشد، نه حل و فصل مساله هسته ای ایران و اعتماد سازی در جهت تشکیل سیستمی پایدار برای برقراری امنیت در منطقه».
به اعتقاد کوزنیتسوف، باراک اوباما، رئیس جمهور امریکا، تحت تاثیر لابی اسرائیل و عربستان سعودی قرار دارد: « کافی است فقط به بسیاری از بیانات اعضای خانواده سلطنتی عربستان سعودی، امتناع عربستان سعودی از داشتن جایگاهی در شورای امنیت در دسامبر سال گذشته، مصاحبه ولید بن طلال در دسامبر سال گذشته که خواستار پیشه کردن بی اعتمادی در قبال ایرانی ها در مذاکرات شده بود، اشاره کرد».
کوزنستوف در تشریح علت این که چرا فرانسه مذاکرات را بلوکه و موفقیت ها حاصل از این مذاکرات را انکار می کند، گفت که «باید به روابط ویژه فرانسه با عربستان سعودی توجه کرد که در این اواخر شدت یافته است و دیدار سال گذشته فرانسوا اولاند، رئیس جمهور فرانسه، از ریاض که در آنجا وجود قراردادهای چندین میلیاردی در عرصه اقتصادی و نیز واردات احتمالی تسلیحات فرانسوی توسط عربستان سعودی مجذوبش کرده بودند. به احتمال زیاد، اولاند منافع کوتاه مدت اقتصادی کشور خود را به برقراری امنیت در منطقه ترجیح می دهد. در روند مذاکرات، موانعی بسیاری ظاهر می شوند. برای فائق آمدن بر آنها، باید رویکردهای راهبردی کشورهای غربی را تغییر داد و همزمان با آن، از فرصت طلبی در روند مذاکرات چشم پوشی کرد».
