کنایه خباز به مجلس یازدهم؛ اهداف الهی و نیت‌ها خیرخواهانه نیست

او ادامه داد: امام‌، مجلس را در راس امور می دانستند و من به این جمله امام یک جمله دیگر هم می خواهم اضافه کنم اینکه مجلس در راس امور است، یعنی هم اصلاح امور کشور به دست مجلس است و هم افساد امور کشور به دست مجلس است. به گونه ای که اگر مجلس برای خدا و خدمت به مردم کار واقعی خود را انجام بدهد و از حواشی بپرهیزد و خیرخواهانه عمل کند، می تواند همه کشور را اصلاح کند. 

خباز گفت: مشکل این است که اهداف آقایان، اهداف الهی نیست نیت ها خیرخواهانه نیست و سخنرانی ها کینه توزانه است و تصمیمات مجلس پوپولیستی است. نمایندگان خود می دانند آنچه را که به تصویب می رسانند، خلاف اصل ۷۵قانون اساسی است ولی بازهم بر آن اصرار می ورزند. نمایندگان گاهی فقط برای نمایش چیزی را به تصویب می رسانند که اصلا عملیاتی نیست و خود به آن واقف هستند. تا زمانی که در کشور مسئله سرمایه گذاری حل نشود، مشکلات قابل حل نیست. هر کشوری که در بعد اقتصادی رشد کرده، قدم نخست آن سرمایه گذاری بوده است. 

این فعال سیاسی اصلاح طلب اضافه کرد: درآمد کشور تاکنون از طریق نفت و مالیات بوده، زمانی که نفت به فروش نمی‌رود و مالیات کم شده است چگونه می‌شود کشور را اداره کرد، ایا قابل اداره شدن نیست؟ البته که هست اما به این شرط که مجلس شانه راست خود را به زمین ببرد و از کینه توزی، کارهای پوپولیستی و حاشیه ای بپرهیزد و به محتوا روی آورد. اولین قدم برای سرمایه گذاری این است که جوی در کشور پدید آید تا با نطق و سخنرانی های نمایندگان، آرامش به کشور بازگردد.

نماینده سابق مجلس اظهار کرد: در کشور سرمایه گذاران فراوان داریم که حاضر نیستند سرمایه خود را در راه تولید و اشتغال بکار بگیرند و گاها فرار می کنند. در چنین شرایطی وظیفه مجلس به وجود آوردن دلگرمی و آرامش است نه اینکه مدام اولتیماتوم بدهد و سخنرانی های توهین آمیز داشته باشد. از بلند گوی مجلس باید آسایش برون بیاید.

خباز بیان کرد: نمایندگان نباید حرف غیرکارشناسی بزنند. به نمایندگان مجوز داده شده تا پنج کارشناس برگزینند، نمایندگان در عوض پسر عمه و دختر عموی و فرزندانشان کارشناس اهل خرد پیدا کنند تا سخنی بگویند و از آن نتیجه ای حاصل شود. نمایندگان با کارشناسان داخلی در زمینه های مختلف مشورت و ارزیابی کنند، که کشورهایی که به رشد رسیدند چگونه عمل کردند، در عوض دعوا کردن این الگو ها را ببینند و قانون گذاری و بر قانون نظارت کنند. باید ایرانی هایی که سرمایه خود را از کشور برده اند را دلگرم کرد که کشور دیگر کشور شعار و جنجال نیست و مجلس پشتیبان سرمایه گذاری است و باید از آنها یکی پس از دیگری، دعوت صورت گیرد و فراخوان داده شود. بعد از این مرحله خارجی ها نیز به سرمایه گذاری در کشور علاقه مند می شوند کما اینکه بعد از برجام، تعدادی زیادی سرمایه گذار به داخل ایران آمدند اما تهدید ها و سخنرانی های تند و فحاشی ها باعث شد، یکی پس از دیگری کشور را رها کنند.

نماینده سابق مجلس گفت: طی صحبتی که با یکی از مترجم های سرمایه گذاران در ایران داشتم، او در خاطره ای گفت، یکی از این سرمایه گذاران پس از برجام در ایران 30 میلیون دلار هزینه کرده بود و پروژه 300 میلیون دلاری داشت، از اخبار تلویزیون وقتی صحبت‌هایی را می شنید به من می گفت ترجمه کن، ترجمه که می کردم رنگش تغییر می‌کرد و نهایتا گفت از این سی میلیون دلار صرف نظر می کنم و از ایران می‌روم. 

خباز در پایان بیان کرد: هر شخصی غیر از سرمایه گذاری شعار دیگری بدهد، شعار پوپولیستی و انحرافی است. حرف‌هایی از تریبون مجلس مطرح می شود که موجبات ناامیدی را به وجود می‌آورد. شعار خاصیتی ندارد؛ مهم شعور است که نیاز به خرد جمعی دارد و استفاده از اندیشمندان علاقه مند به سربلندی کشور را می طلبد.

منبع : برنا