نسخه چاپی
ارسال به دوستان
شرايط امسال روحاني از نظر زيباکلام
ايسنا: صادق زيباکلام در قانون نوشت: در سپهر سياسي ايران، سه محور اساسي را من در سال 93 پيش‌بيني مي‌کنم. دو محور مربوط به دولت و يک محور نيز مربوط به مخالفان دولت، يعني اصولگرايان است. دو محور مرتبط با دولت عبارت است از پيشبرد موفقيت‌آميز مذاکرات هسته‌اي و بيرون آوردن کشور از بحران هسته‌اي که ظرف ده سال گذشته به آن دچار بوديم. محور دوم دولت روحاني در حقيقت مسئله اقتصاد خواهد بود که البته اين دو محور به نوعي با يکديگر نيز مرتبط است.
ارتباط اين دو محور به اين دليل است که يقينا حل بحران هسته‌اي و عبور کشور از اين بحران طبيعي است که روي اقتصاد نيز هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت تاثير بسزايي خواهد داشت و اگر خداي ناکرده تلاش‌هاي دولت روحاني به نتيجه نرسد و به هر دليلي بحران و بن‌بست هسته‌اي همچنان ادامه پيدا کند در آن صورت فکر نمي‌کنم دولت در زمينه بهبود وضعيت اقتصادي توان انجام عمل خاصي را داشته باشد. به عبارت ديگر بهبود وضع اقتصادي يقينا در گرو حل بحران هسته‌اي هست، بنابراين در ماه‌هاي پيش‌رو مهم‌ترين دغدغه دولت يازدهم ادامه حل پرونده هسته‌اي و به تبع آن بهبود وضعيت اقتصادي است.
آنچه مربوط به مخالفان دولت مي‌شود که در اينجا منظورم مشخصا اصولگرايان است. اصولگرايان در واقع بيشترين مخالفت و مقابله را در حوزه فرهنگي در برابر دولت انجام خواهند داد. بيشترين فشار اين طيف بر روي وزارت ارشاد، رسانه‌ها، مطبوعات و سايت‌هاي مستقل خواهد آمد و همه اين‌ها تحت عنوان اين است که امسال بايد در زمينه هاي فرهنگي گام هاي متناسبي برداشته شود، مخالفان دولت تلاش زيادي خواهند کرد که اين فضاي بالنسبه بازي را که بعد از انتخابات سال گذشته در کشور به‌وجود آمده است با عنوان اين‌که امسال سال فرهنگ است و بايد تغيير و تحولات فرهنگي به‌وجود آيد، جلوي بازتر شدن فضاي سياسي کشور را بگيرند اما بعيد به نظر مي‌رسد که اصولگرايان بتوانند موفقيت خاصي را بدست بياورند، چرا که اگر آقاي روحاني بتواند مسئله هسته‌اي را با موفقيت پشت سر بگذارد، قطعا وضع اقتصادي بهتر خواهد شد و اين باعث مي‌شود که آقاي روحاني دست بازتر و قوي‌تري نيز در داخل داشته باشد در نتيجه مخالفان دولت خيلي نتوانند از نظر فرهنگي فشار بياورند و فضاي سياسي کشور را محدودتر کنند يا مانند دوره دوم آقاي احمدي‌نژاد و حدفاصل سال 88 تا 92 که فضاي کشور امنيتي شده بود. يقينا اصولگرايان تلاش خواهند کرد جدا از محدوديتي که براي آزادي‌هاي سياسي به‌وجود مي‌آورند، فضا را نيز به‌سمت امنيتي تر شدن ببرند ولي معتقدم که در هر دو مورد تلاش آن‌ها نا موفق و بي‌فايده خواهد بود.
ارتباط اين دو محور به اين دليل است که يقينا حل بحران هسته‌اي و عبور کشور از اين بحران طبيعي است که روي اقتصاد نيز هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت تاثير بسزايي خواهد داشت و اگر خداي ناکرده تلاش‌هاي دولت روحاني به نتيجه نرسد و به هر دليلي بحران و بن‌بست هسته‌اي همچنان ادامه پيدا کند در آن صورت فکر نمي‌کنم دولت در زمينه بهبود وضعيت اقتصادي توان انجام عمل خاصي را داشته باشد. به عبارت ديگر بهبود وضع اقتصادي يقينا در گرو حل بحران هسته‌اي هست، بنابراين در ماه‌هاي پيش‌رو مهم‌ترين دغدغه دولت يازدهم ادامه حل پرونده هسته‌اي و به تبع آن بهبود وضعيت اقتصادي است.
آنچه مربوط به مخالفان دولت مي‌شود که در اينجا منظورم مشخصا اصولگرايان است. اصولگرايان در واقع بيشترين مخالفت و مقابله را در حوزه فرهنگي در برابر دولت انجام خواهند داد. بيشترين فشار اين طيف بر روي وزارت ارشاد، رسانه‌ها، مطبوعات و سايت‌هاي مستقل خواهد آمد و همه اين‌ها تحت عنوان اين است که امسال بايد در زمينه هاي فرهنگي گام هاي متناسبي برداشته شود، مخالفان دولت تلاش زيادي خواهند کرد که اين فضاي بالنسبه بازي را که بعد از انتخابات سال گذشته در کشور به‌وجود آمده است با عنوان اين‌که امسال سال فرهنگ است و بايد تغيير و تحولات فرهنگي به‌وجود آيد، جلوي بازتر شدن فضاي سياسي کشور را بگيرند اما بعيد به نظر مي‌رسد که اصولگرايان بتوانند موفقيت خاصي را بدست بياورند، چرا که اگر آقاي روحاني بتواند مسئله هسته‌اي را با موفقيت پشت سر بگذارد، قطعا وضع اقتصادي بهتر خواهد شد و اين باعث مي‌شود که آقاي روحاني دست بازتر و قوي‌تري نيز در داخل داشته باشد در نتيجه مخالفان دولت خيلي نتوانند از نظر فرهنگي فشار بياورند و فضاي سياسي کشور را محدودتر کنند يا مانند دوره دوم آقاي احمدي‌نژاد و حدفاصل سال 88 تا 92 که فضاي کشور امنيتي شده بود. يقينا اصولگرايان تلاش خواهند کرد جدا از محدوديتي که براي آزادي‌هاي سياسي به‌وجود مي‌آورند، فضا را نيز به‌سمت امنيتي تر شدن ببرند ولي معتقدم که در هر دو مورد تلاش آن‌ها نا موفق و بي‌فايده خواهد بود.
