کد خبر: ۳۰۸۶۳
تاریخ انتشار: ۲۶ اسفند ۱۳۹۲ - ۰۹:۵۸
printنسخه چاپی
sendارسال به دوستان
تعداد بازدید: ۱۹۳۱

علی لاریجانی: مسئله هسته ای کف خیابان حل نمی شود/با این​همه بوکس​کاری سیاسی، کسی رغبتی برای سرمایه گذاری پیدا نمی​کند

در مسأله هسته‌ای باید طوری تصمیم​گیری‌‌ها توانمند شود تا اغیار از آن سوءاستفاده نکنند.
علی لاریجانی رئیس مجلس می گوید: مسأله هسته‌ای از آن چیزهایی نیست که کف خیابان حل شود.

به گزارش سرویس سیاسی «تیک» وی می افزاید: در مسأله هسته‌ای باید طوری تصمیم​گیری‌‌ها توانمند شود تا اغیار از آن سوءاستفاده نکنند.

مهمترین محورهای سخنان علی لاریجانی، رئیس مجلس در گفتگو با روزنامه جام‌جم بدین شرح است:


- مسأله هسته‌ای از آن چیزهایی نیست که کف خیابان حل شود. مکانیزم دارد، جایگاه دارد، روش دارد و باید از روش آن استفاده کرد که تصمیم​گیری را توانمند کند و اغیار از آن سوءاستفاده نکنند.

- بعید می​دانم همه جریان​های اصولگرا در یک حزب جا بشوند.

- اگر انتقاد، مبانی عقلایی و منطقی دقیقی داشته باشد چه اشکالی دارد اگر مطرح شود.

- از من چیزهایی در فیسبوک گذاشته بودند که مال من نیست. یک عده‌ای ظاهرا علاقه دارند و از این کارها می‌کنند.

- ما در سطح رسانه​ها با این مشکل روبرو هستیم که به مسائل اصلی کشور، آنقدری که لازم است نمی​پردازند و دعواهای خودشان را دارند. به عنوان مثال در حال حاضر، مسائل اقتصادی، اولویت اول کشور هستند و من فکر نمی​کنم کسی در این زمینه تردیدی داشته باشد اما رسانه​ها چند درصد فعالیت خود را به اقتصاد اختصاص می​دهند. ما می​دانیم که تغییر الگوی اقتصادی، بدون مشارکت مردم امکان​پذیر نیست. الان که بحث اقتصاد مقاومتی مطرح است همه تاکید داریم که این سیاست​ها باید اجرا شود و واقعا هم به دنبال اجرای آن هستیم. برای اجرای این سیاست​ها، مردم و فعالان اقتصادی باید به میدان بیایند و لازمه ورود مردم به این میدان، امیدواری به اینده است. اما با این​همه جنجال و بوکس​کاری سیاسی، کسی رغبتی برای سرمایه گذاری پیدا نمی​کند.

- الان می​بینید هر کسی که رئیس​جمهور می​شود می​گوید من وامدار هیچ حزبی نیستم و منظورش از طرح این موضوع این است که من خیلی خوب هستم که وامدار نیستم. خب چنین تلقی​ای، تسری پیدا می​کند و هر کسی که می​خواهد در مسائل سیاسی نظری بدهد می​گوید من مستقل هستم.

- من وزن بیشتر این سنگ​اندازی​ها در مذاکرات هسته‌ای و عدم توافقات در آن را در بیرون و در عملکرد قدرت​های بزرگ می​بینم.

- من اشکالی نمی​بینم که در مجلس یا در محافل سیاسی اگر کسی نظری در خصوص توافقنامه ژنو دارد، آن را بیان کند. مهم این است که نظرات، چه در این موضوع و چه در موضوعات دیگر که به منافع ملی مربوط می‌شود با اطلاع و حفظ چارچوب​ها باشد، وگرنه چه اشکالی دارد اگر کسی نظر پخته​ای درباره توافق ژنو دارد آن را بگوید. منتها این نظرها باید از مجاری و روش​هایی که متعارف است بیان شود.

- من فکر می​کنم این بلوغ سیاسی باید بوجود بیاید که در کشوری که دموکراسی هست؛ تنوع فکری در سیاست هست؛ تنوع فکری در اداره اقتصادی کشور هست؛ با حذف نمی‌شود مسائل را درست کرد. باید مسائل را به درستی تحلیل کرد و نمی​شود گفت کسی، دردمندتر از دیگری است. در کل یک نوع تعامل منطقی بین جریانات سیاسی، البته با حفظ اختلاف​نظرهایشان وجود داشته و این موضوع اشکالی ندارد.

- ما یک ارتباط رفاقتانه​ای با تمام نمایندگان داریم و هیچ ایرادی نمی​بینیم که بعضی از دوستان به روش ما انتقاد داشته باشند.

- مهم این است که ما بپذیریم جریان​ها و صاحبنظران سیاسی، برای آینده کشور با هم گفت​وگو داشته باشند و به دنبال حذف و تحقیر و انگ زدن به یکدیگر نباشند. ما چنین رفتارهایی را در هیچ دوره​ای درست نمی​دانستیم، چرا که سایش​هایی بوجود می​آورد و کدورت​هایی ایجاد می​کند که منجر به کم شدن توان ملی می​شود. اما اگر نظری داشته باشند ما اشکالی نمی​بینیم که نظراتشان را مطرح کنند. آنجایی اشکال است که این اختلاف​نظرها به نفرت و دشمنی و لنگه​کفش و اینگونه مسائل تبدیل می​شود.