کد خبر: ۲۹۶۷۰۲
تاریخ انتشار: ۰۴ مرداد ۱۳۹۵ - ۱۷:۴۷
printنسخه چاپی
sendارسال به دوستان
تعداد بازدید: ۵۸۲

بررسی روزنامه دنیای حقوق

روزنامه دنیای حقوق، مولودی تازه تولد یافته است که با آنکه هنوز به رشد و بلوغ مورد انتظار نرسیده خواهان و طالب بالنسبه قابل توجهی را جلب کرده است. ما در این گزارش، این روزنامه را از سه جهت بررسی می‌کنیم.
روزنامه دنیای حقوق، مولودی تازه تولد یافته است که با آنکه هنوز به رشد و بلوغ مورد انتظار نرسیده خواهان و طالب بالنسبه قابل توجهی را جلب کرده است. ما در این گزارش، این روزنامه را از سه جهت بررسی می‌کنیم.

یکم: دنیای حقوق، روزنامه‌ای نوظهور
روزنامۀ دنیای حقوق متولد 1394 است. در این سال بود که «دنیای حقوق» به دنیا آمد و وارد دنیای حقوق شد. برای تولد روزنامۀ دنیای حقوق لازم بود که مرجع ذی صلاح جواز مربوطه را صادر کند. 
این امر با صدور «پروانه انتشار سرری به صورت کاغذی» انجام شد. بنابراین دنیای حقوق آمده بود تا هر روز تدوین شود و در سراسر ایران  روی گیشه‌های روزنامه فروش منتظر خوانندگان خود باشد. 

بدیهی است که طبق روال شماره‌های اولیه آن به صورت پیش شماره منتشر شد. 
دوم: دنیای حقوق، در دوره رشد
رشد، یک فرایند است و به مرور زمان و مرحله به مرحله واقع می‌شود. اصلاً مفهوم رشد با مفهوم تدریجی بودن پیوند دارد.
 روزنامه دنیای حقوق هم بسان کودکی که به دنیا پا می‌نهد زاده شد و در دنیای حقوق وارد شد حال باید به سوی کمال راه طولانی خود را بپیماید. او از همان زمان انتشار پیش شماره‌ها مورد توجه مخاطبان خود قرار گرفت. مخاطبانی از طیف عموم مردم تا مخاطبانی کاملاً تخصصی و این مخاطبان تخصصی بودند که رشد روزنامه را سرعت بخشیدند، با انتقاد و پیشنهاد و نظر. البته قابلیت این مولود، زمینه و بستر آن مشارکت را فراهم می‌کرد. زیرا صفحاتی کاملاً تخصصی چون «حقوق مضاف» و «نقد، نظر و تحلیل» و در کنار آن، صفحاتی قابل استفاده عموم چون «حقوق و اجتماع» و «حقوق همگانی» این روزنامه را مورد توجه بیشتر قرار می‌داد. این توجه موجب می‌شد مسیر صعب‌العبور رشد و تکامل، موفق پیموده شود. 

سوم: دنیای حقوق و خوانندگان
در چند سطر قبل گفته شد که نوع تدوین این روزنامه و شاکله آن به گونه‌ای بود که هم توجه مخاطب عام را می‌طلبید و هم توجه مخاطب خاص را. این توجه آثار نیکی را در پی داشت. یکی از این آثار مشارکت برخی مخاطبان تخصصی و فرهیخته در تأمین محتوا و تدوین مطلب بود. قضاتی که گلچین تجربیات خود را برای انتشار و تدوین و تقدیم می‌کردند و وکلاء و اساتیدی که تحلیل و نقد حقوقی خود را ارائه می‌کردند و مهمتر از همه بر ارگانی که بیان اخلاقیات حرفه‌ای، مطاب زمخت حقوقی را لطافت و روح می‌بخشیدند.