اعتياد پاي تخته سياه

طي سال هاي اخير اعتياد و مصرف انواع مواد مخدر در ميان جوانان شيوع بيشتري پيدا کرده به طوري که پژوهش ها نشان مي دهد بيشترين آمار اعتياد در ميان جوانان در سنين ۱۷ تا ۲۵ سالگي وجود دارد اما خبر ناراحت کننده اين است که ميانگين سن اعتياد آنقدر پايين آمده که حالابه سراغ دانش آموزان و کودکان نيز رفته و آنها را هم به دام انداخته است.

 به گزارش «تيک»،  قائم مقام ستاد مبارزه با مواد مخدر اخيراً گفته است: يک درصد از دانش آموزان به صورت تفنني مواد مخدر مصرف مي کنند و 60 درصد دانشجويان مصرف کننده مواد مخدر گفته اند که شروع مصرف آنها از دوره دانش آموزي بوده است.

    قائم مقام ستاد مبارزه با مواد مخدر تصريح مي کند: اکنون مصرف شيشه و روانگردان ها رو به فزوني است و بايد با پيشگيري اوليه از آن جلوگيري کرد. روانشناسان، روانکاوان و جامعه شناسان معتقدند به دليل اينکه يک جوان بعد از فارغ التحصيل شدن با اميدهاي زياد در اجتماع قرار مي گيرد چون شغل و کار خوبي ندارد، در جامعه مايوس يا افسرده مي شود، براي همين از اين لحاظ در کنار شور جواني نوعي اضطراب و دلواپسي نسبت به آينده در اغلب جوانان و نوجوانان ديده مي شود. آنها بيشتر رغبت شان به گردهمايي با همکلاسي ها و دوستان جديد و دوستان دوره تحصيل است که در نتيجه به تجربه و مسائل ناشناخته تمايل پيدا مي کنند و در اين گردهمايي ها جوانان به علت نبود امکانات شغل و اشتغال و نداشتن درآمد و پول براي زندگي بهتر؛ مسئولان، اجتماع و پدر و مادر خود را مقصر دانسته و براي رهايي از اين مشکلات به سيگار، الکل و مواد مخدر پناه مي برند.

    اما بايد ديد چرا يک دانش آموز به سمت مصرف مواد مخدر مي رود. ليلاارشد مددکار اجتماعي در گفت و گو با ايران در اين خصوص مي گويد: در کل بايد گفت بيماري اعتياد يک بيماري پيچيده است. اين يک بيماري جسمي و رواني و اجتماعي است که دلايل مختلفي باعث بروز آن مي شود. به عنوان مثال اگر کسي سرما بخورد عوامل زيادي در اين سرماخوردگي دخيل هستند و باعث بروز آن مي شوند. اعتياد هم مانند اين بيماري دلايل مختلفي دارد.

معمولاً نقطه ضعف کساني که به سمت مواد مخدر مي روند اين است که نياز به آرامش دارند و مي خواهند به اين آرامش دست پيدا کنند. براي جلوگيري از اعتياد نوجوانان مان بايد آنها را به ابزارهاي کافي مجهز کنيم. اين کارشناس ادامه مي دهد: <اگر شرايطي فراهم شود که جوانان بتدريج در مقاطع مختلف تحصيلي در خصوص مهارت هاي خود بيشتر آموزش ببينند تا بتوانند در صورت نياز به وسيله آنها با مشکلات خود مقابله کنند شايد کمتر شاهد اين گونه مسائل در ميان آنها باشيم. > ارشد در ادامه اين گفت و گو مي گويد: <متاسفانه يکي از مشکلات دانش آموزان و نوجوانان ما اين است که اطلاعات کافي در خصوص خطرات مواد مخدر مخصوصاً مواد مخدر صنعتي ندارند و اغلب به خاطر وسوسه دوستان نابابشان بدون هيچگونه اطلاعاتي اين مواد را مصرف مي کنند. اغلب اين دانش آموزان که اسير دام اعتياد مي شوند مي گويند که نمي دانستند اين نوع مواد اعتياد آور است. آنها با وسوسه دوستانشان اين مواد را براي شب امتحان مصرف مي کنند تا مثلاً خوابشان نبرد و بتوانند درس بخوانند.

 همين باعث مي شود که معتاد شوند. آنها نمي دانند مواد چه بلايي به سرشان مي آورد و مي تواند چه تبعاتي براي آنها داشته باشد. همين نا آگاهي مهم ترين دليل اعتياد دانش آموزان محسوب مي شود که بايد با اطلاع رساني فکري به حال اين نا آگاهي شود. چراکه اگر نوجوان بداند با يک بار مصرف چنين موادي بايد سال ها اسير آن شود قطعاً از مصرف آن امتناع مي کند. >وي معتقد است: <خانواده هايي که دچار اعتياد هستند نيز مي توانند تاثير بسيار زيادي بر کودکانشان داشته باشند. اين کودکان در خانواده خود رفتارهاي خاصي را از فرد معتاد مي بينند و با آن بزرگ مي شوند و در نهايت همان را الگوي خود قرار داده و تقليد مي کنند. به نظر من خانواده مي تواند امن ترين محيط براي يک کودک باشد تا بتواند در همانجا نيازهاي خود را بر آورده کند و به آرامش برسد.
    
    افزايش مصرف بين دانش آموزان فاجعه است
     دکتر امان الله قرايي مقدم جامعه شناس در اين خصوص مي گويد:< افزايش مصرف مواد مخدر صنعتي و روانگردان آن هم بين دانش آموزان فاجعه اي است که در آينده نه چندان دور کشور را با مشکلات و بزهکاري هاي مختلفي مواجه خواهد کرد. >
 
    وي ادامه مي دهد: <خانواده مهمترين عامل گرايش نوجوانان و دانش آموزان به سمت مواد مخدر است. در خانواده اي که خودشان آلوده به مواد مخدر است يا حتي فقط سيگار مي کشند، کودکان بيشتري به مواد مخدر اعتياد پيدا مي کنند. آنها اول براي تفريح در ميان جمع دوستانشان سيگار مي کشند بعد از آن، به سمت مواد مخدر مي روند.>

    قرايي مقدم مي افزايد: <يکي ديگر از عوامل اعتياد دانش آموزان و کودکان، محله و محيطي است که کودک در آنجا بزرگ مي شود. اگر کودک در محيطي بزرگ شود که تمام هم محله اي هايش معتاد يا خلافکار هستند، حتي اگر در خانواده خود نيز دچار مشکل نباشد، باز هم ممکن است به سمت مواد مخدر برود.>

    اين کارشناس، با تاکيد بر اينکه يکي ديگر از دلايل کاهش سن اعتياد در جامعه تغيير نوع مواد مخدر مصرفي، راحت بودن نحوه مصرف مواد مخدر صنعتي، پايين بودن قيمت و همچنين دردسترس بودن آن است، مي گويد: <روي آوردن جوانان به مواد مخدر صنعتي که با قيمتي بسيار ارزان تر از ساير مواد مخدر در دسترس قرار دارد به ناهنجاري هاي بي شماري از جمله قتل در نتيجه ايجاد توهم در ذهن مصرف کننده منجر مي شود.> قرايي مقدم شيوع اعتياد بين دانش آموزان را زنگ خطري براي مسئولان مي داند و مي گويد: <متاسفانه نکته اي که نمي توان آن را ناديده گرفت اين است که مسئولان در آموزش و پرورش به جاي حل صورت مساله ، به خاطر امکانات کمي که دارند نسبت به اين موارد خود را بي تفاوت نشان مي دهند.

 بنابراين بايد در ابتدا امکانات لازم براي معلمان و مسئولان آموزش و پرورش فراهم شود تا آنها نيز انگيزه لازم براي رسيدگي به اين گونه موارد را داشته باشند.>وي با پراهميت خواندن نقش معلمان و دبيران در آگاه سازي قشر جوان و نوجوان نسبت به عواقب مصرف مواد مخدر، ادامه مي دهد:< تغيير شيوه زندگي و افزايش تمايل قشر نوجوان به همسو شدن با افراد ناباب به رشد اعتياد در جامعه منجر شده است که مسئولان بخصوص مسئولان آموزش پرورش بايد به اين موضوع رسيدگي کنند.>قرايي مقدم در پايان مي گويد: <ايجاد تفريحات و سرگرمي هاي سالم و پرکردن اوقات فراغت جوانان و ايجاد محيطي شاد از جمله راهکارهايي است که تمايل آنان براي مصرف مواد مخدر را کاهش مي دهد.>

*ایران