یک نماینده مجلس:رسايي واقعا دلش به حال مملكت ميسوزد؟
عباس قائد رحمت، نماينده مردم در مجلس نهم شوراي اسلاميبا انتقاد از عملكرد برخي گروههاي سياسي در شرايط كنوني كشور با مشكلات موجود، ورود برخي نمايندگان به چنين مسائلي را نابجا دانست و هيات رئيسه مجلس را در اين راستا مقصر خواند. اين عضو هيات رئيسه كميسيون اجتماعي در گفتوگو با روزنامه قانون ، اتفاقي كه روز گذشته در خصوص سوال رسايي از زنگنه در مجلس رخ داد را مصداق بارز سياسي كاري خواند و به گروههاي سياسي توصيه كرد زمان ديگري را براي عقده گشايي انتخاب كنند. در ادامه گفتوگوي قائيد رحمت با «قانون» را بخوانيد؛
موضوع جنجالي كه روز گذشته در مجلس ايجاد شد از كجا كليد خورد؟
گويا زنگنه، وزير نفت در يك جلسه كه محفلي رسميو رسانه اي نبوده، نقل قولي را از يكي از وزراي گذشته راجع به مطالبات ما از كشورهاي خليج فارس عنوان ميكند و در خصوص نحوه مطالبه كردن حق ايران از اين كشور سخن ميگويد. بعضي ميگويند اين وزير خواهش كرده، بعضي ميگويند محكم ايستاده و حق ايران را گرفته است. اما آنچه حائز اهميت بوده اين است كه رسايي عنوان ميكند وقتي اين موضوع به روحاني انتقال داده شده، او ناراحت شده و به خاطر ضعف كشورمان در مقابل يك كشور ديگر گريه كرده است.
پس از اينكه وزير نفت به سوالات سه نماينده پاسخ داد، جنجال ديگري ايجاد شد كه مجلس را برآشفت. اعتراض نمايندگان در اين مقطع چه دليلي داشت؟ آيا اين اعتراض دير هنگام صورت نگرفت؟
انتقاد ما نيز به هيات رئيسه مجلس همين بود. اينكه نبايد اصلا اين سوال در صحن علني مجلس مطرح ميشد. صحن مجلس جاي اين سياسي كاريها نيست. سوال كنندگان و تخريب كنندگان وزير هيچ مستنداتي براي اظهاراتشان نداشتند. من پيش از اين نيز بارها در مصاحبههاي خود اعلام كردم كه آيا امروز مشكل ما اين است كه بتوانيم به اين نقل قولها بپردازيم كه بخش اعظميهم اساس ثابت و درست و صحيحي نداشته باشد. آيا رسايي واقعا دلش به حال اين مملكت ميسوزد، جوانان بيكار را نميبينيد كه با موج ميليوني آن مواجه هستيم. جواناني كه به دانشگاه فرستاديم و چند سال آنها را بالا برديم و اكنون هرسال يك ميليون به جمعيت اين جوانان بيكار و تحصيلكرده اضافه ميشود. آيا بايد به جاي اينكه وقت مجلس و دولت و مردم را به اين مسائل مهم اختصاص دهيم، به دعوا و انتقامگيري برخي آقايان بپردازيم.
آيا مجلس سازوكاري ندارد كه از ورود اين حاشيه سازيها و جنجالها به صحن علني جلوگيري كند؟
اين اتفاق سابقه اي هم در دولت قبل داشت كه مجلس تبديل به صحنه انتقامگيري سياسي تبديل شد. هيات رئيسه بر اساس اصل 88 قانون اساسي ميتواند از وظايف وزير يا رئيس جمهور سوال كند كه اين سوال به دو قسم است، تخصصي و عمومي. هيات رئيسه در اين مورد تشخيص داده بود كه سوال جزو وظايف عمومياست اما اكثريت مجلس با اين موضوع موافق نبودند و واكنش نشان دادند. من به شخصه در همان زمان اعتراض كردم و بسيار مخالف اتفاقي كه افتاد، بودم. زيرا معتقدم پيش از اينكه موضوع به صحن برسد ، هيات رئيسه بايد مسئله را بررسي كرده و حلو فصل ميكرد.
در حاليكه تعداد زيادي از نمايندگان اصرار به راي گيري داشتند، رسايي از حربه اي سياسي استفاده كرد و ضمن متهم كردن زنگنه به دروغگويي از راي نمايندگان گريخت. آيا در اين شرايط هيات رئيسه تصميم درستي اتخاذ كرد؟
پاسخهاي وزير نفت انصافا صحبتهاي منطقي و متين بود و رسايي كه فضاي مجلس را عليه خود و همراهانش ميدانست با شگردي غير اخلاقي قضيه را فيصله داد. از آنجايي كه رسايي و دو سوال كننده ديگر ميدانستند نمايندگان زيادي موافق صحبتهاي زنگنه بودند و او قطعا راي بسيار بالايي ميآورد ، از رسيدن به مرحله راي گيري اجتناب كرد و با شگردي به دور از اخلاق عنوان كرد حالا كه زنگنه اعتراف كرد دروغ گفته من قانع شدم. اين در حاليست كه وزير نفت بارها در صحبتهاي خود اعلام كرد كه چنين حرفهايي را نگفته و هيچ دروغي هم بيان نكرده است.
از آغاز دولت يازدهم ، برخي گروههاي تندرو اقدام به ايجاد فضاهاي تنش زا كرده اند كه اتفاق روز گذشته بارزترين نمونه آن بود، آيا اين اتفاقات خلاف وعده اي كه در آغاز اين دولت ميان قواي سه گانه منعقد شده، نيست؟
دولت يازدهم اعلام كرد كه فارغ از جناح بنديهاي سياسي عمل خواهد كرد و هم وغم خود را بر حل مشكلات مردم ميگذارد. اما اكنون شاهد سياسي كاريهايي هستيم كه مجلس و دولت را از اهداف خود دور ميكند. اين سياسي كاريها جز اينكه كشور را به عقب بيندازد و حساس ترين و طلايي ترين لحظات مجلس و دولت را بگيرد ، چيزي در پي ندارد. رسايي اسم اين را دفاع از عزت ملي ميگذارد! بر فرض رسانههاي غربي هم اشتباهاتي را نوشتهاند، رسايي بهتر بود خودش هم كه رسانه دارد اعلام ميكرد اينطور نيست و وحدت ملي را ترويج ميكرد، چراكه پيش از اين بلوا، تعداد محدودي اين مطالب را يا شنيده بودند، اما با مطرح شدن آن در صحن علني مجلس براي مدت زمان مشخصي خوراك رسانههاي دنيا شد. بنابراين به جرات ميگويم كار رسايي اشتباه بود و اين دست سوالات بايد در هيات رئيسه حل و فصل شود تا ما سوالات اساسي كه مورد نياز مملكت و جوانان است را بررسي كنيم.
به اعتقاد شما طرح اين سوال و تخريب وزير نفت از سوي رسايي ، فقط به اين فرد و دو سوال كننده همراه وي مربوط ميشود يا اينكه طيف و گروه و تشكلي سياسي اين رفتارها و اقدامات را هدايت ميكنند؟
طبيعتا احزاب، گروهها و تشكلها حق قانوني دارند كه فعاليت كنند، اما اينكه يك گروهي بخواهند سياسي كاري كنند آنهم در فضاي مجلس، پذيرفته نيست. اين مورد از مصداقهاي بارز سياسي كاري بود و مبنايي نداشت. مردم و كشور بايد تاوان اين سياسيكاريها را بدهند. احزاب و گروههاي دنبال فعاليتهاي سياسي خودشان هستند. ما نيز فعاليت سياسي سالم را تاييد ميكنيم، اما فعاليتهاي ناسالم كه به دنبال صرفا سياسيكاري باشد قبول نداريم. افراط و تفريط را از هر طرف رد ميكنيم. فرق نميكند هر كس كه بخواهد اصول قانون اساسي، ولايت فقيه و مشكلات مردم و مصالح مردم را مد نظر قرار ندهد، از اين دايره خارج است و اينها افراط و تفريط تلقي ميشود.
موضوع جنجالي كه روز گذشته در مجلس ايجاد شد از كجا كليد خورد؟
گويا زنگنه، وزير نفت در يك جلسه كه محفلي رسميو رسانه اي نبوده، نقل قولي را از يكي از وزراي گذشته راجع به مطالبات ما از كشورهاي خليج فارس عنوان ميكند و در خصوص نحوه مطالبه كردن حق ايران از اين كشور سخن ميگويد. بعضي ميگويند اين وزير خواهش كرده، بعضي ميگويند محكم ايستاده و حق ايران را گرفته است. اما آنچه حائز اهميت بوده اين است كه رسايي عنوان ميكند وقتي اين موضوع به روحاني انتقال داده شده، او ناراحت شده و به خاطر ضعف كشورمان در مقابل يك كشور ديگر گريه كرده است.
پس از اينكه وزير نفت به سوالات سه نماينده پاسخ داد، جنجال ديگري ايجاد شد كه مجلس را برآشفت. اعتراض نمايندگان در اين مقطع چه دليلي داشت؟ آيا اين اعتراض دير هنگام صورت نگرفت؟
انتقاد ما نيز به هيات رئيسه مجلس همين بود. اينكه نبايد اصلا اين سوال در صحن علني مجلس مطرح ميشد. صحن مجلس جاي اين سياسي كاريها نيست. سوال كنندگان و تخريب كنندگان وزير هيچ مستنداتي براي اظهاراتشان نداشتند. من پيش از اين نيز بارها در مصاحبههاي خود اعلام كردم كه آيا امروز مشكل ما اين است كه بتوانيم به اين نقل قولها بپردازيم كه بخش اعظميهم اساس ثابت و درست و صحيحي نداشته باشد. آيا رسايي واقعا دلش به حال اين مملكت ميسوزد، جوانان بيكار را نميبينيد كه با موج ميليوني آن مواجه هستيم. جواناني كه به دانشگاه فرستاديم و چند سال آنها را بالا برديم و اكنون هرسال يك ميليون به جمعيت اين جوانان بيكار و تحصيلكرده اضافه ميشود. آيا بايد به جاي اينكه وقت مجلس و دولت و مردم را به اين مسائل مهم اختصاص دهيم، به دعوا و انتقامگيري برخي آقايان بپردازيم.
آيا مجلس سازوكاري ندارد كه از ورود اين حاشيه سازيها و جنجالها به صحن علني جلوگيري كند؟
اين اتفاق سابقه اي هم در دولت قبل داشت كه مجلس تبديل به صحنه انتقامگيري سياسي تبديل شد. هيات رئيسه بر اساس اصل 88 قانون اساسي ميتواند از وظايف وزير يا رئيس جمهور سوال كند كه اين سوال به دو قسم است، تخصصي و عمومي. هيات رئيسه در اين مورد تشخيص داده بود كه سوال جزو وظايف عمومياست اما اكثريت مجلس با اين موضوع موافق نبودند و واكنش نشان دادند. من به شخصه در همان زمان اعتراض كردم و بسيار مخالف اتفاقي كه افتاد، بودم. زيرا معتقدم پيش از اينكه موضوع به صحن برسد ، هيات رئيسه بايد مسئله را بررسي كرده و حلو فصل ميكرد.
در حاليكه تعداد زيادي از نمايندگان اصرار به راي گيري داشتند، رسايي از حربه اي سياسي استفاده كرد و ضمن متهم كردن زنگنه به دروغگويي از راي نمايندگان گريخت. آيا در اين شرايط هيات رئيسه تصميم درستي اتخاذ كرد؟
پاسخهاي وزير نفت انصافا صحبتهاي منطقي و متين بود و رسايي كه فضاي مجلس را عليه خود و همراهانش ميدانست با شگردي غير اخلاقي قضيه را فيصله داد. از آنجايي كه رسايي و دو سوال كننده ديگر ميدانستند نمايندگان زيادي موافق صحبتهاي زنگنه بودند و او قطعا راي بسيار بالايي ميآورد ، از رسيدن به مرحله راي گيري اجتناب كرد و با شگردي به دور از اخلاق عنوان كرد حالا كه زنگنه اعتراف كرد دروغ گفته من قانع شدم. اين در حاليست كه وزير نفت بارها در صحبتهاي خود اعلام كرد كه چنين حرفهايي را نگفته و هيچ دروغي هم بيان نكرده است.
از آغاز دولت يازدهم ، برخي گروههاي تندرو اقدام به ايجاد فضاهاي تنش زا كرده اند كه اتفاق روز گذشته بارزترين نمونه آن بود، آيا اين اتفاقات خلاف وعده اي كه در آغاز اين دولت ميان قواي سه گانه منعقد شده، نيست؟
دولت يازدهم اعلام كرد كه فارغ از جناح بنديهاي سياسي عمل خواهد كرد و هم وغم خود را بر حل مشكلات مردم ميگذارد. اما اكنون شاهد سياسي كاريهايي هستيم كه مجلس و دولت را از اهداف خود دور ميكند. اين سياسي كاريها جز اينكه كشور را به عقب بيندازد و حساس ترين و طلايي ترين لحظات مجلس و دولت را بگيرد ، چيزي در پي ندارد. رسايي اسم اين را دفاع از عزت ملي ميگذارد! بر فرض رسانههاي غربي هم اشتباهاتي را نوشتهاند، رسايي بهتر بود خودش هم كه رسانه دارد اعلام ميكرد اينطور نيست و وحدت ملي را ترويج ميكرد، چراكه پيش از اين بلوا، تعداد محدودي اين مطالب را يا شنيده بودند، اما با مطرح شدن آن در صحن علني مجلس براي مدت زمان مشخصي خوراك رسانههاي دنيا شد. بنابراين به جرات ميگويم كار رسايي اشتباه بود و اين دست سوالات بايد در هيات رئيسه حل و فصل شود تا ما سوالات اساسي كه مورد نياز مملكت و جوانان است را بررسي كنيم.
به اعتقاد شما طرح اين سوال و تخريب وزير نفت از سوي رسايي ، فقط به اين فرد و دو سوال كننده همراه وي مربوط ميشود يا اينكه طيف و گروه و تشكلي سياسي اين رفتارها و اقدامات را هدايت ميكنند؟
طبيعتا احزاب، گروهها و تشكلها حق قانوني دارند كه فعاليت كنند، اما اينكه يك گروهي بخواهند سياسي كاري كنند آنهم در فضاي مجلس، پذيرفته نيست. اين مورد از مصداقهاي بارز سياسي كاري بود و مبنايي نداشت. مردم و كشور بايد تاوان اين سياسيكاريها را بدهند. احزاب و گروههاي دنبال فعاليتهاي سياسي خودشان هستند. ما نيز فعاليت سياسي سالم را تاييد ميكنيم، اما فعاليتهاي ناسالم كه به دنبال صرفا سياسيكاري باشد قبول نداريم. افراط و تفريط را از هر طرف رد ميكنيم. فرق نميكند هر كس كه بخواهد اصول قانون اساسي، ولايت فقيه و مشكلات مردم و مصالح مردم را مد نظر قرار ندهد، از اين دايره خارج است و اينها افراط و تفريط تلقي ميشود.