قاره پیمایی ظریف برای حل مسئله ی هسته ای/آیا پرونده هسته اي ايران به تاريخ مي پيوندد؟
در حالی که تیم مذاکره کننده هسته ای ایران بدون خستگی در حال پیمودن قاره ها به منظور حل پرونده هسته ای تا قبل از انقضای توافق موقت در ۲۴ نوامبر می باشند، سازمان انرژی هسته ای سازمان ملل می گوید که ایران در پاسخگویی به بخشی از سوالات باقی مانده این موسسه، مردود شده است.
العربیه نوشت: در حالی که تیم مذاکره کننده هسته ای ایران بدون خستگی در حال پیمودن قاره ها به منظور حل پرونده هسته ای تا قبل از انقضای توافق موقت در ۲۴ نوامبر می باشند، سازمان انرژی هسته ای سازمان ملل می گوید که ایران در پاسخگویی به بخشی از سوالات باقی مانده این موسسه، مردود شده است.
به گزارش «تیک»، در حقیقت، ایران به طور کامل مردود نشده، اما " نتوانسته است به تمامی سوالات آژانس و نگرانی های آنها بابت برنامه مشکوک هسته ای این کشور درباره تحقیقاتی که برای ساختن بمب اتمی ( چنانچه که ادعا می شود) در زمان تعیین شده، پاسخ بگویند.” این آن چیزی بود که در گزارش روز جمعه آژانس انرژی هسته ای منتشر شد.
گفته می شود که دو بخش باقی مانده سوالات به موضوعات چاشنی های انفجاری که در بمب اتم نیز مصرف دارد و محاسبات انجام گرفته در اینباره باز می گردد. بازماندن از دادن پاسخ در زمان تعیین شده البته می تواند کوششهای انجام گرفته در سال گذشته را به خطر بیاندازد. از ماه نوامبر سال گذشته، ایران گامهای بزرگی در تکمیل کردن خواسته های سازمان انرژی اتمی برداشته است و بازرسان این موسسه توانسته اند که به تمامی مراکز مرتبط با فعالیتهای هسته ای ایران دسترسی داشته باشند. آژانس می گوید: "ایران دیگر ذخیره اورانیوم غنی شده ۲۰٪ ندارد.” به این مفهوم که ایران توانسته مواد هسته ای حساس را از بین ببرد.
همچنین، گزارش آژانس می گوید گه ایران ذخیره اورانیوم غنی شده با درجه پایین ۵٪ خود را نیز در سه ماه گذشته کاهش داده است. اگر تمامی این اقدامات به اندازه کافی خوب نیست، چه چیز دیگری نیاز است که به عنوان جاده اعتمادسازی هموار شود؟
در یکماه گذشته ایران و آمریکا دو گفتگوی دوجانبه داشته اند، یکی در ماه اوت و دیگری در سپتامبر، و ملاقاتهای در سطح وزرای خارجه کشورهای مذاکره کننده که گروه ۵+۱ خوانده می شود از ۱۸ سپتامبر در نیویورک از سر گرفته خواهد شد. هیات مذاکره کننده ایران قبل از آمدن به نیویورک در ۱۱ سپتامبر در شهر وین است تا با نمایندگان سه کشور اروپایی قبل از آمدن به نیویورک مذاکره داشته باشد و تمامی شواهد نشان می دهد که ایران به طور جدی در تلاش است تا با اعتمادسازی و شفافیت در کار بتواند به توافق نهاییدر موعد مقرر دست یابد.
ایران همیشه انجام هر کوششی برای ساختن بمب اتمی را رد کرده است. چنانچه که دو طرف کوتاه نیایند این سوال و جوابهای کشدار بین ایران و آژانس می تواند برای ابد ادامه یابد.
اما چنانچه که قدرتهای جهانی تصمیم گرفته باشند که توافق نهایی با ایران قطعی شود، حتی این دو بخش باقی مانده از سوالات آژانس نیز می تواند به بایگانی تاریخ سپرده شود.
با بالا گرفتن خطرات گروه تروریستی داعش در عراق و سوریه که تبدیل به تهدیدی بالقوه برای امنیت ملی آمریکا و کشورهای غربی شده است، ایرانی صلحجو کمکی بزرگ در این منطقه بحرانزده خواهد بود.
ایران این توانایی را دارد که از جانب آمریکا و بدون حضور و دخالت آمریکا از سرمایه نظامی و اطلاعاتی خود برای رویارویی با این تهدید وارد عمل شود و البته که حملات هوایی آمریکا به مواضع این گروه نیز نقشی تقویتی و پشتیبانی ایفا خواهد کرد.
حل شدن پرونده هسته ای کار را برای دولت ایران جهت همکاری با غرب درباره مسایل منطقه آسانتر خواهد کرد و دلیل موجهی برای ارتباط با آمریکا در مقابل جناح تندرویی که نگران این آمد و شدها هستند، خواهد بود.
به عقیده من، هر دو طرف بایستی با یکدیگر مصالحه کنند تا امکان بدست آمدن توافق جامع حاصل شود و این ممکن نخواهد بود اگر که گذشته را در پشت سر بگذارند و به روبرو و نگرانی ها و مشکلات منطقه نگاه کنند.
به گزارش «تیک»، در حقیقت، ایران به طور کامل مردود نشده، اما " نتوانسته است به تمامی سوالات آژانس و نگرانی های آنها بابت برنامه مشکوک هسته ای این کشور درباره تحقیقاتی که برای ساختن بمب اتمی ( چنانچه که ادعا می شود) در زمان تعیین شده، پاسخ بگویند.” این آن چیزی بود که در گزارش روز جمعه آژانس انرژی هسته ای منتشر شد.
گفته می شود که دو بخش باقی مانده سوالات به موضوعات چاشنی های انفجاری که در بمب اتم نیز مصرف دارد و محاسبات انجام گرفته در اینباره باز می گردد. بازماندن از دادن پاسخ در زمان تعیین شده البته می تواند کوششهای انجام گرفته در سال گذشته را به خطر بیاندازد. از ماه نوامبر سال گذشته، ایران گامهای بزرگی در تکمیل کردن خواسته های سازمان انرژی اتمی برداشته است و بازرسان این موسسه توانسته اند که به تمامی مراکز مرتبط با فعالیتهای هسته ای ایران دسترسی داشته باشند. آژانس می گوید: "ایران دیگر ذخیره اورانیوم غنی شده ۲۰٪ ندارد.” به این مفهوم که ایران توانسته مواد هسته ای حساس را از بین ببرد.
همچنین، گزارش آژانس می گوید گه ایران ذخیره اورانیوم غنی شده با درجه پایین ۵٪ خود را نیز در سه ماه گذشته کاهش داده است. اگر تمامی این اقدامات به اندازه کافی خوب نیست، چه چیز دیگری نیاز است که به عنوان جاده اعتمادسازی هموار شود؟
در یکماه گذشته ایران و آمریکا دو گفتگوی دوجانبه داشته اند، یکی در ماه اوت و دیگری در سپتامبر، و ملاقاتهای در سطح وزرای خارجه کشورهای مذاکره کننده که گروه ۵+۱ خوانده می شود از ۱۸ سپتامبر در نیویورک از سر گرفته خواهد شد. هیات مذاکره کننده ایران قبل از آمدن به نیویورک در ۱۱ سپتامبر در شهر وین است تا با نمایندگان سه کشور اروپایی قبل از آمدن به نیویورک مذاکره داشته باشد و تمامی شواهد نشان می دهد که ایران به طور جدی در تلاش است تا با اعتمادسازی و شفافیت در کار بتواند به توافق نهاییدر موعد مقرر دست یابد.
ایران همیشه انجام هر کوششی برای ساختن بمب اتمی را رد کرده است. چنانچه که دو طرف کوتاه نیایند این سوال و جوابهای کشدار بین ایران و آژانس می تواند برای ابد ادامه یابد.
اما چنانچه که قدرتهای جهانی تصمیم گرفته باشند که توافق نهایی با ایران قطعی شود، حتی این دو بخش باقی مانده از سوالات آژانس نیز می تواند به بایگانی تاریخ سپرده شود.
با بالا گرفتن خطرات گروه تروریستی داعش در عراق و سوریه که تبدیل به تهدیدی بالقوه برای امنیت ملی آمریکا و کشورهای غربی شده است، ایرانی صلحجو کمکی بزرگ در این منطقه بحرانزده خواهد بود.
ایران این توانایی را دارد که از جانب آمریکا و بدون حضور و دخالت آمریکا از سرمایه نظامی و اطلاعاتی خود برای رویارویی با این تهدید وارد عمل شود و البته که حملات هوایی آمریکا به مواضع این گروه نیز نقشی تقویتی و پشتیبانی ایفا خواهد کرد.
حل شدن پرونده هسته ای کار را برای دولت ایران جهت همکاری با غرب درباره مسایل منطقه آسانتر خواهد کرد و دلیل موجهی برای ارتباط با آمریکا در مقابل جناح تندرویی که نگران این آمد و شدها هستند، خواهد بود.
به عقیده من، هر دو طرف بایستی با یکدیگر مصالحه کنند تا امکان بدست آمدن توافق جامع حاصل شود و این ممکن نخواهد بود اگر که گذشته را در پشت سر بگذارند و به روبرو و نگرانی ها و مشکلات منطقه نگاه کنند.