نسخه چاپی
ارسال به دوستان
نيويورک تايمز: براي مقابله با داعش بايد با بشار اسد توافق و با وهابيت مقابله کرد
يک روزنامه آمريکايي در گزارشي نوشت: «براي شکست داعش، غرب بايد با بشار اسد توافق کند و همچنين با وهابيت مورد حمايت عربستان و ديگر کشورهاي عربي مقابله کرد.»
به گزارش فارس، روزنامه نيويورک تايمز در گزارشي تنها راه عملي مقابله با داعش را توافق با «بشار اسد» رئيس‌جمهور سوريه و مقابله با وهابيت دانست.
اين روزنامه نوشت: «اوباما تقريبا با داعش اعلان جنگ کرده اما با ابزارهاي موجود نيل به اين هدف بسيار سخت به نظر مي‌رسد؛ با اعلام حمايت از مخالفان «ميانه‌روي» سوريه و افزايش خطر درگيري با نظام بشار اسد، بنظر مي‌رسد غرب به دنبال تسکين دادن متحدان عرب خود در خليج فارس در قبال ساقط کردن بشار اسد است؛ اين سياست به سياستي طلسم شده مبدل شده و هرگونه محاسبه عقلاني درباره نحوه شکست دادن تروريست‌هاي داعش را از بين برده است.»
نيويورک تايمز با رد ايده «کمک به ميانه‌هاي سوري» نوشت: «اين اعتقاد موجود در حلقه‌هاي سياستگذاري غربي اين است که «مخالفان ميانه‌رو» در سوريه وجود دارند، با ترديد و ظن جدي روبرو است؛ تفکر کنوني معتقد است که ميانه‌روي يک مولفه قابل تميز و ثابت بوده که از مولفه‌هاي ديگر قابل تشخيص است. اين تفکر مخالفان مورد حمايت غرب را قادر به کنترل اوضاع و ايجاد آينده اي بهتر براي سوريه مي‌داند اما شواهد بسيار کمي براي دفاع از اين تفکرات وجود دارد.»
اين روزنامه با اذعان به تسلط داعش و گروه‌هاي تروريستي در ميان مخالفان دولت سوريه نوشت: «مهمترين و موثرترين نيروي کنوني روي زمين و نيروي موثر در آينده قابل تصور، «نيروهاي غيرميانه‌رو» هستند. اين موضوع به دليل آن نيست که غرب مخالفان سوريه را به حال خود واگذاشته بلکه بدين دليل است که بحران جاري «شامات» ريشه در عناصري دارد که بسيار بي ارتباط به موضوع ميانه‌روي و افراطي‌گري است.»
اين روزنامه به کمک غرب به مخالفان تروريست و مسلح دولت سوريه اشاره کرد و نوشت: «فراموش نکنيم که اخوان المسلمين سوريه که نقش آن به عنوان عضوي از ائتلاف ميانه‌روي ملي سوريه با حمايت غرب کشورهاي عربي و ترکيه همراه شده است. در نهايت اين همان رخت خوابي است که غرب در افغانستان دهه 1980 تهيه کرده و در آن خوابش برد.»
روزنامه آمريکايي مي‌نويسد: «افراد به اصطلاح ميانه‌رو تاکنون هرگز برنامه ملي متقاعد‌کننده پيشنهاد نکرده و يا جايگزين قابل دوامي براي بشار اسد مطرح نکرده‌اند. حقيقت اين است که هرگز «ميانه‌روهاي مسلح» يا «ميانه‌روهاي تروريست» در جهان عرب وجود نداشته است. «ميانه‌روها» سلاح دست نخواهند گرفت و آنهايي که چنين بکنند ميانه‌روي واقعي نيستند.»
نيويورک تايمز با استهزاي ايجاد ائتلاف ضد داعش با کشورهاي عربي و ترکيه نوشت: «اين ايده موجود در واشنگتن و بروکسل که «ائتلاف سني» متشکل از کشورهاي عربي و ترکيه قادر به شکست داعش است، خيلي «عجيب و غريب» است. هيچ کدام از اين کشورها اعتبار واقعي در ميان افرادي که مجذوب سازمان‌هاي تروريستي هستند، ندارند.»
اين روزنامه با مقصر دانستن حمايت از تروريسم توسط برخي کشورهاي عربي نوشت: «از بسياري جهات، دعواي کنوني در ميان پادشاهي‌هاي عربستان سعودي، قطر و امارات متحده عربي و بسياري از اقدامات جهادگرايانه خشن، دعواي خانوادگي و دعوا براي قدرت و مشروعيت در تفسيرهاي وهابي، سلفي و ديگر تفسيرها است؛ غرب به نظر در حال پيوستن به جنگ عليه شيعيان عراق، سوريه و ايران است.»
اين روزنامه همچنين بار ديگر ايده حمايت نظامي از مخالفان سوريه نوشت: «حمايت از «ميانه‌روها» در سوريه وقتي از منظر نظامي کمي معنادار مي‌شود که بتواند روي وضعيت جاري تاثير بگذارد. با توجه فقدان تعهد گسترده غرب و منطقه‌اي براي تامين نيروي نظامي، تنها پياده نظام توانمند به نابودي داعش ارتش سوريه و متحدان آن مثل حزب‌الله است.»
نيويورک تايمز ادامه داد: «اشتباه استراتژيک و احمقانه‌اي است که به خاک سوريه حمله شود؛ موضوعي که به مقابله جدي با نيروهاي بشار اسد و شايد ايران و روسيه منجر شود.»
اين روزنامه در پايان به لزوم تجديدنظر در قبال سياست‌هاي غرب تاکيد کرد و نوشت: «اکنون به بازنگري استراتژيک نياز ضروري است. ابتدا مهم است که بتوانيم به گونه موثري با نيروهاي بشار اسد و حزب‌الله مورد حمايت ايران همکاري کنيم. همه اختلافات غرب با سوريه بايد تا زماني که سير تحولات تغيير يابد، به تعويق بيافتد. در واقع ائتلاف ضد داعش بايد شامل سوريه، ايران و روسيه شود.»
اين روزنامه در توصيه دوم خود مي‌نويسد: «غرب بايد بر بي‌ميلي خود در رنجاندن سعودي‌ها غلبه کرده و با صداي بسيار بلندتري عليه تاثيرات وهابيت و حمايت‌هاي ايدئولوژيکي آنها از افراطي‌گري صحبت کند. کشورهاي عربي بايد يک طرف را برگزينند و آنها نمي‌توانند به تامين مالي تروريسم و استفاده از بنيادگرايي به عنوان ابزار سياستگذاري ادامه دهند. اين مساله در واقع آزموني براي رهبري غرب است و اگر آمريکا و متحدانش به شعله يک جنگ ديگر در خاورميانه بدون در نظر گرفتن اهداف واقعگرايانه و طرح مشخص بدمند، آنها حتما شکست خواهند خورد.»
به گزارش فارس، روزنامه نيويورک تايمز در گزارشي تنها راه عملي مقابله با داعش را توافق با «بشار اسد» رئيس‌جمهور سوريه و مقابله با وهابيت دانست.
اين روزنامه نوشت: «اوباما تقريبا با داعش اعلان جنگ کرده اما با ابزارهاي موجود نيل به اين هدف بسيار سخت به نظر مي‌رسد؛ با اعلام حمايت از مخالفان «ميانه‌روي» سوريه و افزايش خطر درگيري با نظام بشار اسد، بنظر مي‌رسد غرب به دنبال تسکين دادن متحدان عرب خود در خليج فارس در قبال ساقط کردن بشار اسد است؛ اين سياست به سياستي طلسم شده مبدل شده و هرگونه محاسبه عقلاني درباره نحوه شکست دادن تروريست‌هاي داعش را از بين برده است.»
نيويورک تايمز با رد ايده «کمک به ميانه‌هاي سوري» نوشت: «اين اعتقاد موجود در حلقه‌هاي سياستگذاري غربي اين است که «مخالفان ميانه‌رو» در سوريه وجود دارند، با ترديد و ظن جدي روبرو است؛ تفکر کنوني معتقد است که ميانه‌روي يک مولفه قابل تميز و ثابت بوده که از مولفه‌هاي ديگر قابل تشخيص است. اين تفکر مخالفان مورد حمايت غرب را قادر به کنترل اوضاع و ايجاد آينده اي بهتر براي سوريه مي‌داند اما شواهد بسيار کمي براي دفاع از اين تفکرات وجود دارد.»
اين روزنامه با اذعان به تسلط داعش و گروه‌هاي تروريستي در ميان مخالفان دولت سوريه نوشت: «مهمترين و موثرترين نيروي کنوني روي زمين و نيروي موثر در آينده قابل تصور، «نيروهاي غيرميانه‌رو» هستند. اين موضوع به دليل آن نيست که غرب مخالفان سوريه را به حال خود واگذاشته بلکه بدين دليل است که بحران جاري «شامات» ريشه در عناصري دارد که بسيار بي ارتباط به موضوع ميانه‌روي و افراطي‌گري است.»
اين روزنامه به کمک غرب به مخالفان تروريست و مسلح دولت سوريه اشاره کرد و نوشت: «فراموش نکنيم که اخوان المسلمين سوريه که نقش آن به عنوان عضوي از ائتلاف ميانه‌روي ملي سوريه با حمايت غرب کشورهاي عربي و ترکيه همراه شده است. در نهايت اين همان رخت خوابي است که غرب در افغانستان دهه 1980 تهيه کرده و در آن خوابش برد.»
روزنامه آمريکايي مي‌نويسد: «افراد به اصطلاح ميانه‌رو تاکنون هرگز برنامه ملي متقاعد‌کننده پيشنهاد نکرده و يا جايگزين قابل دوامي براي بشار اسد مطرح نکرده‌اند. حقيقت اين است که هرگز «ميانه‌روهاي مسلح» يا «ميانه‌روهاي تروريست» در جهان عرب وجود نداشته است. «ميانه‌روها» سلاح دست نخواهند گرفت و آنهايي که چنين بکنند ميانه‌روي واقعي نيستند.»
نيويورک تايمز با استهزاي ايجاد ائتلاف ضد داعش با کشورهاي عربي و ترکيه نوشت: «اين ايده موجود در واشنگتن و بروکسل که «ائتلاف سني» متشکل از کشورهاي عربي و ترکيه قادر به شکست داعش است، خيلي «عجيب و غريب» است. هيچ کدام از اين کشورها اعتبار واقعي در ميان افرادي که مجذوب سازمان‌هاي تروريستي هستند، ندارند.»
اين روزنامه با مقصر دانستن حمايت از تروريسم توسط برخي کشورهاي عربي نوشت: «از بسياري جهات، دعواي کنوني در ميان پادشاهي‌هاي عربستان سعودي، قطر و امارات متحده عربي و بسياري از اقدامات جهادگرايانه خشن، دعواي خانوادگي و دعوا براي قدرت و مشروعيت در تفسيرهاي وهابي، سلفي و ديگر تفسيرها است؛ غرب به نظر در حال پيوستن به جنگ عليه شيعيان عراق، سوريه و ايران است.»
اين روزنامه همچنين بار ديگر ايده حمايت نظامي از مخالفان سوريه نوشت: «حمايت از «ميانه‌روها» در سوريه وقتي از منظر نظامي کمي معنادار مي‌شود که بتواند روي وضعيت جاري تاثير بگذارد. با توجه فقدان تعهد گسترده غرب و منطقه‌اي براي تامين نيروي نظامي، تنها پياده نظام توانمند به نابودي داعش ارتش سوريه و متحدان آن مثل حزب‌الله است.»
نيويورک تايمز ادامه داد: «اشتباه استراتژيک و احمقانه‌اي است که به خاک سوريه حمله شود؛ موضوعي که به مقابله جدي با نيروهاي بشار اسد و شايد ايران و روسيه منجر شود.»
اين روزنامه در پايان به لزوم تجديدنظر در قبال سياست‌هاي غرب تاکيد کرد و نوشت: «اکنون به بازنگري استراتژيک نياز ضروري است. ابتدا مهم است که بتوانيم به گونه موثري با نيروهاي بشار اسد و حزب‌الله مورد حمايت ايران همکاري کنيم. همه اختلافات غرب با سوريه بايد تا زماني که سير تحولات تغيير يابد، به تعويق بيافتد. در واقع ائتلاف ضد داعش بايد شامل سوريه، ايران و روسيه شود.»
اين روزنامه در توصيه دوم خود مي‌نويسد: «غرب بايد بر بي‌ميلي خود در رنجاندن سعودي‌ها غلبه کرده و با صداي بسيار بلندتري عليه تاثيرات وهابيت و حمايت‌هاي ايدئولوژيکي آنها از افراطي‌گري صحبت کند. کشورهاي عربي بايد يک طرف را برگزينند و آنها نمي‌توانند به تامين مالي تروريسم و استفاده از بنيادگرايي به عنوان ابزار سياستگذاري ادامه دهند. اين مساله در واقع آزموني براي رهبري غرب است و اگر آمريکا و متحدانش به شعله يک جنگ ديگر در خاورميانه بدون در نظر گرفتن اهداف واقعگرايانه و طرح مشخص بدمند، آنها حتما شکست خواهند خورد.»
