نسخه چاپی
ارسال به دوستان
کودکان دروازه غار حقیقتی تلخ، اما واقعی
قائم مقام وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در امور بین الملل با بیان این
که اکثر کودکان خرید و فروش شده شناسنامه ندارند، گفت: کودکان دروازه غار
حقیقت تلخی هستند که متاسفانه وجود دارد.
به گزارش ایرنا، ˈ محمدتقی حسینیˈ روز یکشنبه در هشتمین جلسه شورای هماهنگی مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک، افزود: متاسفانه موضوع خرید و فروش کودکان از معضلات روز جامعه و بسیار آزار دهنده است.
حسینی ادامه داد: پدیده کودکان خیابانی یکی از معضلات امروز ما است و اگر بخواهیم چشمانمان را بر روی این معضل ببندیم یا رویمان را برگردانیم، باز هم جلوی چشمان ما ظاهر می شوند.
وی با بیان اینکه پدیده کار خیابانی از دهه 80 شمسی در کشور رواج یافت، اظهار داشت: کودکان خیابانی و کار مفهومی است که گروه های مختلفی از کودکان را در برمی گیرد و خواه و ناخواه مجبورند بخشی یا تمام زندگی شان را در خیابان بگذرانند.
حسینی ادامه داد: این کودکان که در معرض آسیب و خطر قرار دارند، به چند گروه مختلف تقسیم می شوند.
وی افزود: برخی از این کودکان به محض تولد به دلیل اعتیاد والدین، ازدواج نامشروع یا ربوده شدن در زایشگاه فروخته می شوند و از سه سالگی به خیابان می آیند.
حسینی گروه دوم را کودکانی عنوان کرد که تحت حمایت خانواده های خود هستند، ولی به علت فقر خانواده از شش سالگی تا 14 سالگی در خیابان ظاهر می شوند که نمونه بارز آنها در محله صالح آباد نزدیک بهشت زهرا مشاهده می شوند و اغلب گل فروشی می کنند.
به گفته قائم مقام وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی دسته سوم نوجوانانی هستند که یا در کودکی فروخته یا به دلایلی وارد خیابان شده اند و حتی به کارهایی مانند سرقت، کیف قاپی و غیره روی می آورند.
حسینی در خصوص گزارش تهیه شده از کودکان دروازه غار گفت: با کمال تاسف باید بگویم چنین موضوعاتی در کشور وجود دارد اگر چه خرید و فروش کودکان رسمی نیست و جای رسمی برای خرید و فروش کودکان وجود ندارد.
وی افزود: این کودکان به دلیل فقر خانواده هایشان در اختیار دیگران قرار می گیرند و این پدیده از بدو زایمان به ویژه در معتادانی که به مواد مخدر خطرناک مانند شیشه معتاد هستند، وجود دارد و آنها حتی با مبلغ خیلی کم حاضر می شوند کودکانشان را بفروشند.
حسینی با بیان این که اکثر زنانی که کودکانشان را می فروشند نمی دانند فرزندشان پس از فروش چه سرنوشتی پیدا می کند، افزود: واقعیت این است که اکثر این کودکان روی خوشبختی را نمی بینند و شاید تعداد انگشت شماری از آنها در یک خانواده معمولی بزرگ شوند.
وی گفت: تعدادی از دختران نوجوان حتی بدون داشتن هیچ شناسنامه یا هویتی زندگی می کنند که مورد تعرض قرار می گیرند و به انواع بیماری های خطرناک مانند ایدز و هپاتیت مبتلا می شوند و برخی هم مواد مخدر می فروشند و اطلاعات درستی از این که فرزند چه کسی هستند ندارند، هرچند که تعداد محدودی از این افراد افاغنه هستند.
حسینی در مورد بافت جمعیتی دروازه غار گفت: بافت جمعیتی دروازه غار 25 هزار نفر است که بافت گسترده ای بوده و کنترل آن نیز مشکل است.
قائم مقام وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در امور بین الملل افزود: تعدادی از این رفتارها در این خانواده ها سازمان یافته و جا افتاده است اگر چه بسیاری از این افراد، خانواده نیستند و جمعیتی هستند که باهم زندگی می کنند.
حسینی در ادامه با ذکر مثالی از منطقه ˈهارلمˈ در آمریکا گفت: در سال 1990 میلادی این منطقه از خطرناک ترین منطقه آمریکا بود و کسی جرات رفتن به آنجا را نداشت، ولی در سال 2010 میلادی شهردار هارلم با استفاده از حمایت کارخانه های بزرگ و تولیدی ها برای آنجا سرمایه گذاری و آنجا را ساماندهی کرد طوری که هارلم امروز با هارلم آن روز بسیار متفاوت است.
قائم مقام وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در امور بین الملل با ذکر این مثال خواستار ساماندهی موضوع شد .
به گزارش ایرنا، ˈ محمدتقی حسینیˈ روز یکشنبه در هشتمین جلسه شورای هماهنگی مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک، افزود: متاسفانه موضوع خرید و فروش کودکان از معضلات روز جامعه و بسیار آزار دهنده است.
حسینی ادامه داد: پدیده کودکان خیابانی یکی از معضلات امروز ما است و اگر بخواهیم چشمانمان را بر روی این معضل ببندیم یا رویمان را برگردانیم، باز هم جلوی چشمان ما ظاهر می شوند.
وی با بیان اینکه پدیده کار خیابانی از دهه 80 شمسی در کشور رواج یافت، اظهار داشت: کودکان خیابانی و کار مفهومی است که گروه های مختلفی از کودکان را در برمی گیرد و خواه و ناخواه مجبورند بخشی یا تمام زندگی شان را در خیابان بگذرانند.
حسینی ادامه داد: این کودکان که در معرض آسیب و خطر قرار دارند، به چند گروه مختلف تقسیم می شوند.
وی افزود: برخی از این کودکان به محض تولد به دلیل اعتیاد والدین، ازدواج نامشروع یا ربوده شدن در زایشگاه فروخته می شوند و از سه سالگی به خیابان می آیند.
حسینی گروه دوم را کودکانی عنوان کرد که تحت حمایت خانواده های خود هستند، ولی به علت فقر خانواده از شش سالگی تا 14 سالگی در خیابان ظاهر می شوند که نمونه بارز آنها در محله صالح آباد نزدیک بهشت زهرا مشاهده می شوند و اغلب گل فروشی می کنند.
به گفته قائم مقام وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی دسته سوم نوجوانانی هستند که یا در کودکی فروخته یا به دلایلی وارد خیابان شده اند و حتی به کارهایی مانند سرقت، کیف قاپی و غیره روی می آورند.
حسینی در خصوص گزارش تهیه شده از کودکان دروازه غار گفت: با کمال تاسف باید بگویم چنین موضوعاتی در کشور وجود دارد اگر چه خرید و فروش کودکان رسمی نیست و جای رسمی برای خرید و فروش کودکان وجود ندارد.
وی افزود: این کودکان به دلیل فقر خانواده هایشان در اختیار دیگران قرار می گیرند و این پدیده از بدو زایمان به ویژه در معتادانی که به مواد مخدر خطرناک مانند شیشه معتاد هستند، وجود دارد و آنها حتی با مبلغ خیلی کم حاضر می شوند کودکانشان را بفروشند.
حسینی با بیان این که اکثر زنانی که کودکانشان را می فروشند نمی دانند فرزندشان پس از فروش چه سرنوشتی پیدا می کند، افزود: واقعیت این است که اکثر این کودکان روی خوشبختی را نمی بینند و شاید تعداد انگشت شماری از آنها در یک خانواده معمولی بزرگ شوند.
وی گفت: تعدادی از دختران نوجوان حتی بدون داشتن هیچ شناسنامه یا هویتی زندگی می کنند که مورد تعرض قرار می گیرند و به انواع بیماری های خطرناک مانند ایدز و هپاتیت مبتلا می شوند و برخی هم مواد مخدر می فروشند و اطلاعات درستی از این که فرزند چه کسی هستند ندارند، هرچند که تعداد محدودی از این افراد افاغنه هستند.
حسینی در مورد بافت جمعیتی دروازه غار گفت: بافت جمعیتی دروازه غار 25 هزار نفر است که بافت گسترده ای بوده و کنترل آن نیز مشکل است.
قائم مقام وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در امور بین الملل افزود: تعدادی از این رفتارها در این خانواده ها سازمان یافته و جا افتاده است اگر چه بسیاری از این افراد، خانواده نیستند و جمعیتی هستند که باهم زندگی می کنند.
حسینی در ادامه با ذکر مثالی از منطقه ˈهارلمˈ در آمریکا گفت: در سال 1990 میلادی این منطقه از خطرناک ترین منطقه آمریکا بود و کسی جرات رفتن به آنجا را نداشت، ولی در سال 2010 میلادی شهردار هارلم با استفاده از حمایت کارخانه های بزرگ و تولیدی ها برای آنجا سرمایه گذاری و آنجا را ساماندهی کرد طوری که هارلم امروز با هارلم آن روز بسیار متفاوت است.
قائم مقام وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در امور بین الملل با ذکر این مثال خواستار ساماندهی موضوع شد .
