نسخه چاپی
ارسال به دوستان
فرجی دانا: برای آن‌که متوجه دوپینگم نشوند، بازنده شدم!
خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - طنز روز
فرزین پورمحبی
همان‌گونه که پیش‌بینی می‌شد، طبق اسناد منتشرشده توسط برخی خیلی خاص، دوپینگ‌های آقای لاریجانی هم جواب نداد و نسخه‌ی وزیر علوم، به خوبی و خوشی پیچیده شد. ایشان هم برای جست‌وجوی علم و دانش به همین زودی‌ها می توانند تجسسشان را آغاز کنند، ولو اینکه در چین یا کانادا باشد!
البته این یکی از تاکتیک‌های جناح مربوط به فرجی دانا یا بالعکس، محسوب می‌شود. این‌ها معمولا یک دل سیر دوپینگ می‌کنند و برای آن‌که کسی متوجه نشود، در مسابقات می‌بازند! بعد هم بدون سرو صدا به کانادا می‌روند و مثل برزیل و جام جهانی رفتن بعضی‌ها، تابلو نمی‌شوند. تورو خدا می‌بینید که جناح مقابل جناح مربوط به فرجی دانا یا بالعکس، با چه حریفان راحت‌الحلقوم و کلکی طرف است؟ فقط یک جناح بی‌کار می‌خواهد که صبح تا شب - بالاخص شب تا صبح - بالای سرشان بایستد تا این شیطون بلاها این‌قدر شیطونی نکنند. خدا سر شاهد است که اگر یک روز اصلاح‌طلب‌های اهل فسق و فجور را ول کنید، جلدی سرو گوششان می‌جنبد و می‌روند روی ماشین ارزش‌ها خط می‌کشند و بعد هم خودشان را به تمارض، با فرمول دایوینگ، به زمین می‌اندازند.
خلاصه اینکه، فرجی رفت و از این به بعد جناح مقابل تفکر او، برای پیچیدن نسخه‌ی نفر بعدی با خیال راحت می‌تواند متمرکز شود ...
تعجب نکنید؛ معنای استیضاح در کشور ما با جاهای دیگر مثل خیلی چیزهای دیگرمان فرق می‌کند. در کشورهای دیگر، سوتی‌های یک وزیر که زیاد شد، بعد از آن، پنبه‌ی وزیر زده می‌شود؛ اما در کشور ما وقت طلاست. به همین خاطر، کسی وقتش را برای شمارش سوتی‌های وزیر تلف نمی‌کند، در اینجا مستقیم می‌روند سر اصل مطلب، یعنی زدن پنبه‌ی وزیر! مازاد وقتی را هم که با این روش صرفه‌جویی می‌شود، به روی بحث و بررسی پیرامون ساپورت و کشف عجایب جدیدی از این صنعت قرن بیست و یکمی می‌توان گذاشت.
بنابراین مراحل استیضاح به‌طور خلاصه چنین است:
اول فرد استیضاح‌شونده تعیین می‌شود. بعد از آن، روی مخاطب مورد نظر ساعت‌ها کار کارشناسی انجام می‌شود و چون گل بی‌عیب خداست، بالاخره از توی کیسه آن فرد یک پیراهن عثمانی درآورده می‌شود و در‌نهایت پیراهن مورد نظر در کاسه وزیر مربوطه گذاشته می‌شود! اصطلاحا به این گذاشتن در کاسه، صلاح‌دید و خیرخواهی گفته می‌شود. مردم مملکت هم آن‌قدر بزرگ شده‌اند و به رشد و بلوغ اجتماعی رسیده‌اند که خودشان به‌تنهایی از عهده‌ی کار خودشان بربیایند... مثلا در زمینه‌های: طلاق، بیکاری، اعتیاد، بی‌خانمانی، فسادهای مالی و اداری و چند تا چیز دیگر که الان حضور ذهن ندارم و احتمالا نخواهم داشت./....
