نسخه چاپی
ارسال به دوستان
یک نشریه عربی بررسی کرد:
چرا ایران در مورد حضور آمریکا در عراق سکوت کرد؟
بدین وسیله این کشور عملا به متحد واشنگتن که برای دفاع از اربیل در برابر خطر جهادی ها به پا خاسته تبدیل می شود. پیش از تمام آنچه گفته شد موافقت ضمنی تهران با حملات هوایی آمریکا در عراق در میان سکوت تندروها و خودداری روزنامه های محافظه کار [در این کشور] از اظهار نظر درباره بمباران کشور همسایه از سوی "شیطان بزرگ" جلب توجه می کند.
نشریه النهار نوشت: از زمانی که تهران حمایت خود را از دولت نوری المالکی قطع کرد، به نظر می رسد ایران احساس می کند داعش منافع و امنیت این کشور را به خطر انداخته است. هنگامی که این کشور در قبال بمباران مواضع جهادی ها در داخل سرزمین عراق از سوی آمریکا سکوت کرد، گمانه زنی ها درباره سیاست جدید ایران در عراق و همگرایی احتمالی جدید این کشور با [سیاست آمریکا] درقبال نظام سوریه و دیگر قضایا افزایش یافت.
به گزارش «تیک»، زودهنگام است پیش بینی کنیم تهران آشکارا به تلاش واشنگتن برای افزایش دامنه ائتلاف بین المللی علیه داعش بپیوندد. حال آنکه شواهد زیادی درباره توافق ضمنی ایران و آمریکا برای مقابله با این دشمن مشترک وجود دارد. به عنوان مثال، در عرصه میدان ناظران اشاره می کنند شکستن محاصره شهر ترکمن نشین شیعی آمرلی بدون کمک نیروهای داوطلبی که توسط ایران آموزش دیده اند ممکن نبود.
این عملیات بزرگترین دستاورد در راستای ضد حملات واشنگتن پس از کنترل مناطق گسترده ای از مرکز و شمال عراق توسط داعش به شمار می رود. از این گذشته، به گواهی مسعود بارزانی رئیس منطقه کردستان، ایران اولین کشوری بود که پس از سقوط موصل سلاح به کردستان فرستاد.
بدین وسیله این کشور عملا به متحد واشنگتن که برای دفاع از اربیل در برابر خطر جهادی ها به پا خاسته تبدیل می شود. پیش از تمام آنچه گفته شد موافقت ضمنی تهران با حملات هوایی آمریکا در عراق در میان سکوت تندروها و خودداری روزنامه های محافظه کار [در این کشور] از اظهار نظر درباره بمباران کشور همسایه از سوی "شیطان بزرگ" جلب توجه می کند.
نشانه های تغییر در سیاست ایران در عراق پنهان نیست و تاثیرات این سیاست بر به کارگیری رویکرد باز درقبال عربستان؛ دشمن منطقه ای این کشور نامحتمل نیست. با وجود این که دو طرف ریاض و تهران جزئیات مهم دیدار حسین امیر عبداللهیان، معاون وزیر امور خارجه ایران و سعود الفیصل، وزیر امور خارجه عربستان را برملا نکردند؛ جهت گیری های هفته های اخیر نشان می دهد این دیدار نشستی نمادین نبود و زمان برگزاری آن به خودی خود نشانه های مهمی دارد.
چه بسا برجسته ترین جهت گیری این است که تهران بالاخره حسین صدقی، سفیر خود را در ریاض به این کشور فرستاد. صدقی پیش از این از سال 1997 تا 2005 سفیر این کشور در عربستان بود. یعنی دوران رئیس جمهور اصلاح طلب محمد خاتمی که دوران طلایی روابط دو کشور بود. روحانی برای اولین درباره انتخاب صدقی به عنوان سفیر این کشور در ریاض کمی پس از انتخاب خود به عنوان رئیس جمهور در ژوئن 2013 سخن گفت. با این وجود، تعیین رسمی او برای به عهده گرفتن این منصب تا ماه اوت طول کشید. دولت ایران از بازگشت صدقی به عنوان پایان روش ویرانگر محمود احمدی نژاد در قبال عربستان سخن می گوید. بی تردید، به چالش کشیده شدن امنیت منطقه توسط داعش، انگیزه اصلی تهران برای همکاری ضمنی با واشنگتن و تنش زدایی نسبی با ریاض است. اما همکاری ایران با ریاض و واشنگتن علیه گسترش جهادی ها به طور کلی همچنان با موانع زیادی روبرو است. از سوریه تا یمن، بحرین گرفته تا برسد به لبنان و مسئله فلسطین تهران همچنان نه تنها در برابر ریاض و واشنگتن، بلکه بیشتر کشورهای جهان ایستاده است.
به گزارش «تیک»، زودهنگام است پیش بینی کنیم تهران آشکارا به تلاش واشنگتن برای افزایش دامنه ائتلاف بین المللی علیه داعش بپیوندد. حال آنکه شواهد زیادی درباره توافق ضمنی ایران و آمریکا برای مقابله با این دشمن مشترک وجود دارد. به عنوان مثال، در عرصه میدان ناظران اشاره می کنند شکستن محاصره شهر ترکمن نشین شیعی آمرلی بدون کمک نیروهای داوطلبی که توسط ایران آموزش دیده اند ممکن نبود.
این عملیات بزرگترین دستاورد در راستای ضد حملات واشنگتن پس از کنترل مناطق گسترده ای از مرکز و شمال عراق توسط داعش به شمار می رود. از این گذشته، به گواهی مسعود بارزانی رئیس منطقه کردستان، ایران اولین کشوری بود که پس از سقوط موصل سلاح به کردستان فرستاد.
بدین وسیله این کشور عملا به متحد واشنگتن که برای دفاع از اربیل در برابر خطر جهادی ها به پا خاسته تبدیل می شود. پیش از تمام آنچه گفته شد موافقت ضمنی تهران با حملات هوایی آمریکا در عراق در میان سکوت تندروها و خودداری روزنامه های محافظه کار [در این کشور] از اظهار نظر درباره بمباران کشور همسایه از سوی "شیطان بزرگ" جلب توجه می کند.
نشانه های تغییر در سیاست ایران در عراق پنهان نیست و تاثیرات این سیاست بر به کارگیری رویکرد باز درقبال عربستان؛ دشمن منطقه ای این کشور نامحتمل نیست. با وجود این که دو طرف ریاض و تهران جزئیات مهم دیدار حسین امیر عبداللهیان، معاون وزیر امور خارجه ایران و سعود الفیصل، وزیر امور خارجه عربستان را برملا نکردند؛ جهت گیری های هفته های اخیر نشان می دهد این دیدار نشستی نمادین نبود و زمان برگزاری آن به خودی خود نشانه های مهمی دارد.
چه بسا برجسته ترین جهت گیری این است که تهران بالاخره حسین صدقی، سفیر خود را در ریاض به این کشور فرستاد. صدقی پیش از این از سال 1997 تا 2005 سفیر این کشور در عربستان بود. یعنی دوران رئیس جمهور اصلاح طلب محمد خاتمی که دوران طلایی روابط دو کشور بود. روحانی برای اولین درباره انتخاب صدقی به عنوان سفیر این کشور در ریاض کمی پس از انتخاب خود به عنوان رئیس جمهور در ژوئن 2013 سخن گفت. با این وجود، تعیین رسمی او برای به عهده گرفتن این منصب تا ماه اوت طول کشید. دولت ایران از بازگشت صدقی به عنوان پایان روش ویرانگر محمود احمدی نژاد در قبال عربستان سخن می گوید. بی تردید، به چالش کشیده شدن امنیت منطقه توسط داعش، انگیزه اصلی تهران برای همکاری ضمنی با واشنگتن و تنش زدایی نسبی با ریاض است. اما همکاری ایران با ریاض و واشنگتن علیه گسترش جهادی ها به طور کلی همچنان با موانع زیادی روبرو است. از سوریه تا یمن، بحرین گرفته تا برسد به لبنان و مسئله فلسطین تهران همچنان نه تنها در برابر ریاض و واشنگتن، بلکه بیشتر کشورهای جهان ایستاده است.
