نسخه چاپی
ارسال به دوستان
تهران سخت‌ترین شهر جهان برای خانه‌دار شدن
افزایش قیمت مسکن و کاهش درآمد واقعی مردم در ایران در سال‌های اخیر بارها مطرح شده است. به‌طوری که گفته می‌شود تهران نه‌تنها بین کل شهرهای ایران بلکه در مقایسه با کشورهای دارای سوابق بحران مسکن، رتبه اول گرانی ملک‌مسکونی را در اختیار دارد. در حال حاضر میانگین قیمت آپارتمان در پایتخت ایران از میانگین قیمت آپارتمان در آمریکا هم گران‌تر است. این در حالی است که قیمت املاک آمریکا به مراتب بیشتر از سایر کشورها برآورد می‌شود.
به گزارش فرهیختگان آنلاین (FDN.ir)، در همین حال اخیرا آماری توسط «مرکز مطالعات اقتصادی آمریکا» ارائه شده، که تایید‌کننده این مساله است که تهرانی‌ها باید سال‌های بیشتری را منتظر خانه‌دار شدن بمانند.
این گزارش حاکی است تهرانی‌ها از نظر توان مالی در خرید مسکن درمیان شهرهای بزرگ دنیا، تنها نسبت به ساکنان پایتخت غنا و گینه‌نو پاپوا وضعیت بهتری دارند، چراکه نسبت هزینه وام‌ها به دستمزد خانوار در پایتخت ایران بالغ بر 556 درصد است.
برای روشن شدن جزئیات گزارش مرکز مطالعات اقتصادی آمریکا ابتدا باید فرضیات آن معرفی شود؛ اول اینکه فرض می‌شود قیمت مسکن، قیمت یک آپارتمان 90 متری است که در مرکز شهر واقع شده است. دوم اینکه فرض می‌شود وام برای خرید این آپارتمان با نرخ بهره رسمی کشور پرداخت می‌شود و این وام باید طی 20 سال باز پرداخت شود. مبلغ وام معادل 90 درصد قیمت مسکن در نظر گرفته شده است.
با این فرض‌ها، در نیمه اول سال 2014 میلادی هر خانوار تهرانی برای خرید آپارتمانی 90 متری در مرکزشهر با وام بانکی، باید ماهانه معادل 556 درصد دستمزد خود را به‌عنوان اقساط وام رهنی بپردازد. براساس این گزارش، قیمت یک آپارتمان 90 متری درمرکز شهر تهران 11/ 25 برابر متوسط دستمزد مردم اعلام شده و شاخص امکان مالی برای خرید مسکن در ایران برابر با 18/0 بود. شاخص امکان مالی برای خرید مسکن در دنیا شاخصی بین صفر تا 14 است و هر چه عدد به صفر نزدیک‌تر باشد به این معناست که مردم کمتر توان مالی لازم را برای خرید ملک دارند.
البته در سال 2010 میلادی شاخص اقساط ماهانه وام رهنی به دستمزد خانوارها برابر با 36/ 152 بوده است و شاخص امکان مالی خرید مسکن در تهران برابر با 66/ 0 بود. در این زمان نسبت قیمت مسکن به درآمد خانوارها برابر با 90/ 14 بوده است. این به این معنا که اگر فردی تمام درآمد خود را پس‌انداز می‌کرد و هیچ هزینه‌ای نمی‌کرد، باید 90/14 سال صبر می‌کرد تا توان مالی لازم برای خرید خانه را داشته باشد.
در همین حال در نیمه اول سال 2014 میلادی شاخص هزینه وام‌های رهنی به
متوسط درآمد خانوارها در پکن برابر با 32/ 290 بود، در دهلی نو برابر با
49/ 187، در بغداد برابر با 62/ 178، در اسلام‌آباد 16/ 150، دراستانبول
77/ 125 و در فلورانس ایتالیا برابر با 41/ 149 این شاخص در ابوظبی و شارجه
برابر با 39 و در دبی برابر با 49 بوده است.
باید افزود که این شاخص در ریاض برابر با 51/18 و درلیدز انگلستان برابر با 23 بوده است.
