کد خبر: ۵۱۸۱۶
تاریخ انتشار: ۱۰ شهريور ۱۳۹۳ - ۱۴:۰۴
printنسخه چاپی
sendارسال به دوستان
تعداد بازدید: ۴۶۸

داعش موضوع طنز در جهان عرب

 شبکه های تلویزیونی و رسانه های مستقل در خاورمیانه، ادعای تشکیل حکومت از سوی داعش و رفتارهای غیرانسانی این گروه را به یکی از محورهای طنزپردازی تبدیل کرده اند.

خبرگزاری آسوشیتدپرس نوشت: «شبه نظامی کودن، در مقابل ˈخمپاره اندازˈ ایستاده و در حالی که متوجه نیست سر لوله را به پشت و به سوی رییس خود نشانه رفته است، به تصور اینکه دارد به سوی یک ایستگاه بازرسی عراقی شلیک می کند، لبخند شادی بر لب دارد.» این محتوای یکی از کاریکاتورهای معروف در رسانه های عرب است؛ کاریکاتورهایی که به سبک ˈلونی تونزˈ (Looney Tunes) طراحی می شوند.

ˈنبیل آصفˈ یکی از تهیه کنندگان و نویسندگان برنامه معروف ˈکثیر سلبی شوˈ در تلویزیون لبنان، با اشاره به داعش می گوید: این آدم ها نمایندگان واقعی اسلام نیستند و ما با به سخره گرفتن آنان در واقع نشان می دهیم که علیه آنها هستیم.

ˈآصفˈ تاکید می کند: البته این یک موضوع حساس است، اما کار ما هم یک روش برای رد کردن تندروی به شیوه ای است که باعث هراس مردم نشود.

به نوشته آسوشیتدپرس، ˈهجوˈ یکی از سنت های فرهنگی جهان عرب است که ریشه در شعر کهن عربی دارد. انتقادهای غیرمستقیم که زمانی در هاله ای از ˈخودسانسوریˈ بیان می شد، با شورش های موسوم به ˈبهار عربیˈ کاملا آشکار شد. حتی در اوج جنگ داخلی در سوریه نیز جوک های هجوآمیز جای خود را در فرهنگ عامه حفظ کرده است.

گروه داعش که از دل جنگ داخلی در سوریه به وجود آمد، اکنون با چالشی بزرگ رو به رو شده است؛ چالشی که شاید بتوان آن را ˈنبرد فرهنگیˈ نامید.

مقام های مذهبی مصر، به تازگی کارزاری اینترنتی به راه انداخته اند و در آن، از مردم خواسته اند که از کاربرد اصطلاح ˈدولت اسلامیˈ برای داعش خودداری کنند. جالب آنکه طنزپردازان از نخستین گروه هایی بودند که به این کارزار پیوستند.

در یکی از طنزهای ˈکثیر سلبی شوˈ، یک راننده تاکسی در سوریه، یک شبه نظامی را سوار می کند که حاضر نیست رادیو گوش کند؛ زیرا ˈرادیوˈ در صدر اسلام وجود نداشت. سپس راننده پیشنهاد می کند که به دلیل گرما، کولر را روشن کند، اما این پیشنهاد نیز از سوی شبه نظامی، رد می شود. پس آن هم راننده به خاطر آنکه به تلفن همراه خود پاسخ داده است، مورد انتقاد شدید مسافر به اصطلاح ˈجهادیˈ قرار می گیرد. در نهایت، راننده که کاملا به تنگ آمده بود، از مسافر می پرسد ˈمعذرت می خواهم، در صدر اسلام تاکسی وجود داشت؟ˈ و سپس مسافر را از تاکسی به بیرون می اندازد و از او می خواهد که بقیه راه را با شتر ادامه دهد.

در سوریه نیز طنز علیه داعش وجود دارد؛ با این تفاوت که در اینجا، طنزپردازان به دلیل هراس از انتقام های تروریستی، با نام و حتی ظاهر مبدل فعالیت می کنند. در طنز کارتونی تلویزیون عراق نیز وابستگان داعش و افسران دوران صدام حسین، با یکدیگر از دست ارتش می گریزند.

ˈعلاء الماجدیˈ از شبکه تلویزیونی ˈالعراقیهˈ می گوید: همه ما برضد سازمان های تروریستی هستیم و کمدی، روشی برای افزایش آگاهی است.

حتی صحنه های جنایت داعش هم به طنز در شبکه های عربی تبدیل شده است. شبکه ˈالفلسطینیهˈ در فلسطین، دو تروریست را نشان می دهد که شهروندان عادی را به دلیل ناآشنایی با احکام دینی، تیرباران می کنند و با این حال، تروریست ها هر از گاهی، به یاد زنان زیبایی می افتند که در کاباره های بیروت ملاقات کرده بودند!

در این نمایش، زمانی که دو شبه نظامی به یک لبنانی مسیحی برخورد می کنند، بر سر اینکه افتخار کشتن وی نصیب کدامیک از آنان شود، با یکدیگر مشاجره می کنند و چون لبنانی بیچاره از ترس جان می دهد، تروریست ها هم از غصه دق می کنند!