کد خبر: ۵۵۰۸۱
تاریخ انتشار: ۱۰ مهر ۱۳۹۳ - ۱۳:۰۳
printنسخه چاپی
sendارسال به دوستان
تعداد بازدید: ۵۰۵

رهايي از جرم در پناه تربيت

تربيت را علماي اين علم «بار آوردن» معني کرده اند و مربي را به باغباني تشبيه کردهاند که بدون اينکه چيزي را اضافه کند، فقط بستر و زمينه «هست شدن» را براي گياه فراهم ميکند.

دانه داراي ظرفيتي است که اگر مقدمات رويش فراهم شود، ميشکند و سر از خاک برميآورد.

 خداوند در نهاد آدمي نيز توانمنديها و ظرفيتي قرار داده که از آن به عنوان فطرت ياد ميشود و اگر والدين مراقبت کنند و مقدمات و زمينه «شدن» را در فرزندان مهيا کنند، تربيت شکل ميگيرد و آدمي مسير رشد و تعالي را پشتسر ميگذارد.

اگر تربيت هدفمند و با برنامهريزي دقيق باشد، قطعاً پيشرفت کار چندان دشواري نيست، چون نرمافزار پيشرفت و ترقي را خداوند در نهاد انسان قرار داده و اگر مربيان وسايل سختافزار را مهيا کنند و چون باغبان از نظارت و مراقبت پيوسته فرزندشان قصور نکنند، با شکوفايي استعدادهاي فطري تربيت انجام ميگيرد.

 هرگونه قصور و کوتاهي مانع از رشد و پيشرفت شده و غلبه علفهاي هرز کار را به انحراف ميکشاند. بنابراين کوچکترين کوتاهي از والدين درنظر جامعه پذيرفتني نيست.

انسان از زمان تولد تا مرگ در جريان جامعهپذيري در حال «هست شدن» است و کافي است ويروس يا ميکروبي موجبات ابتلابه انحراف و بزهکاري اجتماعي را مهيا ساخته و او را به دنياي جرم و جنايت رهنمون کند.

    هيچ فردي نميتواند خود را مصون از هرگونه انحراف و خطاي اجتماعي دانسته و خود را در حريم امن بداند.

 قطعاً همه انسانهايي که در جامعه هستند، در معرض خطر هستند مگر کساني که با توانمندسازي، خود را در برابر انواع خطرهاي اجتماعي واکسينه کنند. آنها اسير هيچ دامي نشده و خود را از همه بحرانهاي اجتماعي نجات ميدهند و هيچگاه اسير عناصر پليد و پلشت نميشوند. حتماً بيتوجهي مربيان در تربيت موجب گمراهي فرد در زندگي شده و او را به سوي جرم و جنايت ميکشاند.

 مجرم محصول نامطلوب تربيت غلط است؛ تربيتي که اگر با برنامهريزي درست همراه بود، ميتوانست شخصيت سالمي را تربيت کند که هيچگاه به دامن جرم و جنايت نيفتاده و هميشه خود را از بلايا و گرفتاريهاي اجتماعي نجات دهد و بتواند در بحرانهاي اجتماعي موفق عمل کرده و افزون بر رهايي خود، زمينه هدايت اطرافيان را مهيا کند.

 بيشک همه بزهکاران اجتماعي با پديده نقص تربيت مواجه هستند و قصور کوتاهي مربيان تربيتي از يکسو و والدين و همه عناصري که نقش تعليم و تربيت را دارند از سوي ديگر ميتواند موجبات انحراف و گرفتاري افراد را در دنياي جرم و جنايت به همراه آورد و با افزايش کجروي دامنه انحرافات اجتماعي را ارتقا داده باعث افزايش آمار جنايت کيفري جامعه شود.

همه کجروان اجتماعي از بيماري بدتربيتي در رنج هستند و بدآموزي هاي تربيت آن ها را به دنياي مجرميت کشانده است.

قصورهاي تربيتي نهادهاي فرهنگي نيز منجر به پيدايش جرايم نوظهور در جامعه شده و افزايش مجرميت نيز به واسطه ناکارآمدي سازمان هاي فرهنگي و نهادهاي اجتماعي به وجود مي آيد.

کاهش سن مجرمان هم دليل روشني بر ناکارآمدي و غير اثربخشي عناصر تربيتي جامعه است.

ناهماهنگي دستگاه هاي تربيتي و فرهنگي هم يکي از دلايل بروز مشکل در سيستم حفظ سلامت جامعه و افزايش منحرفان جامعه و تقليل امنيت جامعه است.

در واقع اگرچه تربيت يک اقدام فردي است، ولي نتايج بسيار بزرگ اجتماعي را در پي دارد.

همه تغيير و تحولات تعالي بخش اجتماعي، رونق و پيشرفت اجتماعي، مرهون تربيت درست و دقيق خانواده است.
    
   * روزنامه ایران