نسخه چاپی
ارسال به دوستان
نشریه ایتالیایی:
آقای جان کری در مورد ایران بازهم اشتباه کردید
در حال حاضر، هیچ همکاری میان ایران و آمریکا وجود ندارد، لیکن آمریکا باب این موضوع را باز می گذارد. ایتالیا ارسال دو محموله سلاح را تأیید می کند لیکن مسوولیت اصلی در جبهۀ دیپلماتیک خواهد بود
نشریه ایتالیایی Europa نوشت:در حال حاضر، هیچ همکاری میان ایران و آمریکا وجود ندارد، لیکن آمریکا باب این موضوع را باز می گذارد. ایتالیا ارسال دو محموله سلاح را تأیید می کند لیکن مسوولیت اصلی در جبهۀ دیپلماتیک خواهد بود
به گزارش «تیک»، در کنفرانس پاریس که به منظور اتخاذ تدابیری برای مقابله با دولت خودخواندۀ اسلامی برگزار گردید، تنها یکی از بزرگ ترین بازیگران منطقه ای حضور نداشت و آن ایران بود. دقیقاً مانند آنچه در کنفرانس ژنو در رابطه با جنگ داخلی سوریه که کمتر از شش ما پیش برگزار شد، اتفاق افتاد. در آن مناسبت، آمریکایی ها مخالف حضور ایرانی ها بودند. در مورد اول، عدم حضور ایران عامل اصلی شکست کنفرانس بود. در مورد دوم نیز خواهیم دید.
ابراهیم جعفری، وزیر خارجۀ عراق گفته بود: «ما اصرار کردیم تا ایران حضور داشته باشد. این تصمیم ما نبود.» در واقع، آمریکا به طور کامل شکلی از همکاری با تهران را که هم اکنون حمایت لجستیکی و جاسوسی به ارتش بغداد می دهد، بعید ندانست. روز گذشته، وزارت خارجۀ آمریکا خبر داد: «ممکن است امکان دیگری برای گفتگو وجود داشته باشد». در آنچه پیش بینی می شود یک جنگ طولانی مدت باشد، هر گونه همکاری و کمکی می تواند حیاتی باشد. به ویژه اگر از جانب بزرگ ترین همسایۀ عراق دریافت گردد.
به این دلیل نیز که همسایۀ دیگر بغداد یعنی ترکیه روز گذشته تصریح نمود که پایگاه هایش را برای انجام عملیات مربوط به مقابله با داعش در اختیار نخواهد گذاشت و به این دلیل نیز که دستکم دو تا از ده کشور عربی که به ائتلاف ضد دولت اسلامی پیوستند، در حال حاضر به وعده و وعیدها بسنده کرده اند. جن پساکی، سخنگوی کری در پایان اجلاس پاریس چنین اظهارنظر کرد: «قطر و کویت صادقانه باید بسیار بیش تر از اینها کاری انجام دهند.»
فعالیت کری به منظور جذب همکاری این متحدین «بی میل»، کار آسانی نخواهد بود. اما روز گذشته هر کدام چیزی اعطا نموده است. از ترکیه وعدۀ اینکه شرکت های تُرک هرگز اقدام به خرید نفت از داعش نخواهند کرد. از پادشاهی های سنی مذهب حوزۀ خلیج [فارس] نیز حمایت (پیش بینی نشده) از دولت عراق به رهبری سنی ها.
در ضمن، حتی در میان کشورهای اروپایی، شک و تردیدهای متعددی در خصوص نحوۀ انجام اقدامی علیه داعش باقی می ماند. روز گذشته، فرانسه اعلام کرد که اولین هواپیماهای شناسایی اش شروع به گشت زنی در آسمان عراق و با توافق بغداد نمودند. انگلیس که شوک مربوط به بریده شدن سر دیوید هاینس را تجربه کرده است، وعدۀ ایفای «یک نقش رهبری» را در این عملیات داده است، اما هنوز روشن نساخته است که آیا در بمباران های هوایی شرکت خواهد کرد یا خیر.
فدریکا موگرینی [وزیر خارجۀ ایتالیا] بعد از تأیید این موضوع که دو محمولۀ تسلیحاتی ایتالیا به اربیل ارسال شد، افزود: «ایتالیا با تمامی کشورهای منطقه روابط حسنه ای دارد» و به همین دلیل می تواند در «هماهنگ ساختن کشورهای هم مرز عراق» کمک کند. اگر به راستی آمریکا قصد دارد مواضع داعش را در سوریه بمباران کند، به یک پایگاه محکم حقوقی در سطح جهان نیاز خواهد داشت. ایجاد اجماع، حربۀ ارزشمندی به اندازۀ هواپیماها و تفنگ ها خواهد بود.
به گزارش «تیک»، در کنفرانس پاریس که به منظور اتخاذ تدابیری برای مقابله با دولت خودخواندۀ اسلامی برگزار گردید، تنها یکی از بزرگ ترین بازیگران منطقه ای حضور نداشت و آن ایران بود. دقیقاً مانند آنچه در کنفرانس ژنو در رابطه با جنگ داخلی سوریه که کمتر از شش ما پیش برگزار شد، اتفاق افتاد. در آن مناسبت، آمریکایی ها مخالف حضور ایرانی ها بودند. در مورد اول، عدم حضور ایران عامل اصلی شکست کنفرانس بود. در مورد دوم نیز خواهیم دید.
ابراهیم جعفری، وزیر خارجۀ عراق گفته بود: «ما اصرار کردیم تا ایران حضور داشته باشد. این تصمیم ما نبود.» در واقع، آمریکا به طور کامل شکلی از همکاری با تهران را که هم اکنون حمایت لجستیکی و جاسوسی به ارتش بغداد می دهد، بعید ندانست. روز گذشته، وزارت خارجۀ آمریکا خبر داد: «ممکن است امکان دیگری برای گفتگو وجود داشته باشد». در آنچه پیش بینی می شود یک جنگ طولانی مدت باشد، هر گونه همکاری و کمکی می تواند حیاتی باشد. به ویژه اگر از جانب بزرگ ترین همسایۀ عراق دریافت گردد.
به این دلیل نیز که همسایۀ دیگر بغداد یعنی ترکیه روز گذشته تصریح نمود که پایگاه هایش را برای انجام عملیات مربوط به مقابله با داعش در اختیار نخواهد گذاشت و به این دلیل نیز که دستکم دو تا از ده کشور عربی که به ائتلاف ضد دولت اسلامی پیوستند، در حال حاضر به وعده و وعیدها بسنده کرده اند. جن پساکی، سخنگوی کری در پایان اجلاس پاریس چنین اظهارنظر کرد: «قطر و کویت صادقانه باید بسیار بیش تر از اینها کاری انجام دهند.»
فعالیت کری به منظور جذب همکاری این متحدین «بی میل»، کار آسانی نخواهد بود. اما روز گذشته هر کدام چیزی اعطا نموده است. از ترکیه وعدۀ اینکه شرکت های تُرک هرگز اقدام به خرید نفت از داعش نخواهند کرد. از پادشاهی های سنی مذهب حوزۀ خلیج [فارس] نیز حمایت (پیش بینی نشده) از دولت عراق به رهبری سنی ها.
در ضمن، حتی در میان کشورهای اروپایی، شک و تردیدهای متعددی در خصوص نحوۀ انجام اقدامی علیه داعش باقی می ماند. روز گذشته، فرانسه اعلام کرد که اولین هواپیماهای شناسایی اش شروع به گشت زنی در آسمان عراق و با توافق بغداد نمودند. انگلیس که شوک مربوط به بریده شدن سر دیوید هاینس را تجربه کرده است، وعدۀ ایفای «یک نقش رهبری» را در این عملیات داده است، اما هنوز روشن نساخته است که آیا در بمباران های هوایی شرکت خواهد کرد یا خیر.
فدریکا موگرینی [وزیر خارجۀ ایتالیا] بعد از تأیید این موضوع که دو محمولۀ تسلیحاتی ایتالیا به اربیل ارسال شد، افزود: «ایتالیا با تمامی کشورهای منطقه روابط حسنه ای دارد» و به همین دلیل می تواند در «هماهنگ ساختن کشورهای هم مرز عراق» کمک کند. اگر به راستی آمریکا قصد دارد مواضع داعش را در سوریه بمباران کند، به یک پایگاه محکم حقوقی در سطح جهان نیاز خواهد داشت. ایجاد اجماع، حربۀ ارزشمندی به اندازۀ هواپیماها و تفنگ ها خواهد بود.
