نسخه چاپی
ارسال به دوستان
بازار واحدهای تجاری در شهر تهران؛ 27 متر در تجریش، یک میلیاردو 150 میلیون تومان +قیمت
اقتصادآنلاین: قیمت گذاری این مغازه ها رابطه مستقیم با قیمت کلی ملک تجاری در منطقه دارد و پاخور بودن و در معرض دید و دسترس قرار داشتن هم در افزایش یا کاهش قیمت آنها تاثیرگذار است.
البته بازسازی شدن این مغازه ها و روبه راه کردن ظاهر مغازه هم می تواند نقش موثری در بالابردن قیمت مغازه جهت فروش یا اجاره داشته باشد. هرچه مغازه شیک تر باشد مشتری بیشتری را به خود جذب می کند و همین امر آن مغازه را گران تر می سازد.
از زمانی که بشر دادوستد را در زندگی خود آغاز کرد، احساس نیاز به محلی ثابت برای خرید و فروش مایحتاجش آغاز شد و رفته رفته با تمدن بشر و شکل گیری شهرها، بازارها هم شکل گرفت و معمولا معروف ترین قسمت هر شهر بازار آن شهر محسوب می شد. اما با گذشت زمان و بزرگ تر شدن شهرها و پراکندگی محل زندگی مردم و فاصله افتادن میان مکان زندگی مردم با بازارهای اصلی شهر، تجمع مغازه ها در بازارها کمرنگ تر شد و با وجودی که بازارها سر جای خود قرار داشتند، اما جسته و گریخته مغازه هایی در سطح شهر ایجاد شد تا مردم بتوانند در هر نقطه ای که زندگی می کنند، به آنچه که می خواهند دسترسی داشته باشند.
در تهران هم اصلی ترین، بزرگ ترین و قدیمی ترین بازار همان بازار بزرگ تهران است که با بافت سنتی خود هر آنچه که موردنیاز است درخود جا داده و امروزه در کنار ارائه کالاهای گوناگون به افراد، به محلی برای معاملات بزرگ تر و عمده برای مغازه داران دیگر نقاط تهران تبدیل شده است و مغازه ها برای ارائه هر جنس و کالایی در تمام مناطق شهر وجود دارند که برخی از آنها تمام کالاهای مورد ارائه خود را از بازار بزرگ تامین می کنند.
در کنار این بازار وسیع و ارزشمند از نظر تاریخی و معماری، محله هایی در تهران وجود دارد که تبدیل به مکانی خاص برای عرضه کالایی خاص شده اند و همه ساکنان تهران می دانند که به عنوان مثال یافت آباد مرکز خرید و فروش مبلمان است یا مولوی پاساژهای زیادی برای ارائه پارچه، ملافه و منسوجات دارد و کریمخان مرکز تجمع طلافروشی هاست.
درواقع هر محله ای به نوعی خود تبدیل به بازاری برای ارائه کالایی خاص شده و کمتر محله ای در تهران وجود دارد که مملو از مغازه هایی نباشد که مردم را از تمام مناطق تهران به سمت خود می کشاند. با وجود این پراکندگی مغازه ها که تمرکز را از سمت بازار به سطح شهر کشانده، هر محله ای برای خود بورس یک کالای خاص شده است. به عنوان مثال میدان شوش مرکز فروش ظروف و چینی جات بوده و خیابان حسن آباد مرکز فروش تجهیزات اداری است. همچنین خیابان جمهوری از ابتدا به انتها به صورت قسمت قسمت در اختیار کالایی خاص قرار دارد. به طوری که بخشی در اختیار صنف ارائه کنندگان موبایل قرار دارد، بخشی متعلق به لوازم صوتی و تصویری است و قسمتی هم به کفش و لباس تعلق گرفته است. همچنین جایی مثل بازار دوم نازی آباد وجود دارد که بی شباهت به یک بازار کامل نیست و همه چیز در آن پیدا می شود.
در خیابان ستارخان هم بازار بزرگی با عنوان بازار سنتی ساخته اند که در فضایی سرپوشیده و مدرن سعی در تداعی کردن بازاری برای ارائه همه چیز را دارد و در فازهای مختلف با تنوع کالاها و محصولات ارائه شده می تواند نیاز بسیاری از افراد را مرتفع سازد. با این تفاسیر می توان فهمید که در محلات مختلف مغازه هایی وجود دارد که می توان برای خرید کالایی خاص به سراغ آنها رفت. اما اکثر این مغازه ها بافتی قدیمی دارند و در سال های اخیر هرچه ساخته شده پاساژ بوده یا همان مغازه های قدیمی بازسازی شده اند و عمر اکثر آنها نسبتا زیاد است، اما در قیمت گذاری مغازه ها بالا بودن عمر ملک چندان تاثیری روی بالا رفتن قیمت مغازه ها ندارد.
قیمت گذاری مغازه ها
قیمت گذاری این مغازه ها رابطه مستقیم با قیمت کلی ملک تجاری در منطقه دارد و پاخور بودن و در معرض دید و دسترس قرار داشتن هم در افزایش یا کاهش قیمت آنها تاثیرگذار است. البته بازسازی شدن این مغازه ها و روبه راه کردن ظاهر مغازه هم می تواند نقش موثری در بالابردن قیمت مغازه جهت فروش یا اجاره داشته باشد. هرچه مغازه شیک تر باشد مشتری بیشتری را به خود جذب می کند و همین امر آن مغازه را گران تر می سازد.
در محله هایی که به مرکزی برای خرید تبدیل شده اند، مغازه ها از قیمت های مشابهی برخوردارند و تفاوت ها چندان فاحش نیست درواقع بیشتر به ظاهر مغازه و متراژ آن مربوط می شود. هرچند که در ابتدا یا انتهای یک خیابان قرار داشتن هم یکی از مسائلی است که می تواند قیمت را افزایش یا کاهش دهد. درواقع هرچه مغازه در ابتدای یک خیابان باشد، گران تر است و هرچه به سمت انتهای یک خیابان می رویم مغازه ها ارزان تر شده و پاخور آنها کمتر می شود.
قضیه بعدی تابلوخور بودن مغازه و درواقع زاویه دید تابلوی مغازه است که یک امتیاز محسوب می شود. اگر یک مغازه کوچک باشد اما محل نصب تابلوی آن بزرگ یا دونبش باشد، قیمت آن مغازه افزایش می یابد. ضمن این که یک سری امکانات خاص وجود دارد و درصورتی که یک مغازه آنها را داشته باشد، در قیمت گذاری اش حتما تاثیرگذار است و هرچه مغازه امکانات ویژه ای داشته باشد، راحت تر و با قیمت بیشتری اجاره و فروش می روند.
با این حال باز هم مشاهده می شود که قیمت گذاری مغازه ها کاملا سلیقه ای انجام می شود و صاحبان این ملک های گران قیمت تصمیم می گیرند مغازه را به قیمت بالایی بفروشند یا اجاره دهند و هیچ مرجعی هم نخواهد توانست مانع این قضیه شود. درحال حاضر یکی از گران ترین مناطقی که مغازه در آن وجود دارد، خیابان جمهوری است و مغازه هایی در جوار پاساژ علاءالدین است که به خرید و فروش موبایل و دیگر لوازم صوتی و تصویری تعلق دارد. مغازه های این راسته از متری 80میلیون تومان تا متری 150میلیون تومان قیمت گذاری شده است.
بنابر این گزارش، یک مغازه در محدوده تجریش، برخیابان اصلی متری 120میلیون تومان است و یک باب مغازه 27متری در همان محدوده مبلغ یک میلیارد و 150میلیون تومان قیمت گذاری شده است. در محدوده گیشا که خیابانی است مملو از مغازه های رنگارنگ، حدود قیمت مغازه از متری 35میلیون تومان تا متری 65میلیون تومان است و در صادقیه می توان مغازه را از متری 25میلیون تومان تا متری 90میلیون تومان خرید. در همین محدوده اجاره یک مغازه کوچک معادل 20میلیون رهن و ماهی یک میلیون و 600هزار تومان اجاره است.
در محدوده میرداماد مغازه ای 22متری، 780میلیون تومان قیمت گذاری شده و در بازار دوم نازی آباد یک مغازه 8متری، 160میلیون تومان است. گفتنی است برای اجاره این مغازه ها باید مبلغ قابل توجهی برای اجاره پرداخت و امروزه کمتر مغازه ای را می توان یافت که اجاره ماهیانه آن زیر یک میلیون تومان باشد.
البته بازسازی شدن این مغازه ها و روبه راه کردن ظاهر مغازه هم می تواند نقش موثری در بالابردن قیمت مغازه جهت فروش یا اجاره داشته باشد. هرچه مغازه شیک تر باشد مشتری بیشتری را به خود جذب می کند و همین امر آن مغازه را گران تر می سازد.
از زمانی که بشر دادوستد را در زندگی خود آغاز کرد، احساس نیاز به محلی ثابت برای خرید و فروش مایحتاجش آغاز شد و رفته رفته با تمدن بشر و شکل گیری شهرها، بازارها هم شکل گرفت و معمولا معروف ترین قسمت هر شهر بازار آن شهر محسوب می شد. اما با گذشت زمان و بزرگ تر شدن شهرها و پراکندگی محل زندگی مردم و فاصله افتادن میان مکان زندگی مردم با بازارهای اصلی شهر، تجمع مغازه ها در بازارها کمرنگ تر شد و با وجودی که بازارها سر جای خود قرار داشتند، اما جسته و گریخته مغازه هایی در سطح شهر ایجاد شد تا مردم بتوانند در هر نقطه ای که زندگی می کنند، به آنچه که می خواهند دسترسی داشته باشند.
در تهران هم اصلی ترین، بزرگ ترین و قدیمی ترین بازار همان بازار بزرگ تهران است که با بافت سنتی خود هر آنچه که موردنیاز است درخود جا داده و امروزه در کنار ارائه کالاهای گوناگون به افراد، به محلی برای معاملات بزرگ تر و عمده برای مغازه داران دیگر نقاط تهران تبدیل شده است و مغازه ها برای ارائه هر جنس و کالایی در تمام مناطق شهر وجود دارند که برخی از آنها تمام کالاهای مورد ارائه خود را از بازار بزرگ تامین می کنند.
در کنار این بازار وسیع و ارزشمند از نظر تاریخی و معماری، محله هایی در تهران وجود دارد که تبدیل به مکانی خاص برای عرضه کالایی خاص شده اند و همه ساکنان تهران می دانند که به عنوان مثال یافت آباد مرکز خرید و فروش مبلمان است یا مولوی پاساژهای زیادی برای ارائه پارچه، ملافه و منسوجات دارد و کریمخان مرکز تجمع طلافروشی هاست.
درواقع هر محله ای به نوعی خود تبدیل به بازاری برای ارائه کالایی خاص شده و کمتر محله ای در تهران وجود دارد که مملو از مغازه هایی نباشد که مردم را از تمام مناطق تهران به سمت خود می کشاند. با وجود این پراکندگی مغازه ها که تمرکز را از سمت بازار به سطح شهر کشانده، هر محله ای برای خود بورس یک کالای خاص شده است. به عنوان مثال میدان شوش مرکز فروش ظروف و چینی جات بوده و خیابان حسن آباد مرکز فروش تجهیزات اداری است. همچنین خیابان جمهوری از ابتدا به انتها به صورت قسمت قسمت در اختیار کالایی خاص قرار دارد. به طوری که بخشی در اختیار صنف ارائه کنندگان موبایل قرار دارد، بخشی متعلق به لوازم صوتی و تصویری است و قسمتی هم به کفش و لباس تعلق گرفته است. همچنین جایی مثل بازار دوم نازی آباد وجود دارد که بی شباهت به یک بازار کامل نیست و همه چیز در آن پیدا می شود.
در خیابان ستارخان هم بازار بزرگی با عنوان بازار سنتی ساخته اند که در فضایی سرپوشیده و مدرن سعی در تداعی کردن بازاری برای ارائه همه چیز را دارد و در فازهای مختلف با تنوع کالاها و محصولات ارائه شده می تواند نیاز بسیاری از افراد را مرتفع سازد. با این تفاسیر می توان فهمید که در محلات مختلف مغازه هایی وجود دارد که می توان برای خرید کالایی خاص به سراغ آنها رفت. اما اکثر این مغازه ها بافتی قدیمی دارند و در سال های اخیر هرچه ساخته شده پاساژ بوده یا همان مغازه های قدیمی بازسازی شده اند و عمر اکثر آنها نسبتا زیاد است، اما در قیمت گذاری مغازه ها بالا بودن عمر ملک چندان تاثیری روی بالا رفتن قیمت مغازه ها ندارد.
قیمت گذاری مغازه ها
قیمت گذاری این مغازه ها رابطه مستقیم با قیمت کلی ملک تجاری در منطقه دارد و پاخور بودن و در معرض دید و دسترس قرار داشتن هم در افزایش یا کاهش قیمت آنها تاثیرگذار است. البته بازسازی شدن این مغازه ها و روبه راه کردن ظاهر مغازه هم می تواند نقش موثری در بالابردن قیمت مغازه جهت فروش یا اجاره داشته باشد. هرچه مغازه شیک تر باشد مشتری بیشتری را به خود جذب می کند و همین امر آن مغازه را گران تر می سازد.
در محله هایی که به مرکزی برای خرید تبدیل شده اند، مغازه ها از قیمت های مشابهی برخوردارند و تفاوت ها چندان فاحش نیست درواقع بیشتر به ظاهر مغازه و متراژ آن مربوط می شود. هرچند که در ابتدا یا انتهای یک خیابان قرار داشتن هم یکی از مسائلی است که می تواند قیمت را افزایش یا کاهش دهد. درواقع هرچه مغازه در ابتدای یک خیابان باشد، گران تر است و هرچه به سمت انتهای یک خیابان می رویم مغازه ها ارزان تر شده و پاخور آنها کمتر می شود.
قضیه بعدی تابلوخور بودن مغازه و درواقع زاویه دید تابلوی مغازه است که یک امتیاز محسوب می شود. اگر یک مغازه کوچک باشد اما محل نصب تابلوی آن بزرگ یا دونبش باشد، قیمت آن مغازه افزایش می یابد. ضمن این که یک سری امکانات خاص وجود دارد و درصورتی که یک مغازه آنها را داشته باشد، در قیمت گذاری اش حتما تاثیرگذار است و هرچه مغازه امکانات ویژه ای داشته باشد، راحت تر و با قیمت بیشتری اجاره و فروش می روند.
با این حال باز هم مشاهده می شود که قیمت گذاری مغازه ها کاملا سلیقه ای انجام می شود و صاحبان این ملک های گران قیمت تصمیم می گیرند مغازه را به قیمت بالایی بفروشند یا اجاره دهند و هیچ مرجعی هم نخواهد توانست مانع این قضیه شود. درحال حاضر یکی از گران ترین مناطقی که مغازه در آن وجود دارد، خیابان جمهوری است و مغازه هایی در جوار پاساژ علاءالدین است که به خرید و فروش موبایل و دیگر لوازم صوتی و تصویری تعلق دارد. مغازه های این راسته از متری 80میلیون تومان تا متری 150میلیون تومان قیمت گذاری شده است.
بنابر این گزارش، یک مغازه در محدوده تجریش، برخیابان اصلی متری 120میلیون تومان است و یک باب مغازه 27متری در همان محدوده مبلغ یک میلیارد و 150میلیون تومان قیمت گذاری شده است. در محدوده گیشا که خیابانی است مملو از مغازه های رنگارنگ، حدود قیمت مغازه از متری 35میلیون تومان تا متری 65میلیون تومان است و در صادقیه می توان مغازه را از متری 25میلیون تومان تا متری 90میلیون تومان خرید. در همین محدوده اجاره یک مغازه کوچک معادل 20میلیون رهن و ماهی یک میلیون و 600هزار تومان اجاره است.
در محدوده میرداماد مغازه ای 22متری، 780میلیون تومان قیمت گذاری شده و در بازار دوم نازی آباد یک مغازه 8متری، 160میلیون تومان است. گفتنی است برای اجاره این مغازه ها باید مبلغ قابل توجهی برای اجاره پرداخت و امروزه کمتر مغازه ای را می توان یافت که اجاره ماهیانه آن زیر یک میلیون تومان باشد.
