ماجرای یک پزشک ایرانیِ ایرانی!

♦بنده در اول ماه سال 1316 در یک روستا 500 نفری به اسم ایران در استان چهارمحال بختیاری متولد شده ام.تحصیلات ابتدایی را در روستای مجاور که 30 کیلومتر با روستای ایران فاصله داشت گذرانده ام.

♦پس از گرفتن دیپلم، تحصیلات پزشکی را آغاز کردم و به عنوان دانشجو ممتاز به عنوان پزشک عمومی از دانشگاه اصفهان فارغ التحصیل شدم.

♦براساس تعهدی که به بهداری وقت داشتم باید به مناطق محروم می رفتم و آنجا مشغول به کار می شدم.خدمت مقدس سربازی را هم به عنوان بهدار به پایان رساندم.

♦9 سال از دوره جوانی خود که آن را یکی از عوامل برای موفقیت خود می بینم در روستاهای استان سمنان به عنوان پزشک خدمت کردم.

♦از بخش های کوچک مثل ده و بخش به مرکز استان سمنان منتقل شدم و هفت سال را در مرکز سمنان کارکردم.اولین مسئولیتم مدیر بهداشت بود.

♦در سال 1353 تا 1355 هم مدیر ریشه کنی مالاریا و بیماری های واگیر استان سمنان بودم.بعد ازآن مدیر شبکه درمانی کشور شدم.

♦در همان سال به عنوان رئیس مبارزه با بیماری های واگیردار سازمان بهداشت جهانی در منطقه مدیترانه شرقی انتخاب شدم، پس از آن سمت رئیس کمیته کشوری فلج اطفال را به عهده گرفتم، بعد از آن نیز عضو کمیته کشوری تایید ریشه یابی فلج اطفال شدم.

♦سختی های زیاد زندگی آدم را به موفقیت می رساند؛ مبارزه کردن با سختی ها باعث شد تا من در تحصیلاتم موفق شوم.

♦به همه جوانانی که در سختی هستند توصیه می کنم هدف خود را با پشتکار دنبال کنند؛ همین سختی ها باعث می شود تا مسئولیت پذیر شوند و در راهی قدم بگذارند که علاقه دارند.

♦در زمانی که مدرسه می رفتم هرگز این روزها را نمی دیدم و فکرش را نمی کردم که روزی پزشک شوم.

♦به جوانانی که زندگی مشابه من دارند می گویم که دست از تلاش برندارید و نگذارید سختی های زندگی شما را خسته یا ناامید کند.