نسخه چاپی
ارسال به دوستان
آماری جالب از رویارویی تاریخی استیلی و قلعه نویی
در هفته‌ی نخست لیگ برتر در دوره‌ی چهاردهم دو تیم راه‌آهن تهران و استقلال تهران به مصاف هم خواهند رفت که در این میان تقابل حمید استیلی و امیر قلعه‌نوئی به عنوان دو پیشکسوت خوش‌نام سرخ‌آبی‌های پایتخت نکته‌ی قابل‌توجه این دیدار خواهد بود. حمید استیلی به عنوان یکی از پیشکسوتان پرسپولیس تمامی افتخارات فوتبال ایران را فتح کرد و تا سن 37 سالگی فوتبال را دنبال کرد و قهرمانی لیگ برتر را نیز تجربه کرد، هرچند توفیق چندانی در جام باشگاه‌های آسیا نداشت. با این وجود امیر قلعه‌نوئی که هیچ‌گاه موفق نشد در لیگ برتر حضور یابد، درنهایت به علت مصدومیت شدید از ناحیه‌ی زانو در سن 34 سالگی درحالی‌که تمامی افتخارت فوتبال ایران، جز قهرمانی در لیگ برتر را به همراه قهرمانی در جام باشگاه‌های آسیا درو کرد از فوتبال خداحافظی کرد و به عالم مربیگری قدم گذاشت، عالمی که توفیقات بی‌نظیری در آن بدست آورد و راه علی پروین، اسطوره‌ی دوران جوانی خود را پی گرفت و به عنوان پرافتخارترین مربی رقابتی لقب گرفت که هیچ‌گاه موفق به فتح آن نشده بود.
از پرسپولیس به راه آهن با حمید
حمید استیلی که در سال 2000 از خیر کاپیتانی تیم ملی گذشت و بازوبند را در اختیار علی دائی گذاشت، در پرسپولیس در سایه‌ی احمدرضا عابدزاده و افشین پیروانی هیچ‌گاه به بازوبند پرسپولیس نرسید ولی همیشه یکی از پیشکسوتان خوش‌نام پرسپولیس بود که پس از حضور یکی در میان در بهمن با حضورهای کوتاه در القادسیه‌ی کویت و گیلانگ یونایتد در سال 1998 به پرسپولیس بازگشت و شش فصل متوالی در پرسپولیس حضور داشت و در پایان لیگ برتر پس از کسب سه عنوان قهرمانی (یک عنوان در لیگ برتر و دو عنوان لیگ آزادگان) در دوره‌ی چهارم از دنیای فوتبال در سن 37 سالگی خداحافظی کرد.
استیلی در تیم ملی ایران در تمامی تورنمنت‌های معتبر از جمله جام جهانی (1998)، جام ملت‌های آسیا (1992، 1996، 2000) و بازی‌های آسیائی (2000) حضور یافته است و مدال طلای بازی‌های آسیائی را در کارنامه دارد و جز تنها نسلی از فوتبال ایران است که با گل‌های او و مهدی مهدوی‌کیا موفق به کسب پیروزی در جام جهانی شده است.
استیلی که برای آغاز دوران مربیگری خود سال‌ها صبر کرد، در لیگ نهم روی نیمکت استیل‌آذین نشست و تا پایان هفته‌ی سی‌ام این تیم را هدایت کرد و پس از شکست سپاهان (قهرمان لیگ) جای خود را به افشین پیروانی سپرد. در لیگ دهم روی نیمکت شاهین بوشهر نشست و تا پایان هفته‌ی بیست و هفتم این تیم را هدایت کرد و در نهایت جای خود را فیروز کریمی داد تا در نهایت این تیم در رده‌ی چهاردهم جدول قرار گیرد. حمید استیلی در آخرین تجربه‌ی سرمربیگری خود در پرسپولیس دوران کابوس‌واری گذراند و در پایان نیم‌فصل جای خود را به مصطفی دنیزلی داد تا آن پیروزی خاطره‌انگیز سرخ‌پوشان در دربی با هت‌تریک ایمون زائد در 10 دقیقه رقم بخورد.
قلعه‌نوئی؛ پیروزی در خون توست
امیر قلعه‌نوئی در دوران بازیگری در لیگ آزادگان نیزطعم قهرمانی را نچشید و آخرین قهرمانی او به سال 1370 در مسابقات جام باشگاه‌های تهران باز می‌گردد. با این وجود او تمامی عناوین قهرمانی از جمله قهرمانی در جام باشگاه‌های آسیا، قهرمانی در جام قدس، جام حذفی ایران و سوپرجام تهران کسب کرده است. او هیچ عنوان ملی قابل‌توجهی نیز در کارنامه ندارد و هیچ‌گاه به یک بازیکن ملی برجسته تبدیل نشد هرچند در مربیگری رکوردهایی استثنایی را در اختیار دارد.
امیر آمد و به امید روزی که بر جای سلطان بنشیند، ناخودآگاه منصور پورحیدری، پرافتخارترین مربی تاریخ آبی‌پوشان را نیز کنار زد و رفت؛ آن هم در همان سال‌های ابتدایی. با ورق زدن آمار قلعه‌نویی در فوتبال باشگاهی، باید سراسر از رکوردهایی گفت که در این فوتبال بی‌سابقه بوده‌اند، از قهرمانی با 2 تیم مختلف گرفته تا دبل با سپاهان در قهرمانی و هت‌تریک با استقلال که این امر نشان می‌دهد قلعه‌نویی تا چه حد در این مسیر کارکشته است. نکته‌ای که امیر قلعه‌نویی را طبیعتا آزار خواهد داد، کم بودن یک مقام باشگاهی آسیایی در کارنامه اوست تا او را در تاریخ بی‌بدیل سازد. علی پروین در سال 70 جام برندگان جام آسیا را فتح کرد و در تابستان همین سال نیز پورحیدری دومین قهرمانی استقلال در رقابت‌های باشگاهی آسیا را رقم زد. این درحالی است که قلعه‌نویی هیچ توفیق بین المللی در کارنامه‌اش ندارد.
قلعه‌نویی در 6 فصل اخیر لیگ برتر 4 قهرمانی و یک نایب قهرمانی کسب کرده است و این یعنی ثبات شگفت‌انگیز در امر مدیریت در سرمربیگری، یعنی تضمین موفقیت تیم هایی که عطش بالا برای قهرمانی دارند.
آمار رویاروئی‌های استیلی و قلعه نویی ؛ همه چیز برابر است !
لیگ نهم؛ هفته‌ی سیزدهم؛ ورزشگاه فولادشهر؛ سپاهان اصفهان 0-1 استیل‌اذین؛
لیگ نهم؛ هفته‌ی سی‌ام؛ ورزشگاه اکباتان؛ استیل‌آذین 2-1 سپاهان اصفهان؛
لیگ دهم؛ هفته‌ی چهارم؛ ورزشگاه فولادشهر؛ سپاهان اصفهان 1-0 شاهین بوشهر؛
لیگ دهم؛ هفته‌ی بیست و یکم؛ ورزشگاه بهشتی بوشهر؛ شاهین بوشهر 0-0 سپاهان اصفهان؛
لیگ یازدهم؛ هفته‌ی پانزدهم؛ ورزشگاه آزادی؛ پرسپولیس 0-1 تراکتورسازی تبریز؛
از پرسپولیس به راه آهن با حمید
حمید استیلی که در سال 2000 از خیر کاپیتانی تیم ملی گذشت و بازوبند را در اختیار علی دائی گذاشت، در پرسپولیس در سایه‌ی احمدرضا عابدزاده و افشین پیروانی هیچ‌گاه به بازوبند پرسپولیس نرسید ولی همیشه یکی از پیشکسوتان خوش‌نام پرسپولیس بود که پس از حضور یکی در میان در بهمن با حضورهای کوتاه در القادسیه‌ی کویت و گیلانگ یونایتد در سال 1998 به پرسپولیس بازگشت و شش فصل متوالی در پرسپولیس حضور داشت و در پایان لیگ برتر پس از کسب سه عنوان قهرمانی (یک عنوان در لیگ برتر و دو عنوان لیگ آزادگان) در دوره‌ی چهارم از دنیای فوتبال در سن 37 سالگی خداحافظی کرد.
استیلی در تیم ملی ایران در تمامی تورنمنت‌های معتبر از جمله جام جهانی (1998)، جام ملت‌های آسیا (1992، 1996، 2000) و بازی‌های آسیائی (2000) حضور یافته است و مدال طلای بازی‌های آسیائی را در کارنامه دارد و جز تنها نسلی از فوتبال ایران است که با گل‌های او و مهدی مهدوی‌کیا موفق به کسب پیروزی در جام جهانی شده است.
استیلی که برای آغاز دوران مربیگری خود سال‌ها صبر کرد، در لیگ نهم روی نیمکت استیل‌آذین نشست و تا پایان هفته‌ی سی‌ام این تیم را هدایت کرد و پس از شکست سپاهان (قهرمان لیگ) جای خود را به افشین پیروانی سپرد. در لیگ دهم روی نیمکت شاهین بوشهر نشست و تا پایان هفته‌ی بیست و هفتم این تیم را هدایت کرد و در نهایت جای خود را فیروز کریمی داد تا در نهایت این تیم در رده‌ی چهاردهم جدول قرار گیرد. حمید استیلی در آخرین تجربه‌ی سرمربیگری خود در پرسپولیس دوران کابوس‌واری گذراند و در پایان نیم‌فصل جای خود را به مصطفی دنیزلی داد تا آن پیروزی خاطره‌انگیز سرخ‌پوشان در دربی با هت‌تریک ایمون زائد در 10 دقیقه رقم بخورد.
قلعه‌نوئی؛ پیروزی در خون توست
امیر قلعه‌نوئی در دوران بازیگری در لیگ آزادگان نیزطعم قهرمانی را نچشید و آخرین قهرمانی او به سال 1370 در مسابقات جام باشگاه‌های تهران باز می‌گردد. با این وجود او تمامی عناوین قهرمانی از جمله قهرمانی در جام باشگاه‌های آسیا، قهرمانی در جام قدس، جام حذفی ایران و سوپرجام تهران کسب کرده است. او هیچ عنوان ملی قابل‌توجهی نیز در کارنامه ندارد و هیچ‌گاه به یک بازیکن ملی برجسته تبدیل نشد هرچند در مربیگری رکوردهایی استثنایی را در اختیار دارد.
امیر آمد و به امید روزی که بر جای سلطان بنشیند، ناخودآگاه منصور پورحیدری، پرافتخارترین مربی تاریخ آبی‌پوشان را نیز کنار زد و رفت؛ آن هم در همان سال‌های ابتدایی. با ورق زدن آمار قلعه‌نویی در فوتبال باشگاهی، باید سراسر از رکوردهایی گفت که در این فوتبال بی‌سابقه بوده‌اند، از قهرمانی با 2 تیم مختلف گرفته تا دبل با سپاهان در قهرمانی و هت‌تریک با استقلال که این امر نشان می‌دهد قلعه‌نویی تا چه حد در این مسیر کارکشته است. نکته‌ای که امیر قلعه‌نویی را طبیعتا آزار خواهد داد، کم بودن یک مقام باشگاهی آسیایی در کارنامه اوست تا او را در تاریخ بی‌بدیل سازد. علی پروین در سال 70 جام برندگان جام آسیا را فتح کرد و در تابستان همین سال نیز پورحیدری دومین قهرمانی استقلال در رقابت‌های باشگاهی آسیا را رقم زد. این درحالی است که قلعه‌نویی هیچ توفیق بین المللی در کارنامه‌اش ندارد.
قلعه‌نویی در 6 فصل اخیر لیگ برتر 4 قهرمانی و یک نایب قهرمانی کسب کرده است و این یعنی ثبات شگفت‌انگیز در امر مدیریت در سرمربیگری، یعنی تضمین موفقیت تیم هایی که عطش بالا برای قهرمانی دارند.
آمار رویاروئی‌های استیلی و قلعه نویی ؛ همه چیز برابر است !
لیگ نهم؛ هفته‌ی سیزدهم؛ ورزشگاه فولادشهر؛ سپاهان اصفهان 0-1 استیل‌اذین؛
لیگ نهم؛ هفته‌ی سی‌ام؛ ورزشگاه اکباتان؛ استیل‌آذین 2-1 سپاهان اصفهان؛
لیگ دهم؛ هفته‌ی چهارم؛ ورزشگاه فولادشهر؛ سپاهان اصفهان 1-0 شاهین بوشهر؛
لیگ دهم؛ هفته‌ی بیست و یکم؛ ورزشگاه بهشتی بوشهر؛ شاهین بوشهر 0-0 سپاهان اصفهان؛
لیگ یازدهم؛ هفته‌ی پانزدهم؛ ورزشگاه آزادی؛ پرسپولیس 0-1 تراکتورسازی تبریز؛
