برگ برنده روحانی چیست؟
در کل، انتخاب روحانی، پتانسیل معکوس نمودن تحولات منفی اقتصادی در طی چند سال گذشته را دارد. ایران در حال حرکت به سمت مجموعه سیاستهایی عملیتر ست، اما بازگرداندن اقتصاد به درجهای از حالت عادی زمان خواهد برد.
اندیشکده "ویلسون" نوشت: «حسن روحانی» با مجموعهای طولانی از چالشهای اقتصادی مواجه است. او اقتصاد - به خصوص مقابله با بیکاری - را بالاترین اولویت خود قرار داده، اما واضح است که معکوس کردن روند منفی چند سال گذشته، یک پروسه میانمدت خواهد بود.
به گزارش سرویس بین الملل سایت خبری تیک Tik.ir، «حسن روحانی»، رئیسجمهور منتخب، پس از انتصاب کابینه خود و به دست آوردن رأی اعتماد از مجلس، باید به وعدههای اقتصادی خود عمل کند. اتفاقاً، ذینفعان مهم اقتصادی کشور، به خصوص جامعه کسبوکار، واکنش بسیار مثبتی به انتخاب روحانی نشان دادند. بین 14 و 22 ژوئن، ارزش ریال ایران در بازار آزاد حدود 20 درصد افزایش یافت، و سپس رو به بهبودی رفت. دلیلش آن است که نرخ 32000 ریال برای هر دلار آمریکا، کاملا واقعبینانه بود. کارشناسان معتقدند که برگ برنده روحانی، بازگرداندن تکنوکراتها از دولتهای قبلی است. با این حال، راه بهبودی طولانی خواهد بود.این تحلیل کوتاه، به چالشهای کلیدی و همچنین راه حلهایی که دولت بالقوه روحانی برای رسیدگی به این مسائل پی خواهد گرفت، اشاره میکند.
اقتصاد ایران با عملکرد ضعیف دولت احمدینژاد آسیب دیده است. امروز اقتصاد، به ویژه در بخش نفت، که یک موتور برای اقتصاد ایران بوده است، با مسائل عمده مواجه است. رئیسجمهور جدید باید با چندین چالش جدی مقابله کند. یک لیست کامل، بسیار طولانی خواهد بود، اما مهمترین چالشها عبارتند از:
•تورم بالا: اصلاحات یارانه، سوء مدیریت، و سقوط ریال باعث ایجاد یک اقتصاد تورمی شده که درحال کاستن از قدرت خرید شهروندان سطح متوسط است.
•بیکاری: با نرخ بیکاری کل در حدود 13 درصد و نرخ بیکاری جوانان در حدود 27 درصد، ایران با یک مسئله بزرگ اجتماعی و اقتصادی مواجه است.
• فقدان اعتماد برای سرمایهگذار: سوء مدیریت و فساد در کنار عدم قطعیت سیاسی و جانبداری در میان سازمانهای نیمه دولتی، نوعی محیط کسبوکار به وجود آورده است که سرمایهگذاران بخش خصوصی برای سرمایهگذاری در آن تردید بسیار دارند. نتیجه، عدم تشکیل سرمایه و اشتغال در اقتصاد است.
•تحریمها: اقتصاد ایران به عنوان یک کل، و به ویژه صنعت نفت، در اثر تحریمهای خارجی تضعیف شده است. این امر، مشکلات متعددی را برای اقتصاد کشور ایجاد کرده است، از جمله کاهش درآمدهای نفتی.
• اصلاحات یارانهها: دولت آینده باید راههایی برای کارآمدتر نمودن روند اصلاحات یارانه برای اقتصاد پیدا کند. تاکنون، اصلاحات، اثرات تورمی عمده و پیامدهای منفی برای صنعت محلی داشته است.
• عدم سرمایهگذاری و فناوری در بخش نفت: ایران در نتیجه مستقیم تحریمهای خارجی، از سرمایه و فناوری مورد نیاز خود در بخش نفت محروم شده است.
• سقوط صنعت داخلی: سیاستهای تجاری نابهجا و همچنین اصلاحات یارانهها، فشار زیادی بر صنعت داخلی قرار داده است. اگرچه کاهش اخیر ارزش ریال، صنعت ایران را دوباره رقابتیتر ساخته، اما به دست آوردن مجدد قدرت مالی و فنی از دست رفته برای صنعتهای محلی، زمانبر خواهد بود.
• فرار مغزها: شرایط نامطلوب چند سال گذشته منجر به افزایش فرار مغزها در اقتصاد شده است. این امر، در صنایع خاصی نظیر نفت، چشمگیر خواهد بود، اما به طور کلی، این مسئلهای است که دولت بعدی باید به آن بپردازد.
•عدم حرفهایگری: سیاستهای دولت احمدی نژاد، منجر به سطح وحشتناکی از رفتارهای غیر حرفهای در مدیریت پروژه و کیفیت پروژه شد و سایر پیمانکاران حرفهایتر در کشور را تضعیف نمود.
حسن روحانی به وضوح اعلام کرده است که مسائل اقتصادی ایران به طور عمده در اثر مدیریت ضعیف و عدم اعتماد جامعه به نهادهای دولتی ایجاد شده است. او همچنین معتقد است که تحریمها و تنشهای بینالمللی منجر به رکود اقتصادی، تورم، و نا امیدی شده است. نتیجه تمام این کاستیها، از دست دادن قدرت خرید خانواده متوسط ایرانی و مشکلات اقتصادی متعاقب است. وی در طول مبارزات انتخاباتی خود و همچنین در مصاحبه خود پس از پیروزی، به اقداماتی رو کرده است که میتواند در اقتصاد، ثبات به وجود بیاورد. او همچنین میخواهد با: الف ایجاد ثروت ملی و ب توزیع عادلانه ثروت ملی، به استانداردهای زندگی بالاتر دست پیدا کند.
در کل، انتخاب روحانی، پتانسیل معکوس نمودن تحولات منفی اقتصادی در طی چند سال گذشته را دارد. ایران در حال حرکت به سمت مجموعه سیاستهایی عملیتر ست، اما بازگرداندن اقتصاد به درجهای از حالت عادی زمان خواهد برد. تمرکز اصلی روحانی بر اقتصاد خواهد بود و بازگشت تکنوکراتهای قدیمی در اینجا یک حرکت مثبت ایجاد میکند. رویکردی خلاقتر نسبت به مذاکرات هستهای میتواند راه را برای حذف برخی از تحریمها و همچنین حضور رو به رشد شرکتهای خارجی در بازار هموار کند. اقتصاد ایران باید به مقابله خود با تورم بالا ادامه دهد، اما درجهای از پایداری در سیاستهای دولت و همچنین اصلاحات قانونی، میتواند محیط کلی کسب و کار را بهبود بخشد.
به گزارش سرویس بین الملل سایت خبری تیک Tik.ir، «حسن روحانی»، رئیسجمهور منتخب، پس از انتصاب کابینه خود و به دست آوردن رأی اعتماد از مجلس، باید به وعدههای اقتصادی خود عمل کند. اتفاقاً، ذینفعان مهم اقتصادی کشور، به خصوص جامعه کسبوکار، واکنش بسیار مثبتی به انتخاب روحانی نشان دادند. بین 14 و 22 ژوئن، ارزش ریال ایران در بازار آزاد حدود 20 درصد افزایش یافت، و سپس رو به بهبودی رفت. دلیلش آن است که نرخ 32000 ریال برای هر دلار آمریکا، کاملا واقعبینانه بود. کارشناسان معتقدند که برگ برنده روحانی، بازگرداندن تکنوکراتها از دولتهای قبلی است. با این حال، راه بهبودی طولانی خواهد بود.این تحلیل کوتاه، به چالشهای کلیدی و همچنین راه حلهایی که دولت بالقوه روحانی برای رسیدگی به این مسائل پی خواهد گرفت، اشاره میکند.
اقتصاد ایران با عملکرد ضعیف دولت احمدینژاد آسیب دیده است. امروز اقتصاد، به ویژه در بخش نفت، که یک موتور برای اقتصاد ایران بوده است، با مسائل عمده مواجه است. رئیسجمهور جدید باید با چندین چالش جدی مقابله کند. یک لیست کامل، بسیار طولانی خواهد بود، اما مهمترین چالشها عبارتند از:
•تورم بالا: اصلاحات یارانه، سوء مدیریت، و سقوط ریال باعث ایجاد یک اقتصاد تورمی شده که درحال کاستن از قدرت خرید شهروندان سطح متوسط است.
•بیکاری: با نرخ بیکاری کل در حدود 13 درصد و نرخ بیکاری جوانان در حدود 27 درصد، ایران با یک مسئله بزرگ اجتماعی و اقتصادی مواجه است.
• فقدان اعتماد برای سرمایهگذار: سوء مدیریت و فساد در کنار عدم قطعیت سیاسی و جانبداری در میان سازمانهای نیمه دولتی، نوعی محیط کسبوکار به وجود آورده است که سرمایهگذاران بخش خصوصی برای سرمایهگذاری در آن تردید بسیار دارند. نتیجه، عدم تشکیل سرمایه و اشتغال در اقتصاد است.
•تحریمها: اقتصاد ایران به عنوان یک کل، و به ویژه صنعت نفت، در اثر تحریمهای خارجی تضعیف شده است. این امر، مشکلات متعددی را برای اقتصاد کشور ایجاد کرده است، از جمله کاهش درآمدهای نفتی.
• اصلاحات یارانهها: دولت آینده باید راههایی برای کارآمدتر نمودن روند اصلاحات یارانه برای اقتصاد پیدا کند. تاکنون، اصلاحات، اثرات تورمی عمده و پیامدهای منفی برای صنعت محلی داشته است.
• عدم سرمایهگذاری و فناوری در بخش نفت: ایران در نتیجه مستقیم تحریمهای خارجی، از سرمایه و فناوری مورد نیاز خود در بخش نفت محروم شده است.
• سقوط صنعت داخلی: سیاستهای تجاری نابهجا و همچنین اصلاحات یارانهها، فشار زیادی بر صنعت داخلی قرار داده است. اگرچه کاهش اخیر ارزش ریال، صنعت ایران را دوباره رقابتیتر ساخته، اما به دست آوردن مجدد قدرت مالی و فنی از دست رفته برای صنعتهای محلی، زمانبر خواهد بود.
• فرار مغزها: شرایط نامطلوب چند سال گذشته منجر به افزایش فرار مغزها در اقتصاد شده است. این امر، در صنایع خاصی نظیر نفت، چشمگیر خواهد بود، اما به طور کلی، این مسئلهای است که دولت بعدی باید به آن بپردازد.
•عدم حرفهایگری: سیاستهای دولت احمدی نژاد، منجر به سطح وحشتناکی از رفتارهای غیر حرفهای در مدیریت پروژه و کیفیت پروژه شد و سایر پیمانکاران حرفهایتر در کشور را تضعیف نمود.
حسن روحانی به وضوح اعلام کرده است که مسائل اقتصادی ایران به طور عمده در اثر مدیریت ضعیف و عدم اعتماد جامعه به نهادهای دولتی ایجاد شده است. او همچنین معتقد است که تحریمها و تنشهای بینالمللی منجر به رکود اقتصادی، تورم، و نا امیدی شده است. نتیجه تمام این کاستیها، از دست دادن قدرت خرید خانواده متوسط ایرانی و مشکلات اقتصادی متعاقب است. وی در طول مبارزات انتخاباتی خود و همچنین در مصاحبه خود پس از پیروزی، به اقداماتی رو کرده است که میتواند در اقتصاد، ثبات به وجود بیاورد. او همچنین میخواهد با: الف ایجاد ثروت ملی و ب توزیع عادلانه ثروت ملی، به استانداردهای زندگی بالاتر دست پیدا کند.
در کل، انتخاب روحانی، پتانسیل معکوس نمودن تحولات منفی اقتصادی در طی چند سال گذشته را دارد. ایران در حال حرکت به سمت مجموعه سیاستهایی عملیتر ست، اما بازگرداندن اقتصاد به درجهای از حالت عادی زمان خواهد برد. تمرکز اصلی روحانی بر اقتصاد خواهد بود و بازگشت تکنوکراتهای قدیمی در اینجا یک حرکت مثبت ایجاد میکند. رویکردی خلاقتر نسبت به مذاکرات هستهای میتواند راه را برای حذف برخی از تحریمها و همچنین حضور رو به رشد شرکتهای خارجی در بازار هموار کند. اقتصاد ایران باید به مقابله خود با تورم بالا ادامه دهد، اما درجهای از پایداری در سیاستهای دولت و همچنین اصلاحات قانونی، میتواند محیط کلی کسب و کار را بهبود بخشد.
موفق باشند انشاا...