روایت متفاوت افسانه بایگان از نخستین روز مدرسه

افسانه بایگان در یک برنامه رادیویی گفت: انسان چون از ریشه های خود کنده شده است همواره به حزن علاقه‌مند است و با این حزن به یاد می‌آورد که چیزی ماورای آنچه می‌بیند وجود دارد که زیباتر و کامل تر است و به همین خاطر احساس غربت می‌کند و در ناخودآگاه خود آن را دوست دارد. همه پاییزها برای من خاص و خاطره انگیز است و شاید آن پاییزی که برای اولین بار به مدرسه رفتم جزو فراموش نشدنی ترین ها برایم باشد.