چرا دوستان ارزشی جبهه پایداری نگران مرزبانان اسیر ایران نمی شوند؟!
پس از روی کار آمدن دولت حسن روحانی، روزی نگذشته که شاهد جنجال های بی مورد و هزینه زا نمایندگان جبهه پایداری در مجلس نبوده باشیم. با انعقاد توافق ژنو و پس از آن، انتشار فکت شیتی از سوی آمریکا بهانه ای به دست این جماعت افتاد که یک روز در میان به دولت بتازند و به سندی استناد کنند که از سوی دولتی منتشر شده که آن را غیرقابل اعتمادترین دولت روی زمین می دانند.
سرویس سیاسی: محسن افتخار اعظم: پس از روی کار آمدن دولت حسن روحانی، روزی نگذشته که شاهد جنجال های بی
مورد و هزینه زا نمایندگان جبهه پایداری در مجلس نبوده باشیم. با انعقاد
توافق ژنو و پس از آن، انتشار فکت شیتی از سوی آمریکا بهانه ای به دست این
جماعت افتاد که یک روز در میان به دولت بتازند و به سندی استناد کنند که از
سوی دولتی منتشر شده که آن را غیرقابل اعتمادترین دولت روی زمین می دانند.
این گروه در ادامه روند ضدیت خود با دولت، هرزچندگاهی وزیر خارجه را به مجلس می کشانند و او را بابت مسائل مختلف و نامرتبط مانند میادین مشترک گازی با دیگر کشورها بازخواست می کنند. اعضای محترم پایداری در مجلس در جدیدترین تلاش های خود، اقدام به تشکیل گروه حقیقت یاب در مورد سفر اشتون به ایران و دیدار با مادر ستار بهشتی نیز کردند.
در میانه ی این هیاهوهای بی مورد چند ماه اخیر، 5 سرباز ایرانی که در حال حفاظت از مرزهای کشورشان بودند، مورد حمله گروهگی تروریستی قرار گرفته و در نهایت به گروگان گرفته شدند.
مسئله ای که اهمیت دارد، عدم توجه همین گروهی است که خود را نماینده ی حافظ منافع مردم می دانند و مدام به دولت در باب مذاکرات هسته ای تذکر و هشدار می دهند و بیاینه صادر می کنند.
آقایان رسایی و کوچک زاده که هر روز با ابراز نگرانی اعلام می کنند تیم هسته ای خط قرمز ها عبور کرده و احساس تکلیف ما می گوید تذکر دهیم، حتی یکبارهم به خود زحمت ایراد نطق یا مصاحبه ای در مورد سربازان ایرانی را نداده اند.
اگر این آقایان به واقع در جهت خواست مردم گام برمی دارند، چرا تاکنون به خیل عظیم امضاکنندگان طومارنامه خطاب به بان کی مون نشده اند؟ چرا حتی بیانیه ای در مورد عزیزان به اسارت گرفته شده صادر نکرده اند؟ چرا حتی یکبار هم وزیر محترم کشور و فرماندهان نیروی انتظامی را نه احضار و حتی بازخواست نکرده اند؟ آیا وابستگی رحمانی فضلی به جریان اصولگرایی باعث شده تا این نمایندگان مردم در مجلس دم نزنند، حتی سخن از استیضاح ایشان نگویند؟
اینگونه تبعیضی که آقایان همواره نگران در قبال این گرونگیری روا می دارند، این شائبه را پیش می آورد که آنان تنها دنبال رو اهداف حزب و جریان خود هستند تا منافع مردم، چراکه اگر قدری نگران بودند، در دولت گذشته سکوت نمی کردند و بارها وزیر محترم اطلاعات و کشور را بابت ناامنی های شرق کشور احضار و حتی استیضاح می کردند؟ آیا این دوستان ارزشی که این روزها بر روی حواشی سفر اشتون تمرکز کرده و کمیته حقیقت یاب تشکیل می دهند، بهتر نبود به جای سازماندهی تجمعی در مقابل سفارت اتریش، در برابر سفارتخانه پاکستان دست به اعتراض می زدند.
با تمام این اوصاف، امیدواریم که نمایندگان جبهه پایداری در مجلس قدری بیشتر زمان خود را نسبت به مسائلی که مردم در مورد آن احساس نگرانی می کنند، اختصاص دهند و به دولت در جهت پیشبرد منافع ملت و البته آزادی سربازان اسیر کمک کنند.
این گروه در ادامه روند ضدیت خود با دولت، هرزچندگاهی وزیر خارجه را به مجلس می کشانند و او را بابت مسائل مختلف و نامرتبط مانند میادین مشترک گازی با دیگر کشورها بازخواست می کنند. اعضای محترم پایداری در مجلس در جدیدترین تلاش های خود، اقدام به تشکیل گروه حقیقت یاب در مورد سفر اشتون به ایران و دیدار با مادر ستار بهشتی نیز کردند.
در میانه ی این هیاهوهای بی مورد چند ماه اخیر، 5 سرباز ایرانی که در حال حفاظت از مرزهای کشورشان بودند، مورد حمله گروهگی تروریستی قرار گرفته و در نهایت به گروگان گرفته شدند.
مسئله ای که اهمیت دارد، عدم توجه همین گروهی است که خود را نماینده ی حافظ منافع مردم می دانند و مدام به دولت در باب مذاکرات هسته ای تذکر و هشدار می دهند و بیاینه صادر می کنند.
آقایان رسایی و کوچک زاده که هر روز با ابراز نگرانی اعلام می کنند تیم هسته ای خط قرمز ها عبور کرده و احساس تکلیف ما می گوید تذکر دهیم، حتی یکبارهم به خود زحمت ایراد نطق یا مصاحبه ای در مورد سربازان ایرانی را نداده اند.
اگر این آقایان به واقع در جهت خواست مردم گام برمی دارند، چرا تاکنون به خیل عظیم امضاکنندگان طومارنامه خطاب به بان کی مون نشده اند؟ چرا حتی بیانیه ای در مورد عزیزان به اسارت گرفته شده صادر نکرده اند؟ چرا حتی یکبار هم وزیر محترم کشور و فرماندهان نیروی انتظامی را نه احضار و حتی بازخواست نکرده اند؟ آیا وابستگی رحمانی فضلی به جریان اصولگرایی باعث شده تا این نمایندگان مردم در مجلس دم نزنند، حتی سخن از استیضاح ایشان نگویند؟
اینگونه تبعیضی که آقایان همواره نگران در قبال این گرونگیری روا می دارند، این شائبه را پیش می آورد که آنان تنها دنبال رو اهداف حزب و جریان خود هستند تا منافع مردم، چراکه اگر قدری نگران بودند، در دولت گذشته سکوت نمی کردند و بارها وزیر محترم اطلاعات و کشور را بابت ناامنی های شرق کشور احضار و حتی استیضاح می کردند؟ آیا این دوستان ارزشی که این روزها بر روی حواشی سفر اشتون تمرکز کرده و کمیته حقیقت یاب تشکیل می دهند، بهتر نبود به جای سازماندهی تجمعی در مقابل سفارت اتریش، در برابر سفارتخانه پاکستان دست به اعتراض می زدند.
با تمام این اوصاف، امیدواریم که نمایندگان جبهه پایداری در مجلس قدری بیشتر زمان خود را نسبت به مسائلی که مردم در مورد آن احساس نگرانی می کنند، اختصاص دهند و به دولت در جهت پیشبرد منافع ملت و البته آزادی سربازان اسیر کمک کنند.
به هر کاری دست میزنن تا رای بیارن
خجالت نمیکشن
آخه فوق لیسانس رشته آبیاری چی میدونه ژنو چیه که میاد در مورد توافق ژنو حرف میزنه؟
احمدی نژاد اینارو برد با خودش خارج زبونشون باز شد