آقای گیتاریست، آقای کنعانیزادگان شما هوادارید یا فوتبالیست؟
ارسلان مطهری مهاجم استقلال و کنعانیزادگان مدافع پرسپولیس حرفهایی بعد از دربی زدند.

در روزهایی که مربیان و حتی مدیران باشگاهها از نشان دادن اعداد مختلف برای کری خواندن ابایی ندارند، از بازیکنانی نظیر مطهری انتظار زیادی نباید داشت. منتقدان می گویند چنین حرکاتی از سوی بازیکنان تنها برای آن است که بتوانند دل هواداران را به دست بیاورند اما مگر نه اینکه دقیقا همین رفتارها باعث اختلاف می شود. قطعا اظهارات کنعانی زادگان یک روز بعد از بازی هم چیزی شبیه به همان حرف های مطهری است. او هم تلاش کرد با مصاحبه خود استقلالیها را تحریک کند که مصداق بارز تفرقه افکنی بین سرخابی ها بود.
البته وقتی مدیران دو باشگاه مراعات نمی کنند و فضایی به وجود می آورند تا طرفداران با هم دشمنی کنند، از بازیکنان هم نمی توان توقعی داشت. کری خوانی همیشه در فوتبال زیباست. اصلا اگر کری خوانی نباشد بخشی از قشنگی فوتبال از بین می رود ولی ظاهرا اینجا توهین یا تحریک، با کری خوانی اشتباه گرفته می شود.
در این سال ها بزرگانی چون ناصر حجازی، منصور پورحیدری، علی پروین و ... پیشکسوتان در سطح این افراد هیچگاه برای تیم حریف آرزوی شکست نکردند و به خود اجازه ندادند تا تیم حریف را تحقیر کنند. منصور پورحیدری در خاطرات خود تعریف می کند که پس از قهرمانی در جام باشگاه های آسیا، علی پروین به عنوان نماینده باشگاه پرسپولیس به فرودگاه رفت و از آبی ها استقبال کرد. در گذشته هم بازیکنانی زیادی بودند که نوع رفتارشان شبیه به مصاحبه دیروز مطهری بود اما خیلی زود نامشان از ذهن هواداران پاک شد و ماندگار نشدند اما نام امثال حجازی، پورحیدری و پروین همیشه در فوتبال ما جاویدان مانده است.