هورمون عشق، آدم را دروغگو ميکند؟
سلامت نيوز: هورمون اکسيتوسين معمولا با عشق و اعتماد گره خورده، اما محققان دريافتهاند که افراد داراي مقادير بالاي اين هورمون براي دستيابي به منافع خود، بيشتر و سادهتر دروغ ميگويند.
نتايج تحقيقي جديد نشان ميدهد هورمون اکسيتوسين که دانشمندان آن را با محبت و عاشقي مرتبط ميدانند، احتمالا باعث ميشود که افراد در مورد علايق خويش در ازدواج يا گروهي که در آن قرار دارند، دروغ بگويند.
دانشمندان با انجام يک بازي که برنده آن مقاديري پول دريافت ميکرد، به اين نتيجه رسيدهاند افرادي که مقداري اکسيتوسين را از طريق تزريق دريافت کردهاند، بيشتر از کساني که دارونما دريافت کرده بودند، احتمال دارد دروغ بگويند تا بتوانند برنده بازي شوند.
وقتي که مردم عاشق ميشوند ،غلظت هورمون اکسيتوسين در خون به شدت افزايش پيدا ميکند. اين امر در هنگام شيردهي مادران هم رخ ميدهد که به تقويت پيوند بين مادر و فرزند کمک ميکند.
در بخشي از اين تحقيق ، دانشمندان از 60 مرد سالم که به نيمي از آنها اين هورمون و به نيم ديگري از انها دارونما خورانده شده بود، خواستند که نتايج يک بازي شير و خط را با استفاده از يک سکه مجازي پيشبيني کرده و يافتههاي خود را گزارش دهند. اگر آنها اين نتايج را درست حدس ميزدند، 40 سنت برنده ميشدند ولي اگر حدسشان غلط بود چيزي عايدشان نميشد.
طبق اين پژوهش آنهايي که سطوح زيادتري از اکسي توسين داشتند، در مقايسه با ديگر شرکتکنندگان که دارونما دريافت کرده بودند، با احتمال بسيار بيشتري دروغ ميگفتند.
همچنين مرداني که اين هورمون را دريافت کرده بودند، زمان کمتري را تا پيش از گزارش کردن نتايج خود صرف ميکردند. براي آنهايي که هورمون دريافت کردند، متوسط زمان پاسخدهي 2.22 ثانيه بود، در حالي که اين زمان براي کساني که دارونما دريافت ميکردند 2.86 ثانيه بود.
اما آزمايشهاي بيشتر نشان دادند که اگر دروغ فقط در مورد علايق فرد باشد و ربطي به گروه نداشته باشد، افزايش سطح اکسيتوسين تفاوت چنداني را در دروغگويي نشان نميدهد.
شائول شالوي از دانشگاه بن-گوريون و کارستن درو از دانشگاه آمستردام در گزارش خود نوشتهاند: «شايد انسانها براي مراقبت و ارتقاي سطح زندگي ديگران حقيقت را زير پا بگذارند و رفتاري غير اخلاقي از خود بروز دهند. ما در مقاله خود، ارتباط چنين تمايلاتي را با اکسيتوسين نشان ميدهيم. اين هورمون يک نوروپپتيد است که براي اثري که در تقويت پيوستگي و ارتباط با ديگران ميگذارد، شهرت يافته است».
در واکنش به اين تحقيق، سوزان کوئيليام، روانشناس ارتباطات ميگويد که نتايج اين تحقيق او را شگفت زده نکرده است: «عشق همه را تسخير ميکند، و گاهي اوقات حتي قوانين اخلاقي را در هم ميشکند. اگر شما اين تجربه شگفت آور را داشتهايد، ميتوانيد از آن شخص ديگر نيز محافظت کنيد. اما دروغ گفتن مکرر، حتي اگر از همسر يا گروهي که شما در آن هستيد محافظت کند، کار غير عاقلانهاي است. اگر معشوق شما ببيند که شما دروغ ميگوييد (حتي اگر ببيند که کاري که ميکنيد عموما به نفع او تمام ميشود) زماني ميرسد که ديگر به شما اعتماد نخواهد کرد. اين درست شبيه ان است که معشوق شما فرد ديگري را ترک کرده باشد تا با شما باشد، در اين صورت هميشه اين احتمال وجود خواهد داشت که براي اينکه با شخص ديگري باشد، شما را نيز ترک کند».
نتايج تحقيقي جديد نشان ميدهد هورمون اکسيتوسين که دانشمندان آن را با محبت و عاشقي مرتبط ميدانند، احتمالا باعث ميشود که افراد در مورد علايق خويش در ازدواج يا گروهي که در آن قرار دارند، دروغ بگويند.
دانشمندان با انجام يک بازي که برنده آن مقاديري پول دريافت ميکرد، به اين نتيجه رسيدهاند افرادي که مقداري اکسيتوسين را از طريق تزريق دريافت کردهاند، بيشتر از کساني که دارونما دريافت کرده بودند، احتمال دارد دروغ بگويند تا بتوانند برنده بازي شوند.
وقتي که مردم عاشق ميشوند ،غلظت هورمون اکسيتوسين در خون به شدت افزايش پيدا ميکند. اين امر در هنگام شيردهي مادران هم رخ ميدهد که به تقويت پيوند بين مادر و فرزند کمک ميکند.
در بخشي از اين تحقيق ، دانشمندان از 60 مرد سالم که به نيمي از آنها اين هورمون و به نيم ديگري از انها دارونما خورانده شده بود، خواستند که نتايج يک بازي شير و خط را با استفاده از يک سکه مجازي پيشبيني کرده و يافتههاي خود را گزارش دهند. اگر آنها اين نتايج را درست حدس ميزدند، 40 سنت برنده ميشدند ولي اگر حدسشان غلط بود چيزي عايدشان نميشد.
طبق اين پژوهش آنهايي که سطوح زيادتري از اکسي توسين داشتند، در مقايسه با ديگر شرکتکنندگان که دارونما دريافت کرده بودند، با احتمال بسيار بيشتري دروغ ميگفتند.
همچنين مرداني که اين هورمون را دريافت کرده بودند، زمان کمتري را تا پيش از گزارش کردن نتايج خود صرف ميکردند. براي آنهايي که هورمون دريافت کردند، متوسط زمان پاسخدهي 2.22 ثانيه بود، در حالي که اين زمان براي کساني که دارونما دريافت ميکردند 2.86 ثانيه بود.
اما آزمايشهاي بيشتر نشان دادند که اگر دروغ فقط در مورد علايق فرد باشد و ربطي به گروه نداشته باشد، افزايش سطح اکسيتوسين تفاوت چنداني را در دروغگويي نشان نميدهد.
شائول شالوي از دانشگاه بن-گوريون و کارستن درو از دانشگاه آمستردام در گزارش خود نوشتهاند: «شايد انسانها براي مراقبت و ارتقاي سطح زندگي ديگران حقيقت را زير پا بگذارند و رفتاري غير اخلاقي از خود بروز دهند. ما در مقاله خود، ارتباط چنين تمايلاتي را با اکسيتوسين نشان ميدهيم. اين هورمون يک نوروپپتيد است که براي اثري که در تقويت پيوستگي و ارتباط با ديگران ميگذارد، شهرت يافته است».
در واکنش به اين تحقيق، سوزان کوئيليام، روانشناس ارتباطات ميگويد که نتايج اين تحقيق او را شگفت زده نکرده است: «عشق همه را تسخير ميکند، و گاهي اوقات حتي قوانين اخلاقي را در هم ميشکند. اگر شما اين تجربه شگفت آور را داشتهايد، ميتوانيد از آن شخص ديگر نيز محافظت کنيد. اما دروغ گفتن مکرر، حتي اگر از همسر يا گروهي که شما در آن هستيد محافظت کند، کار غير عاقلانهاي است. اگر معشوق شما ببيند که شما دروغ ميگوييد (حتي اگر ببيند که کاري که ميکنيد عموما به نفع او تمام ميشود) زماني ميرسد که ديگر به شما اعتماد نخواهد کرد. اين درست شبيه ان است که معشوق شما فرد ديگري را ترک کرده باشد تا با شما باشد، در اين صورت هميشه اين احتمال وجود خواهد داشت که براي اينکه با شخص ديگري باشد، شما را نيز ترک کند».