پس لرزه های طرح ضد اینترنت مجلس/ در مجلس انقلابی کسی نیست از ایجاد این میزان نارضایتی بترسد؟

علیرضا زاکانی رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در توییتی در این باره نوشت: مدیریت فضای مجازی در همه جهان خصوصاً ایران حیاتی است و تعارضی با بهره مندی از مواهب آن ندارد. 

فیلترینگ بیراهه‌ای است که حکایت از بی‌اطلاعی از فضای مجازی سایبر دارد.

مصوبه مجلس طبق اصل ۱۸۵ آغاز بررسی های عمیق تر کارشناسی و گفتگو با فعالان عرصه در تضمین حقوق کاربران است.

اقناع افکار عمومی ضروری است.

اصلاح ساختار بودجه در اولویت دولت‌آینده باشد

همچنین بنا به گزارش ایلنا مهدی طغیانی در خصوص طرح صیانت از فضای مجازی اظهار داشت: طرح‌هایی که با زندگی تعداد زیادی از مردم سرکار دارد باید مثل همه طرح‌های دیگر در صحن مجلس پیگیری شوند، درست است که اصل ۸۵ هم یک رویه قانونی و طبق آئین‌نامه است اما معتقدم بهتر بود که در صحن بررسی شود. 

وی افزود: شبکه‌های اجتماعی داخلی و خارجی باید درباره خسارت‌هایی که به افراد و زندگی مردم وارد می‌شود، پاسخگو باشند. در همه کشورها همینگونه است، به طور مثال در کشور ترکیه مدتی قبل یکی از شرکت‌هایی که ارائه دهنده خدمات شبکه‌های اجتماعی بود را جریمه کردند. بنابراین باید راه مناسب برخورد با این شبکه‌های اجتماعی را اتخاذ و در طرح گنجاند اما اینکه ما یک اپلیکیشن را رها کنیم تا هر کاری که خواست انجام دهد و اگر کسی زیان دید هم دستمان به آن نرسد و بگوییم چاره‌ای نیست هم درست نیست. اصل طرح درست است اما اینکه به چه صورت در نظام قانون‌گذاری و تقنینی قرار گیرد، باید در مجلس بحث شود. 

نماینده مجلس یازدهم در پاسخ به سوالی در خصوص آینده برجام با بیان اینکه دولت بعد می‌آید و برجام را به نتیجه می‌رساند، اظهار داشت: پیش از همه این‌ها دولت آینده باید روی ساختار بودجه کار کند، ما در این چند سال شعار اصلاح ساختار بودجه را می‌دادیم که البته در مجلس نیز قانون آن تصویب و تقدیم شورای نگهبان شده است اما این دوازده ماده یک گام کوچک در این زمینه است. 

وی درباره اینکه بودجه سال آینده باید انقباضی یا انبساطی و توسعه‌ای بسته شود، خاطرنشان کرد: با این همه هزینه‌هایی که در بودجه می‌تراشیم، قطعا کسری می‌آوریم و هر چقدر هم منابع اضافه کنیم، مصارف بیشتری خواهد داشت. اصلاح ساختار بودجه، اصلاح نظام هزینه‌کرد کشور و نیز اصلاح نظام درآمدی کشور مثل مباحث مالیاتی و منابع درآمدسازی دیگر از جمله معادن و غیره است. قبل از اینکه به این فکر کنیم که بودجه انقباضی یا انبساطی باشد باید ساختار آن را درست کنیم که کسری نیاوریم و بعد به سراغ مسائل دیگر برویم.

در مجلس انقلابی کسی نیست از ایجاد این میزان نارضایتی بترسد؟

همچنین محمدرضا جلائی‌پور، فعال سیاسی اصلاح طلب در کانال تلگرامی خود نوشت:

طرح ترسناک، پرآسیب و غیرکارشناسانهٔ «صیانت از فضای مجازی» (بخوانید محدودسازی اینترنت) در حالی در جلسهٔ غیرعلنی مجلس انقلابی تصویب و به کمیسیون ویژه فرستاده شد (و با توجه به ریاست عضو ارشد جبههٔ پایداری در آنجا هم قاعدتا تصویب خواهد شد) که در روزهای گذشته:

 ۵۵۰ هزار شهروند ایران طومار درخواست عدم تصویب آن را امضا کرده‌بودند  (پرامضاترین کارزار آنلاین ایرانیان در سال‌های گذشته. این عدد بیش از رایی است که هر یک از ۲۶۰ نمایندهٔ این مجلس آورده‌اند. در بریتانیا پارلمان موظف است موضوع طومارهای بالای ۱۰۰ هزار امضا را رسما در دستور قرار دهد)

 ۴۵ کسب و کار آنلاین بزرگ ایران (در واقع همهٔ بازیگران اصلی اکوسیستم آنلاین و استارتاپی ایران) به آن اعتراض کردند (همراهی این گستره از شرکت‌های موثر در یک اعتراض مدنی بی‌سابقه است)

 ۷۱ درصد ایرانیان از واتس‌اپ، ۵۳ درصد ایرانیان از اینستاگرام و ۴۰ درصد ایرانیان از تلگرام استفاده می‌کنند و میلیون‌ها ایرانی به سرویس‌های مختلف گوگل (از جیمیل و گوگل‌مپ تا یوتیوب) وابسته‌اند و چهار ماه دیگر استفاده از همه طبق مصوبهٔ امروز مجلس غیرقانونی می‌شود (این درصدهای بسیار بالا حتی بعضا به نسبت کشورهای اروپایی بالاتر است)

 بیش از دو میلیون شغل وابسته به پلتفرم اینستاگرام و پیام‌رسان‌هایی است که بعد از اجرای این طرح غیرقانونی می‌شوند

 تعدادی از حقوق‌دانان کشور تاکید کردند که این طرح ناقض اصول ٩، ٢٨، ۶٠، ٧۵ و ١۵۶ قانون اساسی است

 در رسانه‌های اجتماعی صدها هزار کاربر به تصویب آن اعتراض کردند (فقط یکی از ویدیوهای اعتراضی به آن در اینستاگرام هفت میلیون بار دیده شده است)

 علاوه بر وزارت ارتباطات، تقریبا همهٔ کارشناسان معتبر ارتباطات و کسب‌وکارهای آنلاین و فضای مجازی یک‌پارچه مخالف تصویب این طرح بودند

 طیف گسترده‌ و کم‌سابقه‌ای از احزاب و نیروهای سیاسی و رسانه‌ها (از تحول‌خواه و اصلاح‌طلب و میانه‌رو تا اصولگرا، حتی «قرارگار سایبری عمار») با تصویب آن مخالفت علنی و صریح کردند.

 سازمان نظام صنفی یارانه‌ای کشور (نصر) و انجمن‌های صنفی مرتبط با اینترنت با آن مخالفت کردند.

این میزان و گستردگی مخالفت با یک طرح، هم در میان عموم شهروندان، هم در میان نهادهای مدنی و صنفی و کسب‌وکارهای مرتبط و هم در میان کارشناسان و نیروهای سیاسی و رسانه‌ها، کم‌سابقه است، اگر نه بی‌سابقه. این‌که علی‌رغم این مخالفت گسترده و این‌که جامعهٔ ایران صدایش را در مخالفت با این طرح در این حد بلند کرد مجلس آن را تصویب کرد، نشانه‌ای است تاسف‌بار و روشن از کر بودن گوشِ مجلس انقلابی، لجبازی خطرناک با جامعه و احساس استغنا از جلب نظر شهروندان و ذی‌نفعان (آن‌هم در شرایط تداوم تحریم شدید و وضعیت قرمز کرونا و اعتراضات خوزستان و ...). مصوبهٔ مجلس هیچ نسبتی با ارادهٔ عمومی شهروندان ندارد. در مجلس انقلابی کسی نیست که از ایجاد این میزان نارضایتی بترسد؟