نسخه چاپی
ارسال به دوستان
تاثیر بحران اوکراین بر مذاکرات ایران و 1+5 چیست؟
مهلت شش‌ماهه مذاكرات برای دستيابی به توافق بلندمدت بر سر برنامه هسته‌ای ایران به نیمه راه رسیده و درحالیكه هر دو طرف نسبت به رسيدن به چنین توافقی خوش‌بین هستند، مسایل تاكتیكی، استراتژیك و چالش‌های سیاسی داخلی امكان توافق جامع را محدود کرده است.
گالف نیوز نوشت: مهلت شش‌ماهه مذاكرات برای دستيابی به توافق بلندمدت بر سر برنامه هسته‌ای ایران به نیمه راه رسیده و درحالیكه هر دو طرف نسبت به رسيدن به چنین توافقی خوش‌بین هستند، مسایل تاكتیكی، استراتژیك و چالش‌های سیاسی داخلی امكان توافق جامع را محدود کرده است.
به گزارش سرویس بین الملل «تیک» Tik.ir، از نگرانی‌های فزاینده، بحران اوكراین است. این بحران بصورت بالقوه می‌تواند مذاكرات هسته‌ای را پیچیده و اتفاق نظر در توافق را با مشكل مواجه كند. ادامه تلاش‌های روسیه برای حمله به اوكراین بدون شك موجب تحریم‌های بیشتر آمریكا و اتحادیه اروپا خواهد شد. این موضوع ارتباط دیپلماتیك بین قدرت‌های غربی و مسكو را تیره می سازد.
لازمه مذاكرات هسته‌ای موضع متحد بین كشورهای درگیر است. در مذاكرات قبلی ثابت شده كه این مساله ای دشوار است. بالاگرفتن تنش در شرق اوكراین و تضعیف روابط بین آمریكا و اروپای غربی و روسیه، می‌تواند این توازن را بر هم زند و روسیه را به عدم همكاری در مورد آینده فعالیت‌های غنی‌سازی ایران بكشاند.
چنین اقدامی از جانب روسیه، تاثیراتی منفی بر ایران و روسیه و امنیت خاورمیانه خواهد داشت، اما همچنین می‌تواند از هدف سیاست خارجی روسیه، كه سرگئی لاوروف وزیر خارجه این كشور آن را "احیای عدالت تاریخی" در فضای شوروی سابق نامیده است، حمایت كند.
در حالیكه آمریكا، روسیه، چین و اروپا در عدم توانایی ایران برای ساخت سلاح هسته‌ای منافع اشتراك دارند، این منافع به جای اینكه در یك راستا باشد بیشتر همپوشانی دارند. آمریكا، اروپا، كشورهای خلیج فارس، اسرائیل و بیشتر كشورهای خاورمیانه ایران هسته‌ای را یك نگرانی بنیادین می‌دانند، در حالیكه برای روسیه و چین این موضوع مشكل‌ساز اما نهایتا قابل مدیریت است.
پیچیده شدن مذاكرات در واقع نشانگر این است كه مذاكرات با رقابت و دورنمای ژئوپولیتیك منطقه‌ای نامعلومي همراه است. این منطقه درگیر رهبری ناهماهنگ آمریكا، تنش آمریكا با ائتلاف‌ها و شركای سنتی منطقه بر سر وضعیت سوریه، ایران و مصر و فعالیت و نفوذ رو به افزایش روسیه است. همچنین به وضوح شاهد تلاش‌های چین برای تقویت روابط با تامین‌كنندگان انرژی و مقابله اين كشور با نفوذ آمریكا در منطقه هستيم.
این رقابت‌ها خصوصا در بازار دفاعی این منطقه تاثیر بسزایی دارد. بودجه دفاعی خاورمیانه در سال ۲۰۱۳ به میزان ۱۲.۱ درصد افزایش یافت که سریع‌ترین در جهان است. شرکت‌های روسی و کره‌جنوبی در کنار بقیه، در این بازار فعال هستند و خود را برای موقعیت‌های آینده آماده می‌کنند. به عنوان مثال واردات تجهیزات دفاعی عراق از روسیه از ۴۱ میلیون دلار در سال ۲۰۰۹ به ۶۶۶ میلیون دلار در سال ۲۰۱۴ رسید. امسال عراق پنجمین کشور واردکننده تجهیزات دفاعی جهان از روسیه بود. این افزایش خرید از کره‌جنوبی حتی بیشتر هم است. در سال ۲۰۱۵ این رقم به ۸۴۸ میلیون دلار خواهد رسید که عراق را به بزرگترین بازار تجهیزات نظامی کره‌جنوبی تبدیل می‌کند.
در ماه فوریه گزارش شد که بین روسیه و مصر قرارداد ۳ میلیارد دلاری بسته شده كه نمونه‌ای از رقابت تجاری در خاورمیانه است.
رسیدن به یك توافق قابل قبول دوجانبه بر سر مسئله هسته‌ای ایران یكی از حساس‌ترین مسایل جاری جهان است و فارغ از ابعاد توافق، تاثیر بسزایی بر ثبات منطقه و امنیت جهان خواهد داشت. با این وجود، مسیر توافق روزبه‌روز، با وجود رقابت‌ها در خاورمیانه، ائتلاف‌های شكننده و سخت‌تر شدن مسایل داخلی كشورها، باریك‌تر می‌شود.
به گزارش سرویس بین الملل «تیک» Tik.ir، از نگرانی‌های فزاینده، بحران اوكراین است. این بحران بصورت بالقوه می‌تواند مذاكرات هسته‌ای را پیچیده و اتفاق نظر در توافق را با مشكل مواجه كند. ادامه تلاش‌های روسیه برای حمله به اوكراین بدون شك موجب تحریم‌های بیشتر آمریكا و اتحادیه اروپا خواهد شد. این موضوع ارتباط دیپلماتیك بین قدرت‌های غربی و مسكو را تیره می سازد.
لازمه مذاكرات هسته‌ای موضع متحد بین كشورهای درگیر است. در مذاكرات قبلی ثابت شده كه این مساله ای دشوار است. بالاگرفتن تنش در شرق اوكراین و تضعیف روابط بین آمریكا و اروپای غربی و روسیه، می‌تواند این توازن را بر هم زند و روسیه را به عدم همكاری در مورد آینده فعالیت‌های غنی‌سازی ایران بكشاند.
چنین اقدامی از جانب روسیه، تاثیراتی منفی بر ایران و روسیه و امنیت خاورمیانه خواهد داشت، اما همچنین می‌تواند از هدف سیاست خارجی روسیه، كه سرگئی لاوروف وزیر خارجه این كشور آن را "احیای عدالت تاریخی" در فضای شوروی سابق نامیده است، حمایت كند.
در حالیكه آمریكا، روسیه، چین و اروپا در عدم توانایی ایران برای ساخت سلاح هسته‌ای منافع اشتراك دارند، این منافع به جای اینكه در یك راستا باشد بیشتر همپوشانی دارند. آمریكا، اروپا، كشورهای خلیج فارس، اسرائیل و بیشتر كشورهای خاورمیانه ایران هسته‌ای را یك نگرانی بنیادین می‌دانند، در حالیكه برای روسیه و چین این موضوع مشكل‌ساز اما نهایتا قابل مدیریت است.
پیچیده شدن مذاكرات در واقع نشانگر این است كه مذاكرات با رقابت و دورنمای ژئوپولیتیك منطقه‌ای نامعلومي همراه است. این منطقه درگیر رهبری ناهماهنگ آمریكا، تنش آمریكا با ائتلاف‌ها و شركای سنتی منطقه بر سر وضعیت سوریه، ایران و مصر و فعالیت و نفوذ رو به افزایش روسیه است. همچنین به وضوح شاهد تلاش‌های چین برای تقویت روابط با تامین‌كنندگان انرژی و مقابله اين كشور با نفوذ آمریكا در منطقه هستيم.
این رقابت‌ها خصوصا در بازار دفاعی این منطقه تاثیر بسزایی دارد. بودجه دفاعی خاورمیانه در سال ۲۰۱۳ به میزان ۱۲.۱ درصد افزایش یافت که سریع‌ترین در جهان است. شرکت‌های روسی و کره‌جنوبی در کنار بقیه، در این بازار فعال هستند و خود را برای موقعیت‌های آینده آماده می‌کنند. به عنوان مثال واردات تجهیزات دفاعی عراق از روسیه از ۴۱ میلیون دلار در سال ۲۰۰۹ به ۶۶۶ میلیون دلار در سال ۲۰۱۴ رسید. امسال عراق پنجمین کشور واردکننده تجهیزات دفاعی جهان از روسیه بود. این افزایش خرید از کره‌جنوبی حتی بیشتر هم است. در سال ۲۰۱۵ این رقم به ۸۴۸ میلیون دلار خواهد رسید که عراق را به بزرگترین بازار تجهیزات نظامی کره‌جنوبی تبدیل می‌کند.
در ماه فوریه گزارش شد که بین روسیه و مصر قرارداد ۳ میلیارد دلاری بسته شده كه نمونه‌ای از رقابت تجاری در خاورمیانه است.
رسیدن به یك توافق قابل قبول دوجانبه بر سر مسئله هسته‌ای ایران یكی از حساس‌ترین مسایل جاری جهان است و فارغ از ابعاد توافق، تاثیر بسزایی بر ثبات منطقه و امنیت جهان خواهد داشت. با این وجود، مسیر توافق روزبه‌روز، با وجود رقابت‌ها در خاورمیانه، ائتلاف‌های شكننده و سخت‌تر شدن مسایل داخلی كشورها، باریك‌تر می‌شود.
