نسخه چاپی
ارسال به دوستان
خاک کره ماه چه بويي مي دهد؟
ايسنا/ هريسون «جک» اشميت، دانشمند و فضانوردي که در دسامبر سال 1972 بر روي سطح ماه قدم گذاشت، مي گويد: تمامي ماهنوردان در آن زمان بر اين موضوع توافق داشتند که پس از پياده روي روي سطح اين قمر و برداشتن کلاه ها از سرشان متوجه مي شدند نمونه هاي خاک ماه در درون هواي کابين بوي باروت سوخته تفنگ مي دهد.
«لاري تيلور»، مدير موسسه علوم زميني سياره اي دانشگاه تنسي، نيز با اشميت موافق است. او در طول ماموريت آپولو 17 در مرکز فضايي جانسون ناسا در هوستون خدمت مي کرد و يکي از افرادي بود که مستقيما به فضانوردان حاضر روي ماه مشاوره مي داد. تيلور بر اين باور است آنچه فضانوردان بو مي کردند، ذرات غبار بسيار فعال شده با اتصالات سست (dangling bonds) بود.
وي گفت: يک زمين شناس در زمان خرد کردن صخره هاي زميني، بويي حس مي کند که از خردکردن مواد معدني و بنابراين ايجاد اتصالات سست حاصل مي شود. اما روي ماه، اين اتصالات مي توانند به مدت طولاني وجود داشته باشند و چون صخره و خاک ماه فقط حاوي 43 درصد اکسيژن است، بخش اعظم چنين اتصالاتي به دليل وجود اکسيژن هستند. من معتقدم تمامي فضانوردان اين اتصالات را در غبار ماه بوئيده اند.
باز آلدرين، خلبان ماژول ماه ماموريت آپولو 11 نيز بوي اين قمر را به خاطر دارد. هنگامي که آرمسترانگ و آلدرين پس از پياده روي روي ماه دوباره وارد فرودگر شدند، لباس ها و تجهيزاتشان از خاک ماه پوشيده شده بودند و اين خاک بوي خاصي داشت.
«لاري تيلور»، مدير موسسه علوم زميني سياره اي دانشگاه تنسي، نيز با اشميت موافق است. او در طول ماموريت آپولو 17 در مرکز فضايي جانسون ناسا در هوستون خدمت مي کرد و يکي از افرادي بود که مستقيما به فضانوردان حاضر روي ماه مشاوره مي داد. تيلور بر اين باور است آنچه فضانوردان بو مي کردند، ذرات غبار بسيار فعال شده با اتصالات سست (dangling bonds) بود.
وي گفت: يک زمين شناس در زمان خرد کردن صخره هاي زميني، بويي حس مي کند که از خردکردن مواد معدني و بنابراين ايجاد اتصالات سست حاصل مي شود. اما روي ماه، اين اتصالات مي توانند به مدت طولاني وجود داشته باشند و چون صخره و خاک ماه فقط حاوي 43 درصد اکسيژن است، بخش اعظم چنين اتصالاتي به دليل وجود اکسيژن هستند. من معتقدم تمامي فضانوردان اين اتصالات را در غبار ماه بوئيده اند.
باز آلدرين، خلبان ماژول ماه ماموريت آپولو 11 نيز بوي اين قمر را به خاطر دارد. هنگامي که آرمسترانگ و آلدرين پس از پياده روي روي ماه دوباره وارد فرودگر شدند، لباس ها و تجهيزاتشان از خاک ماه پوشيده شده بودند و اين خاک بوي خاصي داشت.
