کد خبر: ۳۴۵۵۷
تاریخ انتشار: ۳۰ فروردين ۱۳۹۳ - ۰۹:۱۵
printنسخه چاپی
sendارسال به دوستان
تعداد بازدید: ۴۶۳

درباره "تيک عصبي" چه مي دانيد؟

سير تيک‌ها نوساني است؛ گاهي تشديد مي‌شوند بعضي اوقات نيز کاهش پيدا مي‌کنند حتي گاهي اوقات ممکن است براي مدتي خاموش شوند.

مهدي تهراني‌دوست اظهار داشت: طبق تحقيق، تيک‌هاي عصبي به حرکات يا رفتارهاي تکراري گفته مي‌شود که به صورت غيرارادي در بخش‌هاي مختلفي از بدن بروز پيدا مي‌کند.

فوق تخصص روانپزشکي کودک و نوجوان گفت: گاهي اين تيک‌ها خيلي ساده است مثلاً حرکاتي به صورت چشمک‌ زدن در چشم ايجاد مي‌شود يا حرکاتي در صورت، گردن، دست يا پا بروز پيدا مي‌کند.

عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران ادامه داد: گاهي تيک‌ها ممکن است به صورت رفتارهاي پيچيده‌تري خود را نشان بدهند مانند لمس کردن، بوييدن يا پريدن که در بسياري موارد براي خود فرد يا اطرافيان ممکن است ناراحتي ايجاد کند.

تهراني‌دوست افزود: گاهي تيک به صورت صداهاي خاصي بروز پيدا مي‌کند که در اين صورت تيک‌هاي صوتي خواهيم داشت.

فوق تخصص روانپزشکي کودک و نوجوان بيان داشت: تيک‌هاي صوتي به صورت تيک‌هاي ساده هستند، سرفه‌هاي مکرر، سينه صاف کردن و بيني بالا کشيدن به صورت تکراري يا غيرارادي از جمله تيک‌هاي صوتي هستند.

عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران در ادامه گفت: تيک‌هاي صوتي مي‌توانند به صورت بروز کلمات يا عبارت‌هاي ناهنجار نيز ديده شوند.

وي گفت: چرا که فرد در زمان تيک، تحت اختيار خود نيست و کلمات و عبارات ناهنجار بي‌اراده از دهانش خارج مي‌شود.

تهراني‌دوست در مجموع تيک‌ها را به صورت حرکتي و صوتي دانست و گفت: تغييرات يکسري از مواد شيميايي موجود در مغز منجر به اين حرکات غيرارادي تکراري مي‌شود.

فوق تخصص روانپزشکي کودک و نوجوان، عوامل رواني مانند استرس، اضطراب يا عوامل فيزيولوژيک مانند خستگي، بدخوابي يا در واقع کار زيادي را در تشديد اين حرکات و تيک‌ها مؤثر دانست.

تهراني‌دوست ادامه داد: سير تيک‌ها نوساني است؛ گاهي تشديد مي‌شوند بعضي اوقات نيز کاهش پيدا مي‌کنند حتي گاهي اوقات ممکن است براي مدتي خاموش شوند.

عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران گفت: بعضي اوقات تيک‌ها به طور موقت در کودک بروز پيدا مي‌کنند که ما تيک گذرا خواهيم داشت.

تهراني دوست گفت: تيکهاي گذرا نياز به درمان خاصي ندارند فقط بايد والدين متوجه باشند که اين حرکات، حرکات غيرارادي است و نمي‌توان با تهديد، اين حرکات را کم کرد. وي ادامه داد: در بسياري موارد توبيخ و تنبيه باعث افزايش تيک مي‌شود.

فوق تخصص روانپزشکي کودک و نوجوان بي‌توجه بودن و بي‌تفاوتي نسبت به عملکرد بچه‌ها را در کاهش اين امر مؤثر دانست و گفت: در مواردي که تيک طولاني‌مدت شود نياز به درمان دارويي است که تحت نظر روانپزشک اين داروها براي مدتي تجويز مي‌شود تا تيک کاهش پيدا کند.

تهراني‌دوست در مورد اينکه کدام نوع از تيک‌ها نياز به درمان دارند گفت: البته همه تيک‌ها نياز به درمان پيدا مي‌کنند که در اين رابطه مدت بروز تيک و شدت آن مهم است.

وي گفت: اگر تيک بيشتر از ۶ ماه طول بکشد يا شدتش به حدي باشد که مانع از انجام کارهاي روزمره فرد شود يا در جايي از بدن فرد باشد که رفتار او را مختل سازد يا حرکات تيک آن قدر شديد باشد که فرد را ناراحت سازد مسلماً نياز به درمان پيدا مي کند.

فوق تخصص روانپزشکي کودک و نوجوان ادامه داد: البته تيک‌هايي هست که اگر موقت هم نباشد ممکن است با درمان کمتر شده و از بين بروند و هر از گاهي خود را نشان دهند که اين تيک‌ها معمولاً تا سنين 17-18 سالگي کاهش پيدا مي‌کند؛ پس جاي نگراني نيست.

عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران افزود: در موارد بسيار نادر تيک‌هايي که درمان نشوند ممکن است تا سنين بزرگسالي هم ادامه پيدا کنند.